Απορώ και θαυμάζω διαβάζοντας τα κάτωθι:
Περί τα τέλη του μήνα θα λάβει έγκριση από τις ευρωπαϊκές αρχές το εμβόλιο Pfizer/BioNTech, σύμφωνα με την εκτελεστική διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ).
Το εμβόλιο έχει εγκριθεί ήδη από τον αμερικανικό FDA για εφήβους 12 έως 15 ετών, ενώ η εταιρεία αναμένεται να ζητήσει έγκριση για χορήγηση σε παιδιά 2 έως 11 ετών τον Σεπτέμβριο.
Ακολουθεί η Moderna, που αναμένεται να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών για τις ηλικίες 12-16 ετών εντός των προσεχών εβδομάδων και για τις ηλικίες 6 μηνών έως 11 ετών στα τέλη του χρόνου. Η διεύρυνση των εμβολιασμών σε μικρότερα παιδιά (αυτή τη στιγμή τα εμβόλια χορηγούνται στις ηλικίες άνω των 16 ετών) αναμένεται να εξομαλύνει τη λειτουργία των σχολείων από τη νέα σχολική χρονιά, τουλάχιστον στη Γερμανία.
Αυτό δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Υγείας Γενς Σπαν, εκτιμώντας ότι έως το τέλος Αυγούστου θα υπάρχει η δυνατότητα εμβολιασμών με τουλάχιστον μία δόση για όλα τα παιδιά από 12 ετών και άνω…
H “μη ομαλή λειτουργία” των σχολείων στη Γερμανία, όπως και στην Ελλάδα, την οποία θα …εξομαλύνει το εμβόλιο, αφορά στην εντελώς αυθαίρετη ανατροπή των δεδομένων για τα παιδιά που, και τον παραμικρό κίνδυνο δεν διατρέχουν από τον ιό, και ελάχιστα τον μεταφέρουν. Ανατροπή η οποία έγινε με σκοπό …την επέκταση και σ’ αυτά του εμβόλιου. Η κτηνώδης αποθράσυνση που αντιπροσωπεύει αυτή η τελευταία, χωρίς να μεσολαβήσει ένα διάστημα που να θυμίζει, τυπικά έστω, “δοκιμαστική περίοδο” αποδεικνύει ότι : με την αντίσταση του κόσμου ανύπαρκτη, η κατάσταση από δω κι εμπρός, μόνο θα χειροτερεύει.
Ένα από αυτά που εντυπωσιάζουν από αρχής ιστορίας με τα εμβόλια είναι το ότι, η “έγκριση”, ανεξαρτήτως του από πού αναμένεται, θεωρείται …δεδομένη. Η διατύπωση δεν είναι ποτέ “αν τα εμβόλια λάβουν έγκριση” αλλά “όταν τη λάβουν”. Ουσιαστικά ήταν πάντα, όπως είναι και τώρα, θέμα χρόνου.
Διόλου περίεργο τελικά, όταν οι “ελεγκτικοί μηχανισμοί” εκπροσωπούν τα ίδια συμφέροντα με εκείνους που, υποτίθεται, ελέγχουν. Και όταν οι επιτελείς των ελεγκτικών μηχανισμών, μεταπηδούν ως εκ θαύματος & άμα τη παρελεύσει ευλόγου διαστήματος, σε επιτελικές θέσεις των φαρμακευτικών…
Η “ΕΓΚΡΙΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ…
(Visited 132 times, 1 visits today)
Εντωμεταξύ να μην ξεχνάμε ότι τα “μικρά” ποσοστά θανάτων από το εμβόλιο, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι αληθεύουν, ισχύουν με την προϋπόθεση ότι λαμβάνεται άπαξ. Είδαμε όμως ήδη ότι ο κίνδυνος αυξάνεται θεαματικά με τη δεύτερη δόση. Από τη στιγμή τώρα που τα εμβόλια θα λαμβάνονται τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο εφόρου ζωής ΜΗΝ ΤΎΧΟΝ ΚΑΙ ΚΡΥΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ, ο κίνδυνος θανάτου από παρενέργειες καταλήγει σχεδόν αναπόφευκτος. Αν το ύπουλο σχέδιο συνεχίσει ως έχει, κατά πάσα πιθανότητα οι θρομβώσεις ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα γίνουν στο άμεσο μέλλον η πρώτη αιτία θανάτου, όπως αντίστοιχα έγιναν μεταπολεμικά τα εμφράγματα και οι καρκίνοι κυριολεκτικώς “από το πουθενά”..
Ακριβέστερα δεν γίνεται να τεθεί το θέμα, δυστυχώς για όλους.
Εν τω μεταξύ όταν ακούς διάφορα αίσχη του τύπου “επιχειρηματίες θα καθιερώσουν bonus για τους εμβολιαζόμενους” [κάτι του στιλ 300 ευρώ or something] πόσο απέχει αυτό από το ξεκίνημα “προστίμων” δια της …ελαφρύνσεως τραπεζικών λογαριασμών των αρνητών του εμβολίου, ας πούμε;
Η φάση γενικότερα αποτελεί “ιδανική” πρόφαση για την εισαγωγή μας στο κινέζικο point system εφ’όλης της ύλης.
Κι όμως η Κίνα δεν είναι ιδιαίτερα καταπιεστική ως προς το εμβόλιο. Οι άνθρωποι έχουν βρει “άλλους” τρόπους “εξάλειψης” της “πανδημίας”, τουτέστιν: υπογραφή Σι Τζινπίνγκ.
Έτσι κι αλλιώς ο εν λόγω είχε δεμένο το γάιδαρό του και χωρίς τον coronavirus. Τώρα χάρη σ’ αυτόν δένυν και άλλοι άλλοι τον δικό τους [εμάς].
Εντωμεταξύ επειδή έχω αναγκαστικά κυκλοφορήσει τις τελευταίες μέρες όσο δεν είχα κυκλοφορήσει μήνες [τακτοποίηση εκκρεμοτήτων], δύο πράγματα τινά : αφετνός η κατάσταση στους δρόμους είναι αντίθετη από αυτή που περιγράφουν τα human trash της τηλεόρασης = κοντεύω να εξελιχθώ σε γραφικό τύπο που θα βρίζει περαστικούς απ΄τ’ αυτοκίνητο [“βγάλτε τη μάσκα ρε νούμερα” κοκ]. Αφετέρου, όποτε πιάνω κουβέντα με αγνώστους επί του θέματος η αγανάκτηση όλων ξεχειλίζει. Είναι αυτό που λένε “μυστηριώδης πράγματα”…
Εγώ πάλι ακριβώς το αντίθετο! Κυκλοφορώ λιγότερο από πριν προσπαθώντας ταυτόχρονα να μην εμπλακώ σε συζητήσεις επί του θέματος για να μη χρειαστεί να ξαναμαλώσω. Διαπιστώνω επίσης μια χαλάρωση στο θέμα της μάσκας και μια γενικευμένη ελπίδα ότι το εμβόλιο θα φέρει το πολυπόθητο τέλος. Ίσως υπάρχει μια δόση αγανάκτησης, όχι όμως απαραίτητα για τους λόγους που πρέπει. Έχω μάλιστα την εντύπωση πως οι πραγματικοί αρνητές τείνουν προς εξαφάνιση και αντικατάσταση από ένα είδος κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Εν ολίγοις αισθάνομαι όλο και περισσότερο εκτός τόπου και χρόνου και ότι κατά κάποιο τρόπο τους χαλάω την πιάτσα..
Τι να πω. Ούτως ή άλλως, οι αριθμοί ανθρώπων / περιστατικών στους οποίους αναφέρομαι δεν είναι τέτοιοι ώστε να συνιστούν αντιπροσωπευτικό δειγμα. Το περί αντιπολιτευτικού τύπου άρνησης το έχω ψιλοαντιληφθεί κι εγώ. Σιγά σιγά στις στάνταρ ετικέτες [ψεκασμένοι, συνωμοσιολόγοι κλπ.] αρχίζει να ενσωματώνεται και το “Συριζαίοι”. Δεν πειράζει, ας “γίνουμε” ό,τι να’ναι, αρκεί να κουνηθεί κάτι. Αν η αντίσταση στον υποχρεωτικό εμβολιασμό είναι η ευκαιρία της “αριστεράς” να κάνει τη διαφορά και να αλιεύσει πελατεία, so be it.