Κατά την άποψή μου, αν υπάρχει ένα στοιχείο ενδιαφέροντος ως προς τη νέα περίπτωση βιασμού, είναι το προβαλλόμενο απ’ αυτό τα tweet.
Εξακολουθεί να μου φαίνεται αντιπαραγωγική η εντρύφηση του “κοινού” στις λεπτομέρειες τέτοιων υποθέσεων [βιασμού …”γυναικοκτονίας” κλπ.] και δεν το λέω φυσικά για να τις υποτιμήσω.
Αυτό που παρέχει η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι μια ακόμα εικόνα, εύγλωτη του τρόπου λειτουργίας των media.
Ο Χίος είναι απ’ τις περιπτώσεις που, εν μέσω παδημίας, πρόβαλλαν, στα μάτια μου τουλάχιστον, ως εμπιστεύσιμες, τηρουμένων των αναλογιών, και ανεξαρτήτως αισθητικής, η οποία στους καιρούς μας έχει καταλήξει πολυτέλεια. Κάτι παρόμοιο δηλ., στο χώρο της πολιτκής, μ’ αυτό που ισχύει για τον Βελόπουλο.
Παρεμπιπτόντως, σε γκάλοπ που δημοσίευσε η Ζούγκλα το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη [σε “συζητήσεις” με τον Χίο περί συνεργασίας] έρχεται πέμπτο, με 3.7% αμέσως μετά την Ελληνική Λυση [4.1]