Έχει ενδιαφέρον να αντιπαραβάλλει κανείς τo παρελθόν των liberals – ξεκινώντας απ’ τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις των ‘60s και των ’70s – με τη στάση που επιδεικνύουν σήμερα απέναντι σε μια πολεμική τραγωδία εκτιλυσσόμενη με υπαιτιότητα της δικής τους κυβέρνησης, και με απρόβλεπτες, ή μάλλον εφιαλτικά προβλέψιμες, συνέπειες. *
Οι άνθρωποι που σχεδιάζουν την δημοκρατική προεκλογική καμπάνια [midterm elections 8 Νοεμβρίου], επέλεξαν να αγνοήσουν θέματα όπως ο πληθωρισμός και η ταυτόχρονη ύφεση, ο πόλεμος και η “εξ αυτού” ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, εστιάζοντας …στην προστασία των εκτρώσεων, και στον κίνδυνο που αποτελούν για την ύπαρξη της δημοκρατίας οι οπαδοί του Τραμπ…
Όχι τυχαία, επιφανή δημοκρατικά στελέχη όπως η “περίφημη” Alexandria Ocasio Cortez προπηλακίζονται σε συγκεντρώσεις από [πρώην] οπαδούς, ενώ μια απ’ τις προβεβλημένες υποψήφιες για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2020, η Tulsi Gabbard [Χαβάη] ανακοίνωσε την αποχώρησή της απ’ το κόμμα.
Εν μέσω όλων αυτών, η παρακάτω είδηση θα μπορούσε να γίνει δεκτή με στεναγμό ανακούφισης :
Ομάδα 30 μελών του κυβερνώντος κόμματος, αυτοπροσδιοριζόμενων ως Progressive Democrats, έστειλαν προχτές ανοιχτή επιστολή στον “Πρόεδρο Μπάιντεν”, ζητώντας αναθεώρηση της στρατηγικής στην Ουκρανία, κατάπαυση του πυρός και έναρξη διαπραγματεύσεων.
Αυτό, μη παραλείποντας να επισημάνουν τα δεκάδες δισεκατομμύρια που έχουν ήδη ριχτεί στο πεδίο της μάχης, και τα οποία κάνουν την ανάγκη εξεύρεσης άλλης οδού ακόμα επιτακτικότερη. Θυμίζοντας δε ότι, τον Μάιο ακόμα, ο “Πρόεδρος Ζελένσκι” επαναλάμβανε ότι ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο μέσα απ’ τη διπλωματία, καθώς μόνο έτσι μπορούν να σωθούν χιλιάδες / εκατομμύρια ζωές.

Αποτέλεσμα; guess what : σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό [και των δύο κομμάτων!] επιτέθηκε στους δύστυχους Progressive Democrats με κατασπαρακτικές διαθέσεις.
Η αρχική, “εύσχημη” αναδίπλωση των τελευταίων την πρώτη μέρα, θα έπαιρνε στη συνέχεια εξευτελιστικές διαστάσεις : έφτασαν να αποκηρύξουν, ανακαλώντας όπως – όπως την επιστολή, και κατηγορώντας ως υπαίτιους της δημοσίευσης αυτής [“σε λάθος στιγμή, μήνες μετά την σύνταξη”] το …υπαλληλικό προσωπικό τους – έτσι απλά, γενικά και αόριστα.

* …αυτό αν δεν εξελιχθεί τελικά σε ένα ακόμα μπαμπούλα τύπου κορωνοϊού και climate change – δεν πιστεύω πλέον τίποτα απ’ τα χείλη αυτών των ανθρώπων, αν δεν το δω με τα ίδια μου τα μάτια.
Ο καιρός που θα το διαπιστώσουμε, ούτως ή άλλως, πλησιάζει.