To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Το Βρώμικο Ψωμί είναι το αγαπημένο μου του ΔΣ, μαζί με το Μπάλο. Μια συνεπής αναφορά σ’ αυτό θα επέβαλε το ανέβασμα του εν όλω. Παραλείπω τα δυο χιλιοακουσμένα all-time classics, ‘Ζεϊμπέκικο’ και ‘Δημοσθένους Λέξη’, με μια σημείωση ως προς το πρώτο : η “ευρηματική” ανάθεσή του τραγουδιού στη Μπέλου, προς επίτευξη του πολυπόθητου crossover υπήρξε μια αποτυχημένη ιδέα, κατά…
Η γεροντική άνοια στην υπηρεσία της νεανικής.Μια ακόμα παραγωγή της Lunavision – “πολιτιστικού” βραχίονα του Οικουμενικού Ψυχιατρείου που κυβερνάει (…διαμορφώνοντας) τον κόσμο.Στον άτυπο διαγωνισμό λογικής μεταξύ των πρωταγωνιστών του βίντεο : διαδηλωτών (ηχητική συμμετοχή), “ακτιβιστή” και οργάνων της τάξεως, νικητές βγαίνουν με διαφορά οι τρίτοι. Εδώ έχουμε φτάσει. ΥΓ. Το ήθος, πολιτικό και όχι μόνο, των υποκινητών του γέροντα, είναι…
Μικρές, σκατένιες ψυχούλες, με τα ψευδωνυμάκια τους, αποπατούν στο Twitter (κάτω). Το θέμα (και) σήμερα είναι ο Σαββόπουλος. Η προτροπή του μέσου κοινωνικής δικτύωσης στο …χρήστη : 1. Η εκφορά “άποψης” για εκείνα που δεν ξέρει. 2. Το ξεκατίνιασμα μ’ εκείνον που έχει “αντίθετη άποψη”, όντας επίσης πτωχανίδεος. Έτσι – με μια κίνηση – δυο έννοιες εξαλείφονται : της μάθησης…
Η αναδρομή στα ‘60s του μεγάλου εκλιπόντος, που αλλού μπορεί να οδηγήσει από ένα ευρύτερο, ’60s mood; Ακούμε δυο τραγούδια από το δεύτερο άλμπουμ των Beau Brummels από το Σαν Φρανσίσκο: ‘Doesn’t Matter’, ‘Sad Little Girl’. Το δεύτερο από αυτά τυχαίνει να είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου όλων των εποχών. 📀 📀 The retrospection to the great departed…
‘Το Περιβόλι Του Τρελλού’ ήταν το δεύτερο άλμπουμ του ΔΣ, και αυτό στο οποίο άρχιζε να βρίσκει τον “προσωπικό του ήχο”, με στοιχεία παραδοσιακά, ροκ-ψυχεδελικά και χατζηδακικά, ευδιάκριτα όλα στα τρία τραγούδια που διαλέγουμε, όπως (ευδιάκριτη είναι) και η αντιγραφή του τίτλου στο τρίτο απ’ αυτά. Το οποίο ωστόσο δεν παύει να είναι ένα αριστούργημα. Ακόμα ένα κομμάτι απ’ το…
Μια από τις τοπ προτάσεις του stcigar imo, αφορά στην ανάσυρση απ’ τη λήθη αυτής της underground μπάντας των ’80s, με ένα τραγούδι από κυκλοφορία τους του 1986. Αντί φωτογραφίας των Man From Missouri (επρόκειτο για ασυνήθιστα underground γκρουπ…) ένα τοπίο της ιδιαίτερης πατρίδας τους (;) 📀 📀 One of stcigar’s top proposals imo, is about the salvage of this…
Πέρα από την ξεδιαντροπιά του να ανεβάζει κανείς ένα τέτοιο βίντεο …μια ώρα από το θάνατο του εκλιπόντος, να θυμίσουμε ότι : οι ασυναρτησίες του Βασίλη Ραφαηλίδη τον είχαν καταστήσει, την ίδια περίοδο, αγαπημένο θύμα του Κωνσταντίνου Πλεύρη – ακόμα θυμάμαι τα “ανάμεικτα συναισθήματα” απ’ τις εμπειρίες των μεταξύ τους διαλόγων : ένας αυτοπροσδιοριζόμενος ως φασίστας (όχι τόσο αντιπαθής όσο…
Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου είναι μείζον γεγονός. Οι “αποτίσεις φόρου τιμής” στα διαδίκτυο, κατά συντριπτική πλειονότητα, έχουν την ίδια ψυχιατρική-θεατράλε αύρα που έχουν τα πάντα σ’ αυτό. Για να μη μιλήσουμε για τις αναφορές στα μίντια.Σε ό,τι με αφορά, καμία διάθεση για νεκρολογίες, προς το παρόν τουλάχιστον. Αλλά η μουσική …είναι άλλο πράγμα. Έγραψα ένα κομματάκι γι’ αυτόν ξυπνώντας…
Έξοχο δείγμα από το album – tribute του μεγάλου σαξοφωνίστα Kenny Garrett στη μουσική του John Coltrane. Το άλτο του leader κεντάει παρέα με την synth guitar του Pat Metheny, ενώ τη σούπερ μπάντα συμπληρώνουν οι Rodney Whitaker, μπάσο & Brian Blade, ντραμς. 🔴 🔴 A superb sample from the tribute album by the great saxophonist Kenny Garrett to the…
Άδικο έχει ο άνθρωπος; – μιλάω για το χρήστη φυσικά…Σύμφωνα με τον κύριο Πάνο Ρούτσι (το να σχολιάσεις τη διαύγεια και τα εκφραστικά του μέσα, ισοδυναμεί με παραβίαση διάπλατα ανοιχτής πόρτας), τα ονόματα θα μείνουν στον Άγνωστο Στρατιώτη μέχρι τέλους. Τι εννοεί “μέχρι τέλους”; μα …”μέχρι να μπει και ο τελευταίος στη φυλακή“. Με άλλα λόγια : μια ομάδα συνανθρώπων…
Οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια, και πέραν αυτής : στο Μεξικό, τον Καναδά και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Τα συνθήματά τους ήσαν γελοία, όσο και αόριστα : “αντίσταση στην αυταρχική διακυβέρνηση”, “υπεράσπιση της δημοκρατίας” etc. Αυτά, μήνες μετά την παράδοση της εξουσίας από τον χειρότερο (και …αυταρχικότερο) πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ. Διοργανωτές των κινητοποιήσεων τα στάνταρ δίκτυα…
Αποφεύγοντας τα σχόλια επί της ουσίας (και μόνο βλέποντας / ακούγοντας αυτούς τους ανθρώπους αρρωσταίνεις) σκέφτεσαι ότι αυτή είναι η νομοτελειακή, ψυχοπαθολογικού τύπου κατάληξη δεκαετιών διαπαιδαγώγησης του “λαού” από ένα τερατώδες μιντιακό σύστημα, που υποκαθιστά την πραγματικότητα με τελευταίας διαλογής σίριαλ και παραδίδει τη λογική βορρά στο “χαοτικό συναίσθημα”. Στη συνέχεια σκέφτεσαι ότι, μέσα στο γενικό πανζουρλισμό, είσαι εν τέλει…