Νάτος …ακόμα δεν ορκίστηκε.
“Πρέπει να αναβαθμίσουμε τα πάντα με ταχύτητα”.
Υπουργός με νέφτι στον κώλο!
ΥΓ1. Λίγο έλλειμμα σε τακτ δεν δείχνει αυτή η βιασύνη; προς την [όχι όσο ο ίδιος] αξιοθρήνητη προκάτοχο, εννοώ.
ΥΓ2. Η “Αναβάθμιση” είναι η updated version της “Αλλαγής”, λέξης – κλειδί του χώρου προέλευσης του κυρίου Πιερρακάκη.
7 (Visited 109 times, 1 visits today)
Όπως έλεγα και προχτές, ελπίζω πραγματικά ο Κούλης να κάνει αυτά που έκανε ως τώρα x100. Ιδιαίτερα με τα επιδόματα, γιατί τελευταία έχω ξεμείνει από λεφτά. Για τα υπόλοιπα ειλικρινά *χ/μου. People asked for it, so let them get it.
Μαζί σου, με την “απλή” επιφύλαξη του New Pandemic Treaty του WHO, το οποίο έρχεται σαν περιστρεφόμενο διαπλανητικό αγγούρι κατευθείαν προς τον κώλο μας – δεν μπορώ να φανταστώ τον Κούλη να τάσσεται με τους αρνητές του.
Δεν ξέρω αν είδες το team του Υπουργείου Υγείας. Το πράγμα γίνεται “έξω απ’ τα δόντια” αρμοδιότητα των μπατσο-ψυχίατρων : Χρυσοχοΐδης, Αγαπηδάκη, Θεμιστοκλέους.
Πιο πολύ με ανησυχεί το κυνήγι μαγισσών και τα πεντάλεπτα μίσους που μονοπωλούν τα πρωτοσέλιδα με το που σφίγγουν τα πράγματα. Και την έχουν ήδη πληρώσει αρκετοί. Οπότε άκυρο το x100. Σαν τη γυναίκα στο Γεφύρι της Άρτας που φοβόταν μήπως περάσει ο αδερφός της.
Κατά την άποψή μου, προκύπτουσα από μια [όσο μπορώ πιο] ενδελεχή επιθεώρηση της επικαιρότητας, πρώτα και κύρια προβλήματά μας είναι το προαναγγελθέν τερατούργημα στο οποίο εξελίσσεται ο “Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών”, παράρτημα του οποίου φυσικά ο WHO, και, σε επίπεδο καθημερινότητας, η εξελισσόμενη σε μάστιγα “τρανς κοινότητα”. Τα δυο είναι …διαπλεκόμενα, needless to say.
Κατά σύμπτωση, αιχμή του δόρατος της νέας καμπάνιας του ΟΗΕ είναι το hate speech!
Μη οριζόμενο φυσικά, περιλαμβάνον όμως “όλα όσα λέγοντας κανείς μπορεί να προκαλέσει βία …INCLUDING GENOCIDE”. Το να λες πχ. “ο Χρυσοχοΐδης είναι ένας άθλιος πολιτικάντης” * ή “enough is enough με τους αφροασιάτες στο Ellada”, σε μετατρέπει σε εκκολαπτόμενο “literally Hitler”. Για να μην πούμε σε τι σε μετατρέπει η κριτική στην Επιστήμη με ε κεφαλαίο.
Βλέπω ένα σύνολο κινήσεων, συντονισμένων, από διάφορες κατευθύνσεις. Αυτό που δεν βλέπω είναι με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να αντιδράσει. Σίγουρα πάντως όχι υποδεχόμενος την παράνοια με ανοιχτές αγκάλες.
Μίλαγα χτες με φίλο [πανηγυρίζοντα την επιτυχία του Κούλη και φαν του Πιερρακάκη] ο οποίος ρίχνει στη χάση και στη φέξη μια ματιά στο blog …μόνο και μόνο επειδή είναι δικό μου.
Και ο οποίος …αρνείται να πιστέψει ότι σκοπός του WHO είναι αυτός που έχει περιγραφεί εδώ, ο της παγκόσμιας [“υγειονομικής” και καλά] διακυβέρνησης. Σε διαβεβαιώ ότι πρόκειται όχι απλώς για “πάνω απ’ το μέσο όρο” αλλά για πανέξυπνο άτομο με τα όλα του.
Ο εν λόγω μόλις τελευταία έχει αρχίσει να αντιλαβάνεται ότι, ως προς την “πανδημία” και τα “εμβόλια” είχα τα δίκια μου. Αρνούμενος φυσικά να αποδεχτεί σαν Νο 1 κριτήριο αξιολόγησης ενός πολιτικού τη στάση του στη διάρκειά της.
* Αυτό το οποίο μάλλον θα χορτάσουμε είναι το υπεροπτικό ύφος της συμπλεγματικής μετριότητας με το όνομα Απόστολος Δοξιάδης : οι επιλογές του υγειονομικού team, του Χρυσοχοΐδη προεξάρχοντος, είναι δικές του. Πρόκειται για εξ απορρήτων – συμβουλάτορα του Κούλη.
Το πρωί που έλειπα σε κάποιες δυσάρεστες υποχρεώσεις, πέτυχα σεσημασμένους ειδεχθείς εκμεταλλευτές εργαζομένων καταχαρούμενους για την επιτυχία του κόμματος να συγχαίρονται μεταξύ τους και να λένε φωναχτά “τώρα θα κάνουμε ό, τι θέλουμε!”. Και είχαν απόλυτο δίκιο. “Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε?” συμπλήρωσα κι εγώ από μέσα μου..
Ναι η αποθράσυνση των κτηνόφλωρων πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Και δεν θα την κρύβουν καν. Υπουργός εργασίας ο …Άδωνις. Η πλάκα είναι που δεν υπουργοποιήθηκε καν ο Πλεύρης, ενώ ο αντικαταστάτης του [Χρυσοχοΐδης] είναι ακόμα χειρότερος. Για την ακρίβεια ό,τι χειρότερο υπάρχει – ο τζάμπα μάγκας που έχτισε καριέρα ήρωα πάνω στην αυτοανατίναξη του Ξηρού.
…By the way, και ο τελευταίος του υγειονομικού team, Βαρτζόπουλος, ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ κι αυτός. Ένας μπατσοϋπουργός [ο …Κάλαχαν της ελληνικής πολιτικής σκηνής] ένας νευροχειρούργος [Θεμιστοκλέους] και δυο ψυχίατροι χειρίζονται τα της υγείας.
H αλήθεια είναι ότι δεν ασχολήθηκα καθόλου με τη σύνθεση της κυβέρνησης και την πολιτική επικαιρότητα μετά τις εκλογές. Έλεγα ότι θα κρατήσω την υπόσχεσή μου να “κλειστώ στη σπηλιά”, τώρα όμως έχει αρχίσει να μου βγαίνει από μόνο του. Από τον κόσμο εξάλλου έχω απογοητευτεί περισσότερο και όχι από την ίδια την κυβέρνηση που την ήξερα κι από πριν. Τους αρέσουν τόσο πολύ τα ψέματα που είναι γελοίο να συνεχίσω την όποια προσπάθεια “διαφωτισμού”, από τη στιγμή μάλιστα που θα μπορούσα να κάνω πέντε πράγματα που θα είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβάλλουν στη βελτίωση της δικής μου ζωής, αντί να κάθομαι να τους λέω πώς να διορθώσουν τη δική τους.
Δεν έχεις κι άδικο. Από την άλλη το πράγμα για μένα τουλάχιστον έχει μια χροιά στοιχειώδους. Πάντα ήμουν “της συζητήσεως”, και συνεχίζω να είμαι ακόμα και τώρα που ανάμεσα στους “μεν” και στους “δε” ανοίγεται βάραθρο. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να ξεφύγει απ’ τη φύση του. Εκτός βέβαια αν και αυτό ακόμα …είναι μέρος της φύσης του. Αυτό για το οποίο προσπαθώ να πείσω κάποιους είναι ότι αν συζητάγαμε τα ίδια πράγματα πίσω στο χρόνο, ως εικοσάρηδες, θα έλεγαν [είμαι σίγουρος] τα ίδια με μένα. Τώρα, ίσως επειδή είναι πολύ πιο χωμένοι στην “αγορά εργασίας” απ’ ότι εγώ, δεν έχουν καιρό να ασχοληθούν σοβαρά με τίποτα άλλο. Από την άλλη είμαι σίγουρος ότι ακόμα και αν δούλευα full time, το ίδιο ψάξιμο θα έκανα και τα ίδια πράγματα θα πίστευα. Άσε που και τώρα δεν κάθομαι στιγμή ένεκα διαφόρων [“Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει”] μουσικών projects.
Μπα, δεν είναι θέμα φόρτου εργασίας. Καλά κάνουν βέβαια οι άνθρωποι και διοχετεύουν εκεί την ενέργειά τους, αν έτσι τους βγαίνει. Να πω την αμαρτία μου προσωπικά μισώ κάθε είδος βιοπορισμού και υποχρεωτικής εργασίας. Πραγματικά μου αρέσει να χαραμίζω το χρόνο μου μην κάνοντας τίποτα εποικοδομητικό. Ακόμα και οι “μορφωτικές” ή “ερευνητικές” μου δραστηριότητες αποτελούν απειροελάχιστη ποσότητα μπροστά στον ωκεανό του χαμένου χρόνου που γέμιζε ανέκαθεν τη ζωή μου. Είμαι σίγουρος ότι ο μέσος εργαζόμενος διαθέτει πολύ περισσότερο χρόνο για τέτοιες δραστηριότητες, ασχέτως αν προτιμάει να τον χαραμίζει αλλού.
Είμαι της ιδίας απόψεως ως προς τον βιοπορισμό, την υποχρεωτική εργασία και βέβαια τον περίφημο “αυτοπροσδιορισμό” κάποιου μέσω αυτής. Οι “εργατοώρες” που έχω κλείσει ασχολούμενος με τη μουσική από παιδάκι ως αυτοδίδακτος, πολύ πριν πάω σε ωδείο [απ’ το οποίο το μόνο που ουσιαστικά αποκόμισα ήταν μια τεχνική ευχέρεια στο πιάνο] είναι κυριολεκτικά “απεριόριστες”. Και όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου καν μουσικό, για να μη μιλήσω περί “δημοσιογράφου”. Στην [ηλίθια ούτως ή άλλως] ερώτηση : “τί είσαι;” Η μόνη απάντηση που μου ερχόταν πάντα είναι : “Ξέρω γω; τίποτα, ένας μαλάκας”.
Η συζυγος που δουλευει καθηγητρια ( σε Μουσικο Λυκειο μαλιστα ) μου λεει οτι εχουν γονατισει με την ψηφιακη γραφειοκρατια .. Με καποιο μαγικο τροπο εχει διπλασιστει η δουλεια.. Μπορει επειδη ειναι μεταβατικη η κατασταση ακομα , τι να πω .. Εχω αντιπαραδειγματα κι απ την δικια μου δουλεια που βαριεμαι να αναφερω . Η παγια αποψη μου ειναι οτι παρα τα οποια επιφανειακα οφελη της …ψοφοποιησης το μεγιστο αρνητικο που τα επισκιαζει ολα τα “καλα” ειναι η μπατσοποιηση των παντων . Κοντολογης αφηνεις ιχνη και θα σε βρουν ! Ηδη ας πουμε ακομα κι οτι γραφω εδω στο blog ειναι στοιχειο προς αξιολογηση προς πασα ενδιαφερομενο ..
Συν το οτι εχουν γινει κανονικοι νταβατζηδες οι εταιρειες πληροφορικης που σου πουλανε τα υποχρεωτικα εκ νομου ( χε χε ..) προγραμματα για να λειτουργησεις. Πως πληρωνανε τα μαγαζια “προστασια” στους μαφιοζους , ε τωρα πληρωνεις και ηλεκτρονικη προστασια ! Εγω σινω 1500 το χρονο για ‘service’ στην κωλοεταιρεια που μου πουλησε τα μπουρδελοπρογραμματα της..
Συμφωνώ και πολλαπλασιάζω. Ξεκίνησα τον “μουσικό προγραμματισμό” με το πρώτο μου Atari το 1991 – και πριν από αυτό, με ένα sequencer της Alesis – η τελευταία μετενσάρκωση του γκρουπ, μέχρι το 1992, περιλάμβανε live electronics – το λέω όχι για καμάρι [σιγά τα ωά], αλλά ως ένδειξη του ότι δεν μιλάω απ’ τη σκοπιά ενός Λουδίτη.
Όλη η μουσική που έχω ηχογραφήσει & κυκλοφορήσει έκτοτε [δική μου / συμμετοχές σε άλμπουμ άλλων] ήταν computerized. Αυτό που δεν είχα φανταστεί, ως κλασικός ηλίθιος, ήταν ότι από μια στιγμή και μετά, αν δεν ξηλωθείς στους γκάνγκστερ για αναβάθμιση, δεν μπαίνεις καν στο στούντιο. Δεν είσαι …συμβατός.
…Όσο για τη μόνιμη αύξηση των εργατο-ωρών παράλληλα με την εξάπλωση των …εργαλείων της ψηφιακής τεχνολογίας, είναι δεδομένη, ξεκινώντας από το πιο απλό : με την υπερδικτύωση των πάντων 24/7, όλοι οι χώροι ανεξαιρέτως [σπίτι, εξοχή, παραλία, you name it] γίνονται χώροι εργασίας.
Αυτό το “με τι ασχολείσαι” “τι δουλειά κάνεις” και τα σχετικά πρέπει να είναι η πιο ενοχλητική και ανόητη ερώτηση ever. Κάθε φορά που πρέπει να τους απαντήσω αισθάνομαι ηλίθιος. Ίσως θα έπρεπε να καθιερώσω κάτι σε “ποιητής”, “φιλόσοφος”, “ονειροκρίτης”, “ερευνητής του μεταφυσικού” κλπ για να γελάω τουλάχιστον με τις αντιδράσεις τους. Γιατί δηλαδή τον κάθε αυστραλοπίθηκα που δηλώνει γυναίκα να τον παίρνουν στα σοβαρά?
Και η ερώτηση, στα χείλη κάποιων τουλάχιστον, έχει ένα υπηρεσιακό, στα όρια του ανακριτικού τόνο “με τι ασχολείσθε κύριε…”.
Η καλύτερη απάντηση είναι φυσικά η κλασική : “γαμάω περίεργους”.
Ο πίθηκας που δηλώνει γυναίκα είναι ο άνθρωπος της νέας εποχής. Στις ξένες τηλεοράσεις εκτυλίσσονται συζητήσεις, εν πλήρη σοβαρότητι, για το αν ο φυλακισμένος βιαστής, έχοντας τώρα μεταμορφωθεί σε γυναίκα, έχει δικαίωμα να μεταφερθεί σε γυναικείες φυλακές. Προχτές “χαλάρωνα” παρακολουθώντας εκπομπή του Piers Morgan με τρία άτομα, εκ των οποίων τα δύο [το ένα γυναίκα] θεωρούσαν το αίτημα άξιο συζητήσεως, τη στιγμή που ακόμα και ο ανεκδιήγητος TV host διερρήγνυε τα ιμάτιά του.