Μετά τον “θεό” Tom Jones, από την ίδια εποχή, τα χρυσά ’60s, ο χλιαρούλης στα όρια του υποτονικού, συμπαθής όμως με τον τρόπο του Andy Williams. Συμπαθής ίσως γιατί τον πρωτοείδα / άκουσα στην τηλεόραση…
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…