To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Ο σημαντικός αλτοΐστας – συνθέτης Arthur Blythe (1940-2017), μουσικός που ήξερε να αξιοποιεί ολόκληρο το φάσμα της jazz, από την avant garde και το bebop μέχρι την παράδοση της Νέας Ορλεάνης (χαρακτηριστικά, στις περισσότερες ηχογραφήσεις του, όπως και εδώ, στον ρόλο του μπάσου όργανου επανέρχεται η τούμπα – το κοντραμπάσο την είχε αντικαταστήσει στις jazz μπάντες, περί το τέλος της…
Τρεις σπουδαίοι μουσικοί : η Carla Bley στο πιάνο, ο (σύζυγος) Steve Swallow στο μπάσο και ο σαξοφωνίστας Andy Sheppard, σε μια συναρπαστική βερσιόν της κλασικής σύνθεσης της CB από τα ‘60s. /// Three great musicians : Carla Bley on piano, (husband) Steve Swallow on bass and saxophonist Andy Sheppard, in a stunning version of CB’s classic from the ’60s.
Το επίπεδο του jazz πιανίστα (-συνθέτη) Steve Hunt προκύπτει αβίαστα από τις δισκογραφικές συνεργασίες του με μουσικούς όπως οι Stanley Clarke, Gregg Bendian, Allan Holdsworth. Από την άλλη, ο κατάλογος των συμμετοχών σε live projects είναι ελαφρώς χαοτικός (από τον Billy Cobham και τον Gato Barberi μέχρι τον Freddy Hubbard και τον Stanley Turrentine) – πρόκειται για μουσικό που προτιμά…
Από το ‘Secrets’ του Allan Holdsworth, άλμπουμ στο σύνολό του “ασύλληπτο” (όχι πάντα με τη μεταφορική έννοια του όρου…) διαλέγουμε ένα κομμάτι του Chad Wakerman – μοναδική συμμετοχή του μουσικού εδώ, και ως ντράμερ : μια ακόμα πλατφόρμα εκτόξευσης για τις διαστρικές πτήσεις του μεγαλύτερου κιθαρίστα όλων των εποχών. From Allan Holdsworth’s ‘Secrets’, an album as a whole “inconceivable” (not…
Ο Charles Lloyd κλείνει σήμερα τα 87 του χρόνια, έχοντας γεννηθεί στις 15 Μαρτίου του 1938. Στις μέρες που έρχονται θα ακούσουμε αρκετή μουσική του κορυφαίου μουσικού της jazz (σαξοφωνίστα, φλαουτίστα, συνθέτη) ξεκινώντας εδώ με μια σύνθεση του Billy Strayhorn, από το ‘Hagar’s Song’ : άλμπουμ με standards που ο CL ηχογράφησε 12 χρόνια πριν με τον Jason Moran, από…
Ένα ακόμα στοιχείο της κατάστασης των πραγμάτων : η λαϊκή κατακραυγή εναντίον του εκ των νεοδιορισθέντων υπουργών Αρίστου Δοξιάδη βασίζεται …πού; σε μια τουϊτερική αποστροφή περί Τεμπών.Αυτό, ενώ μιλάμε για μια ακόμα περίπτωση δημοσίου ανδρός με “βαρύ βιογραφικό”, ωρυόμενου τη μετριότητά του, και τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει από θέση ισχύος. * Εδώ, σε post του 2021, μπορεί κανείς να απολαύσει,…
Ένα μικρό διαμάντι των Floyd, σύνθεση του οργανίστα Rick Wright, αγαπημένου μου μέλους του γκρουπ, ο οποίος και το ερμηνεύει. Είχε κυκλοφορήσει το 1967 ως flip side του ‘Apples And Oranges’. Αρμονικός πλούτος, λυρισμός, ατμόσφαιρα ονείρου, ευγένεια στα όρια της ντροπαλότητας, χαρακτηρίζουν τα τραγούδια του RW, εξασφαλίζοντάς τους ιδιαίτερη θέση στον κατάλογο των πρώιμων Pink Floyd. Αυτό εδώ δεν αποτελεί…
Τάδε έφη χρήστης αντιπροσωπευτικός του είδους του : οπαδός των Τσιόδρα, Βασιλακόπουλου, και ψηφοφόρος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Από τους παραπάνω προτιμώ το βάνδαλο * της Νίκης, εν γνώσει του επιπέδου αυτού και του κόμματος, στο οποίο έχω αναφερθεί. Εν γνώσει επίσης του εκ του ασφαλούς της κίνησής του (βλ. βουλευτική ασυλία), και του επικίνδυνου προηγούμενου που δημιουργεί. Η τέχνη κινδυνεύει…
Ένα από τα κλισέ που ορίζουν το μενού των ειδήσεων : “αυτό τα αλλάζει όλα” – αγγλιστί “this changes everything” ή εναλλακτικά, “this is a real game changer”. Είναι η επωδός κάθε αναφοράς στις τεχνολογικές εξελίξεις, και η σταθερή απορία μου είναι : γιατί το “εύρημα” δεν επισημαίνεται ποτέ από πουθενά (αλλού), ως θανάσιμα πληκτικό αν μη τι άλλο, στην…
Αυτό που εξακολουθεί να εντυπωσιάζει, δεν είναι η προσκόλληση στα Τέμπη του “διαδικτυακού πολίτη” : ο τελευταίος έχει βρει το μήνα που θρέφει τους έντεκα, σε αναμονή του επόμενου μείζονος γεγονότος που θα “κόβει την ανάσα” – δυστυχήματος, ομαδικού βιασμού, “γυναικοκτονίας” etc . Ούτε εντυπωσιάζει το σιγοντάρισμα της μαζικής παράκρουσης απ’ τους πολιτικάντηδες (ασκούντες έτσι αποκλειστικά “αντιπολίτευση“) και τα ερπετοειδή…
Τα σχόλια περιττεύουν. Οι άνθρωποι αυτοπαρουσιάζονται – αν μη τι άλλο, στον ιστορικό του μέλλοντος …οψέποτε υπάρξει. Ειδικά για τον ανθρωπάκο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ (3η εικόνα) ο οποίος αγόρευε τις προάλλες υπό τις επιδοκιμασίες της κυρίας Καρυστιανού, δεν αντέχω να μη δείξω την παρακάτω, δική της ανάρτηση του ’18, με αφορμή …το Μάτι.
Ένα έξοχο ορχηστρικό του John Adams, “out take” όπως το έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος, από την όπερά του ‘Nixon In China’ που συνέθετε εκείνη την περίοδο (mid-80s). Το ακούμε από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Birmingham – διευθύνει ο Simon Rattle. A superb orchestral work by John Adams, an “out take” as he has described it, from his opera ‘Nixon In…