To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Αναλύσεις, θεωρητικά ζητήματα • Analyses, theoretical issues
Η “Παγκοσμιοποίηση” μπαίνει στην τελική της φάση κατά τη διάρκεια της “χρυσής” (ή μάλλον …σκοτεινής) δεκαετίας του ’60. Το πολιτιστικό στίγμα της οποίας περιλαμβάνει ευρεία ώσμωση μουσικών τάσεων στο χρόνο και στο χώρο – από την εισβολή στοιχείων “κλασικής μουσικής” στην ποπ μέχρι τις “ανατολίτικες” επιρροές που θα αποτελέσουν trademark. Μπορεί η εμφάνιση του σιτάρ σε τραγούδι των Beatles να…
Ο χαρακτηρισμός κάποιου ως “συνωμοσιολόγου” είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία στις μέρες μας για τη δυσφήμισή του. Υποκαθιστά πραξικοπηματικά την υποχρέωση αντιμετώπισης μιας θέσης με επιχειρήματα, συνοδευόμενος από περαιτέρω αήθεις πρακτικές, όπως η παρομοίωση με …μεσαιωνικές δεισιδαιμονίες, θεωρίες περί Επίπεδης Γης κοκ. των ενστάσεών του σε επίσημες απόψεις τύπου climate change, “πανδημία”, Great Reset. Στην Αμερική, την πατρότητα…
The term New World Order first appears as the title of an essay by Herbert George Wells in 1940. The same Wells of “The Time Travel Machine”, “The Invisible Man” and, most importantly, “War of the Worlds”. The last of the three has inspired not only a respectable number of motion pictures, but also the first experiment in mixing virtual…
Σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ με τίτλο “Planet Of The Humans” είναι ο περιβαλλοντολόγος Jeff Gibbs, παραγωγός του είναι ο Michael Moore. Το τελευταίο στοιχείο είναι εντυπωσιακό, αν όχι σκανδαλώδες… γιατί το φιλμ δεν κάνει τίποτα άλλο στα 100 λεπτά της διάρκειάς του από το να ξεσκεπάζει την απάτη των …ανανεώσιμων μορφών ενέργειας [αιολικής, ηλιακής κλπ.] και την αναβάθμιση του κινδύνου για…
Ο Ricky Gardiner γεννήθηκε πριν από 73 χρόνια στο Εδιμβούργο. Ως μουσικός [κιθαρίστας-συνθέτης] υπήρξε ικανός, ασχέτως του ότι η επιτυχία που είχε με το βασικό του σχήμα, Beggars Opera [κατηγορία: progressive rock] ήταν μέτρια. Το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο από τον παντεπόπτη οφθαλμό David Bowie: ο RG θα συνεργαζόταν μαζί του στο άλμπουμ Low, και με τον Iggy Pop…
Ο διαρκώς μετακινούμενος, όντας ακίνητος στη θέση του* [= βομβαρδιζόμενος από εναλλαγές παραστάσεων] πολίτης του διαδικτύου, παύει κάποια στιγμή να έχει άλλο μέλημα απ’ την ταχύτητα. Ταχύτητα ενημέρωσης, ταχύτητα ανταπόκρισης σ’ αυτήν, ταχύτητα ως μέσο διάκρισης. Με αποκλειστικό σκοπό «να μη μείνεις πίσω από τις εξελίξεις» το πράγμα μεταφέρεται σε πλαίσιο …αγώνα ταχύτητας. Αν η εν κινήσει ακινησία δίνει σ’…
Ένα πράγμα που με έκανε να απορώ από παλιά, μη βρίσκοντας ικανοποιητική εξήγηση, ήταν η ανεξάντλητη τηλεοπτική ροή ντοκιμαντέρ γύρω από την πολιτική καριέρα του Αδόλφου Χίτλερ : επί καθημερινής σχεδόν βάσεως, τα ίδια επίκαιρα, ασπρόμαυρα ή επιχρωματισμένα, οι ίδιοι λόγοι / διάλογοι, οι ίδιες παρελάσεις, οι ίδιες εικόνες απ’ τα πεδία της μάχης. Η, κάπως βεβιασμένη, ερμηνεία του φαινομένου…
Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε το δραματουργικό κλισέ του μοναχικού καβαλάρη, τίμιου και ασυμβίβαστου απέναντι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα, το οποίο υπηρετούσε η πλειονότητα των γύρω του [πολιτικοί, δικαστικοί, στρατιωτικοί, γιατροί, μπάτσοι…]. Το θέμα ήταν από τα αγαπημένα του κοινού, σε μια περίοδο όπου το να ξεχωρίσεις δεν ήταν [ακριβώς] αυτοσκοπός, αλλά βραβείο, τρόπον τινά, για την ξεχωριστή σου…
Η τακτική των «δημοκρατικών» / leftists και των παγκόσμιων κλώνων τους ισοδυναμεί με την είσοδο ενός πιστολέρο σε ένα πεδίο μάχης σπαθοφόρων. Η μηχανική επίκληση συγκεκριμένων χαρακτηρισμών [του «ρατσιστή» ας πούμε] «ακυρώνει» τα όποια επιχειρήματα, αλλά και τη διαλεκτική ως έννοια, μιμούμενη τον τρόπο με τον οποίο ο …μηχανισμός του εκηβόλου όπλου ακυρώνει τους λεπτεπίλεπτους χειρισμούς του αγχέμαχου. Δίπλα σ’…
Η όποια προσπάθεια χαρτογράφησης των «αρνητών» και των «υποστηρικτών» των μέτρων με βάση το πολιτικό τους στίγμα αποβαίνει άκαρπη, στο βαθμό που οι ίδιες οι διαχωριστικές «ιδεολογικές» γραμμές είναι δυσδιάκριτες, αν όχι αόρατες. Κατανοητό ο «δεξιός» να υποστηρίζει τα μέτρα μιας κυβέρνησης, απ’ την παραμονή στην εξουσία της οποίας εξαρτά την προσωπική ευημερία του. Όμως και οι παραδοσιακοί «αριστεροί» είναι…
Η είδηση για την επάνοδο του Πέτρου Κωστόπουλου στην “εκδοτική δραστηριότητα” είναι με τον τρόπο της …συγκλονιστική. Το αηδιαστικό γλείψιμο που ρίχνει στην κυβέρνηση [https://www.iefimerida.gr/zoi/petros-kostopoylos-giati-xanabgazo-nitro] εστιάζοντας “σ’ αυτόν τον υπέροχο, περίεργο τύπο που μας έσκασε ξαφνικά, τον Πιερακάκη, ο οποίος έχει δώσει ένα απίστευτο boost στην Ελλάδα”, δεν αφήνει αμφιβολίες για τον ρόλο που έχει κληθεί να παίξει. Θυμάμαι ένα…
Θυμάμαι το γέλιο που είχα ρίξει διαβάζοντας για την “σύνθεση” του John Cage με τίτλο 4’33”: τέσσερα λεπτά και τριαντατρία δευτερόλεπτα σιωπής, στη διάρκεια των οποίων, άπρακτοι εκτελεστές και αμήχανοι ακροατές, αφουγκράζονται δίκην μουσικής τυχαίους ήχους του περιβάλλοντος… Η πρώτη σκέψη που μου είχε έρθει ήταν : OK, κι εγώ βγάζω ένα κασετοφωνάκι και πλημμυρίζω επί 4’33” το περιβάλλον, με…