Ας πανηγυρίσουμε μαζί με τον “εξυπνότερο Έλληνα” για την ψήφιση νέου πακέτου …60 δισ. δολ. επιπλέον για την Ουκρανία. Προς συνέχιση ενός αγώνα από χέρι χαμένου, ο οποίος οδηγεί στην εξόντωση σύσσωμου του νεανικού πληθυσμού της χώρας – χιλιάδες συλαμβάνονται διασχίζοντας τα σύνορα για να αποφύγουν τη στράτευση – και την τέλεια καταστροφή της οικονομίας της. Την ανοικοδόμηση της οποίας, στο πρότυπο του Ιράκ, έχει ήδη αναλάβει η Blackrock.
Αλλά ας μη μιζεριαζόμαστε. Τι αξία έχουν όλα αυτά μπροστά στην Υψηλή Στρατηγική, και τη σωστή πλευρά της ιστορίας;
(Visited 94 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μόνο στη Νότια Κορέα δεν έδωσαν λεφτά οι Αμερικανοί. Τελικά δεν είμαι ο μόνος που πιστεύει ότι ο Κιμ δεν έχει σταλήθεια πυρηνικά!
Ο εν λόγω Λυγερός κοντεύει να αποτελέσει για μένα το νέο Άδωνι Γεωργιάδη : εκείνον τον είχα κάποια στιγμή συμπαθήσει, ή μάλλον συμπονέσει, καθώς ήταν ο μόνιμος στόχος των ΣΥΡΙΖομίντια. Το Λυγερό πάλι τον είχα συμπαθήσει για άλλους λόγους. Αυτή η αρχική συμπάθεια είναι εν τέλει η …πηγή της ιδιαίτερης αντιπάθειας που αισθάνομαι σιγά σιγά και για αυτόν. Ο οποίος έδειξε ήδη τα πρώτα εκπληκτικά δείγματα γραφής την περίοδο του κορωνοϊού, αρθρώνοντας extremely high IQ λόγο εναντίον των “ψεκασμένων”.
Το θέμα με την Αμερική είναι ότι το “πακέτο” (προεκλογικής φύσεως καθαρά) είχε την υποστήριξη ΚΑΙ των Ρεπουμπλικάνων, τουτέστιν του Τραμπ αυτοπροσώπως, με τον οποίο συναντήθηκε πριν ο ανεκδιήγητος speaker των Reps Mike Johnson, για να δηλώσει ότι “τα βρήκαν σε όλα”.
Σαν πολλά προεκλογικά έχουν μαζευτεί τελευταία και στο τέλος θα φάμε κανένα προεκλογικό πυρηνικό. Για τον Τραμπ δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία. Πιστεύω μάλιστα ότι ο Πούτιν δεν είπε μόνο για ξεστράβωμα ότι προτιμάει τον Μπάιντεν, αλλά ότι το εννοούσε κιόλας.
Ως προς προεκλογικά και Trump : Εις επίρρωση αυτού που λες, έχει προκύψει απίστευτη (literally) θεωρία συνωμοσίας περί Ισραήλ και Ιράν, για την οποία ετοιμάζω αυτή τη στιγμή ένα σημείωμα.
Όσον αφορά το ΝΛ πάντως, αν δεν ήταν η αυτοδιαφήμισή του ως του εξυπνότερου έλληνα, δεν υπήρχε περίπτωση να μου τραβήξει ποτέ την προσοχή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα σχετικό άρθρο του Παπαγιώργη την εποχή που εμφανίστηκε ο συγκεκριμένος, όπου τον χαρακτήριζε ως ένα σωρό από κοινοτοπίες.
Κι εγώ το θυμάμαι. Στο Symbol του Τσαγκαρουσιάνου, και η άποψη μου ήταν ίδια με του ΚΠ. Όταν λέω μου ήταν συμπαθής εννοώ αυτό ακριβώς, τίποτα παραπάνω. Εξ αρχής αρνητικό στοιχείο ήταν, εννοείται, το μπαράζ βομβαρδισμών για το “IQ του” (σε στιλ “πάσα αρχή παυσάτω” ας πούμε), με το οποίο πρωτοεμφανίσθηκε στην ελληνική κοινωνία. Από κάποιες άλλες συνεντεύξεις μου έγινε κάπως συμπαθής, συν κάποιες αγοραίες επιθέσεις που διάβασα εναντίον του.
…Ως ορος τον ΝΛ, η πλάκα ήταν ότι κάποια χρόνια μετά εμφανίσθηκε ένας …ακόμα εξυπνότερος Έλληνας, ένα είδος ψυχίατρου or something, ο οποίος είχε κάτι του στιλ IQ 196 σε αντιπαράθεση με το 189 του Λυγερού. Και τον οποίο θυμάμαι σαν τώρα να αναφέρει : “στην αρχή δεν είχα διαίτερα υψηλές επιδόσεις, το έβαλα όμως πείσμα να φτάσω στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, και τα κατάφερα”. Όπου δηλ. ο τύπος επιβεβαίωνε, όχι ακριβώς εμμέσως, τη φράση στην οποία συμπυκνούται η κριτική στο όλο ζήτημα : “το μόνο που δείχνει ένα IQ test είναι πόσο καλός είσαι σ’ αυτό το IQ test”.
Περιέργως πως – ίσως απλώς το θέμα να ολοκλήρωσε τον κύκλο του – ο IQ 196 εξαφανίσθηκε γρήγορα από την επικαιρότητα, ενώ ο ΝΛ, τότε ακριβώς, υιοθέτησε το motto “σημασία δεν έχει το IQ κάποιου αλλά το …έργο του”.
Τον θυμάμαι κι εκείνον, πολύ πιο χαμηλού προφίλ από το ΝΛ και σε μένα τουλάχιστον περισσότερο συμπαθής. Είχα πετύχει μάλιστα και μια περίεργη συνέντευξη, στην οποία η μόνιμη απάντησή του ανεξαρτήτως ερωτήσεως ήταν ότι θεωρεί τη Μόνικα Μπελούτσι θεά!
Υποθέτω ότι οι ερωτήσεις δεν θα ήταν ακριβώς ενδιαφέρουσες και ότι αυτός θα ήταν ο τρόπος του να το …υποδηλώσει.
Ούτε αυτός ήταν αντιπαθής ομολογουμένως.
Αντιπαθές είναι το πλαίσιο στο οποίο (αυτο-)τοποθείται κάποιος μέσω μιας τέτοιας (αυτο-)παρουσίασης, και απορίας άξιον το πώς δεν αντιλαμβάνεται πόσο βλαπτικό μπορεί αν είναι για τον ίδιο. Γιατί άλλο να σκας σαν “καλλιτεχνική ιδιοφυία” ας πούμε, που σημαίνει ότι προσφέρεις ένα κάτι τις σε αντάλλαγμα του θαυμασμού που διεκδικείς, και άλλο να σκας με ένα απλό IQ ανά χείρας, σε στιλ “Δοξάστε Με”.
Είναι κάτι αντίστοιχο με γυναίκες τύπου …Μόνικα Μπελούτσι κατά σύμπτωση. Που αυτό που εκρέει από κάθε κίνηση / έκφραση / πόρο του σώματός τους, είναι το “κοιτάχτε τι ωραία που είμαι”. Σε περίπτωση που δεν πολυτσιμπάς με το συγκεκριμένο τύπο της, μπορεί και να σου γίνει αντιπαθής ή αξιολύπητη.
Να πω την αμαρτία μου ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πολλοί αναζητούν τη γυναικεία ομορφιά στο χώρο των σελέμπριτι. Ο κόσμος είναι γεμάτος πανέμορφα next door girls, άσε δε το χώρο του πορνοθεάματος!
Αυτό έλεγα πάντα, όταν κάποιος αναφερόταν στη Φουφουτίνα – super star : μια βόλτα να πας, σε ώρα αιχμής, αν έχεις τα μάτια ανοιχτά, θα δεις 5-6 γυναίκες το ίδιο ή και πιο ενδιαφέρουσες.
Σήμερα πάντως οι φάσεις αυτές φαντάζουν λιγάκι γραφικές. Όχι τόσο λόγω της εγγενούς αναξιοπιστίας του IQ ως δείκτη πραγματικής ευφυίας, όσο λόγω του γεγονότος ότι στις μέρες μας η ευφυία θεωρείται αυτό που λέμε.. irrelevant.
Όντως, και αυτό είναι κάτι που χτίζεται μεθοδικά δεκαετίες ολόκληρες. Αρχίζοντας με την υποκατάσταση του ταλέντου από την “αυθεντικότητα” και την “ιστορία που έχει να διηγηθεί ο καθένας”, και φτάνοντας στη σημερινή συνολική υποβάθμιση του ρόλου της ανθρώπινης ευφυίας, εν ονόματι της επερχόμενης κυριαρχίας της (“αδιανόητα ευφυέστερης”) A.I.
Επιπλέον μια τέτοια στάση δεν γίνεται πλέον ανεκτή από τους μπάτσους της πολιτικής ορθότητας. Φαντάσου δηλαδή να λέει κάποιος ανοιχτά “είμαι άντρας, λευκός, έξυπνος” κλπ. Πιπέρι!
Πάντως όλα αυτά είναι μεταπλασμένη νοοτροπία soviet style. Άνθρωποι όπως ο Prokofiev, κατά σύμπτωση, “στηλιτεύονταν” σαν αλαζόνες μόνο και μόνο επειδή είχαν (αυτό έλειπε να μην είχαν) αυξημένη αυτοπεποίθηση. Για να μη μιλήσουμε για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία εκλείνοντο οι διανοούμενοι, καλλιτέχνες κλπ. “εχθροί του κόμματος” την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο.
Συμφωνώ. Βασικά ζούμε σε δικτατορικό καθεστώς, αλλά χωρίς τα πλεονεκτήματα της δικτατορίας. Άμα δεν είσαι τη σήμερον μαύρος, γκέι, γυναίκα, τρανς κλπ και πάνω απόλα ηλίθιος, είσαι υποχρεωμένος να περπατάς με την ουρά στα σκέλια και το κεφάλι σκυμμένο.