To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Ακούμε δυο κομμάτια από το “all-time classic” άλμπουμ Ten Ragas To A Disco Beat του, συνθέτη, κιμπορντίστα, κιθαρίστα, μπασίστα (μεταξύ άλλων) Charanjit Singh, από τους διαμορφωτές του ινδικού κινηματογραφικού ήχου και …πρωτοπόρου του Acid House όπως μπορεί κανείς να ακούσει σ’ αυτές τις “βλάσφημες” ηχογραφήσεις του 1982. Η ιδέα περιγράφεται από τον τίτλο. Η δεύτερη raga (Megh Malhar) αποτελεί ένα…
Στο κλίμα της ημέρας, η εναλλακτική βερσιόν κομματιού από το σόλο άλμπουμ μου ‘Inverted A’, κυκλοφορία του 2002. 📀 📀 In the mood of the day, an alternative version of a track from my solo album ‘Inverted A’, released in 2002.
Το σίριαλ δεν το έχω δει – έχω αποβάλει απ’ τη ζωή μου το Netflix από την προηγούμενη δεκαετία. Ούτε και χρειάζεται να το δω προκειμένου να εκτιμήσω το soundtrack του Danny Elfman, του οποίου ένα απόσπασμα ακούμε. Το ίδιο ισχύει για το υπέροχο τραγούδι των Dean & Britta που είναι ενσωματωμένο σ’ αυτό, και το οποίο δεν περιλαμβάνεται ούτε…
Phronesis είναι : ο Δανός Jasper Hoiby – μπάσο – leader, ο Βρετανός Ivo Neame – πιάνο και ο Σουηδός Anton Eger – ντραμς. Στον ήχο τους η υπερβατική δεξιοτεχνία συνδυάζεται με εκρηκτικές “ροκ” δυναμικές, και πάντα ενδιαφέρουσες συνθετικές ιδέες. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά jazz piano trios που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. 📀 📀 Phronesis…
Eυρηματική προσέγγιση του ποπ τραγουδιού – jazz standard των ‘40s. O τρομπετίστας – leader και ο Marcus Roberts στο πιάνο οργιάζουν, από κοντά οι Robert Leslie Hurst III – κοντραμπάσο, Jeff “Tain” Watts – ντραμς. Από το άλμπουμ του Wynton Marsalis αποκλειστικά με covers, Standard Time Vol. 1. 📀 📀 An inventive approach to the pop song – jazz standard…
Για όσους ανησυχούν για τυχόν εφοδιασμό των Ουκρανών με Tomahawk (ο DT “το σκέφτεται”, οι Ευρωκαραγκιοζόσαυροι …πιέζουν να το κάνει) η νέα καθησυχαστική ανάρτηση Τραμπάκουλα, δείχνει να ακολουθεί το pattern που έχουμε εντοπίσει : εγκώμια, χτυπήματα στην πλάτη, εν συνεχεία …κλιμάκωση, και τέλος, μέσα από υπόγειες διεργασίες, “κάπως” προκύπτει εξομάλυνση. Και φτου κι απ’ την αρχή.
“Ποιος εκτίθεται περισσότερο απ’ τους δύο;” είναι το κρίσιμο ερώτημα.“Εκτίθεται στα μάτια ποιων;” είναι η μελαγχολική απάντηση.
Δεν παρακολουθώ στενά τη ροκ σκηνή αυτή την περίοδο, υπάρχουν ωστόσο κάποια νέα γκρουπ που μου κινούν έντονα το ενδιαφέρον. Όπως οι Geese από το Brooklyn, μια παράξενη και γοητευτική διασταύρωση Velvet U και Television με στοιχεία ποικίλων προελεύσεων, από Radiohead μέχρι Tom Waits (η φωνή του singer-songwriter, κιμπορντίστα και κιθαρίστα Cameron Winter μεταφέρει τον απόηχο του Tom Verlaine, με…
Η αθλιότητα του πολιτικού συστήματος ξεδιπλώνεται σ’ όλη της τη μεγαλειώδη μικροπρέπεια, μέσα από δηλώσεις εκπροσώπων, κάποιων εκ ΝΔ μη εξαιρουμένων, με τις οποίες, είτε αποδέχονται πανηγυρικά, είτε αποφεύγουν να καταδικάσουν ως παράλογες (για να μη πω κάτι άλλο, σεβόμενος το πένθος τους) τις αξιώσεις των Ρούτσι-Καρυστιανού. Ο τελευταίοι εξελίσσονται αργά αλλά σταθερά σε …“ρυθμιστές του πολιτεύματος”. Αυτό στο πλαίσιο…
Κάτω, κομμένες σκηνές από την ταινία “Παπαφλέσσας”, δίνονται στην κυκλοφορία, μισό αιώνα μετά. Οι εικονιζόμενοι, παρεμπιπτόντως, φιλήσυχοι και εργατικοί Ινδοί μετανάστες τιμώντες τα έθιμά τους, αποτελούν ελπίδα για εμάς, απέναντι στην Πέμπτη πακιστανική / τουρκόδουλη Φάλαγγα.
Επειδή πολλά ακούγονται περί Λατινοπούλου, συμπεριλαμβανομένων “νομικών διερευνήσεων” της διαδικασίας με την οποία έφτιαξε το κόμμα της, με επιχαίροντες αντίπαλους – μικρομαγαζάτορες απ’ το “συντηρητικό χώρο” : να επισημάνω ότι η κυρία (όχι ακριβώς συμπαθής μου, για …εξωπολιτκούς λόγους) μιλάει σωστά. Όχι μόνο εδώ, αλλά και όποτε την έχω ακούσει να μιλάει, οπουδήποτε. Εν ολίγοις, τις παπαριές που λένε διάφοροι…
Το εικονιζόμενο παχύδερμο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο νεάντερταλ του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, και ο ψυχωτικός Manchurian Candidate των 15-minute cities, χρησιμοποιούν εν χορώ την ίδια ορολογία για να πλήξουν τον “πρωθυπουργό της χώρας”. Αυτό, σε μια στιγμή που οι μετοχές του Trump έχουν εκτοξευτεί σε τέτοια ύψη, που άπαντες, απ’ τα ναυάγια του Σκάι μέχρι τη Hillary Clinton, πλέκουν το εγκώμιό…