Ο εσμός των mainstream media επιλέγει αντί των συνήθων ελεγειακών τόνων, μια …ρεαλιστική προσέγγιση του θέματος του νέου mass shooting. Αναμενόμενο, μια και ο shooter ανήκει στην κατηγορία των διεμφυλικών. Η έμφαση εδώ δίδεται, όχι [όπως σε άλλες περιπτώσεις] στην ιδιότητα με την οποία αυτοπροσδιορίζεται ο δράστης, ούτε καν στην υπόθεση της οπλοφορίας, αλλά στους κινδύνους που η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων διατρέχει ζώντας στην αμερικανική κοινωνία. Κινδύνους οι οποίοι υπάρχει …κίνδυνος να γίνουν ακόμα μεγαλύτεροι, λόγω του …anti-transgender συναισθήματος που πυροδοτείται απ’ το mass shooting. Παρεμπιπτόντως, η …Antifa διοργανώνει για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο αυτό που η ίδια ονομάζει Trans Day Of Vengeance επί αμερικανικού εδάφους.

Ο Tucker Carlson παραδίδει ένα ακόμα μάθημα δεοντολογίας, ξεκινώντας από κάτι που οι ακροατές του θυμόμαστε να αναφέρει την προηγούμενη εβδομάδα : ταγούς του διεμφυλικού κινήματος να καλούν στα όπλα [!] γιατί “η Αμερική είναι ένα επικίνδυνο μέρος για τους transgenders”. Και προχωρώντας σε ανάλυση τoυ γιατί οι εν λόγω εχθρεύονται ιδεολογικά τους Χριστιανούς : γιατί είναι κατ’ εξοχήν εκείνοι που αμφισβητούν το δικαίωμά τους να επεμβαίνουν σε μια δοσμένη απ’ τον Θεο φύση.

Ένα δικό μας σχόλιο, προοίμιο κειμένου σε επόμενο post :
Σε περιόδους “μετάβασης” όπως η παρούσα [με τη διάρκεια της “μετάβασης” καθορισμένη κατά το δοκούν], ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως transgender έχει λαμβάνειν πολλαπλώς : βιώνοντας κατ’ αρχήν την αυτοεπιβεβαιωτική εμπειρία του επαναστάτη. Εισπράττοντας στη συνέχεια, όχι κάποια κατακραυγή ή περιθωριοποίηση, αλλά αποθέωση και προβολή από τα mainstream μίντια. Τέλος, απολαμβάνοντας συγκεκριμένα, απτά προνόμια – εξασφαλίζοντας πχ. μια θέση σε ανώτατο εκπαιδευτικό ιδρυμα ή την κυβέρνηση των ΗΠΑ – χάρη όχι σε κάποιες ικανότητες, αλλά στη συγκεκριμένη ιδιότητά του, στ’ όνομα της “ίσης εκπροσώπησης”.
Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως Χριστιανοί θεωρούν εξ ενστίκτου [ορθά σύμφωνα με το δικό μου] ότι το μυστήριο της ύπαρξης είναι εξαιρετικά περίπλοκο για να επιτρέπει θεμελιώδεις παρεμβάσεις από δεδομένα αδαείς ανθρώπους. Μια προσέγγιση του τύπου God given nature, μπορεί κάλλιστα να υιοθετηθεί από έναν άθεο : μεταφρασμένη ελεύθερα, εκφράζει μια υποχρέωση προσοχής σχετικά με τα παραπάνω, και αποχής από παρεμβατικές πρωτοβουλίες το ρίσκο των οποίων παραμένει άγνωστο. Πράγμα το οποίο …παρεμπιπτόντως, αποκρύπτεται στο πλαίσιο ενός “επιστημονικού” αφηγήματος που διαθέτει έτοιμη “λύση” για κάθε [μη] πρόβλημα.
Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, το διακύβευμα της τελευταίας περιόδου αφορά στη δυναμική κινητοποίηση γονέων και, φυσικά, κυρίως μανάδων, ενάντια σε αδιανόητες πρακτικές όπως οι ακρωτηριασμοί ατόμων [προ-] εφηβικής ηλικίας σε …ειδικά επιστημονικά κέντρα για άτομα με δυσφορία φύλου, ή η παρείσφρηση drag shows σε δημοτικά σχολεία. Και φυσικά στη νομοθετική διευθέτηση τέτοιου είδους θεμάτων από “συντηρητικές” πολιτείες.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι, καλώς ή κακώς, είναι οι “οπισθοδρομικοί” απολογητές της Χριστιανικής πίστης που εξακολουθούν να κρατούν κάτι απ’ αυτό που, υπό την ετικέτα της “κοινής λογικής” μας έχει βγάλει ανά τους αιώνες ασπροπρόσωπους.