Αρχικά εξεπλάγην, μετά συνειδητοποίησα ότι η έκπληξη δεν αφορούσε κάποια «ουσία» αλλά το επίπεδο ξεπεσμού του ανδρός.
Όταν κάποιος τόσο θλιβερός όσο ο Slavoj Zizek αφήνει πίσω τον εαυτό του, οφείλεις να αφιερώσεις δυο γραμμές.
«Yποστηρίζω αναφανδόν την Greta. Η απολυτότητα που αποπνέει, αποτελεί μέρος του μηνύματός της. Μου αρέσει αυτού του είδους ο δογματισμός, πιστεύω ότι είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε σήμερα».
«Αυτή η μανία μας με τις δημοκρατικές συζητήσεις γύρω απ’ τα πάντα έχει συμβάλλει στην πτώση του ηθικού επιπέδου τα τελευταία 20 χρόνια…»
Ακολουθώντας κανείς την επιχειρηματολογία του στοχαστή * βρίσκεται να ταυτίζει την αγάπη για την ελευθερία έκφρασης με την επιρρέπεια στους βερμπαλισμούς των άσκοπων αναλύσεων.
Το εκπληκτικό παράδειγμα που δίνεται απ’ τον ίδιο [«δεν μπορείς να κάνεις δημοκρατικό διάλογο για το αν …οι γυναίκες πρέπει να βιάζονται» **] θυμίζει την διανοητική εντιμότητα των ανθρώπων που ξεμπερδεύουν με τις «συνωμοσιολογικές» θεωρίες, βάζοντάς τες στο ίδιο καλάθι με τα περί …Επίπεδης και Κούφιας Γης.
Για να εξηγήσει την στάση των σκεπτικιστών του Climate Change ο [και …ψυχαναλυτής] Slavoj Zizek θα επικαλεστεί την φροϋδική θεωρία της άρνησης [Verneinung] : «η Επιστήμη του Κλίματος είναι σαφέστατη, και όμως, κάποιοι πείθουν τον εαυτό τους ότι το θέμα δεν είναι σημαντικό όσο φαίνεται». Ο Zizek θα υπαγάγει και αυτούς τους τελευταίους στη χορεία των επικίνδυνων που αναλώνονται σε περιττούς διαλόγους, και …εκεί ακριβώς εμφανίζεται και βάζει τα πράγματα στη θέση τους η Γκρέτα Τούνμπεργκ – Αντιγόνη [!], με την ανεκτίμητη αποφασιστικότητα / δογματικότητά της.
Πέρα από την κουτοπονηριά πίσω απ’ την αυθαιρεσία του γραφικού ανθρωπάκου [να έχει ακούσει άραγε για επιστήμονες που απορρίπτουν μετά λόγου γνώσεως το αφήγημα περί ανθρωποκεντρικού Climate Change;] υπάρχει το κωμικοτραγικόν της υποθέσεως: η Αντιγόνη του Σοφοκλέους βρίσκεται σε θέση αδυναμίας, όντας σε αντιπαράθεση με τον σκληρό άρχοντα της πόλης. Η Αντιγόνη του Zizek απολαμβάνει της αμέριστης προβολής και υποστήριξης των ισχυρών του κόσμου.
Όχι τυχαία, ο εν λόγω αυτοπροσδιορίζεται ως θιασώτης του “σοσιαλισμού”, σε ένα κόσμο όπου οι big business εργάζονται πυρετωδώς για την επιβολή του.

Κάτω, το βίντεο που κυκλοφόρησε προ ημερών στο YouTube.

* οι σπασμωδικές κινήσεις και οι συσπάσεις του προσώπου του ινδάλματος του κυρίου Τσίπρα, βρίσκονται σε ευθεία αντιστοιχία με τα λογικά άλματα – προϊόντα βραχυκυκλωμάτων – που εκτελεί ο εγκέφαλός του. Τα τελευταία περνούν απαρατήρητα από ένα κοινό γοητευμένο απ’ την εικόνα της «αμεσότητας» και της «αυθεντικότητας» που καλλιεργεί η παντομίμα των νευροφυτικών του διαταραχών.

** χειροκρότημα από το ακροατήριο. Ουδείς βεβαίως θα βρεθεί να τον ρωτήσει «πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσες κάποιον να υποστηρίζει τον βιασμό με λογικά επιχειρήματα;»].