Αξίζει, ή μάλλον θα ‘πρεπε, να παρακολουθήσει κανείς την εκπομπή των Redacted, ιδίως τα λεγόμενα της φιλοξενούμενής τους, εκπροσώπου της κίνησης γιατρών “The Global Health Project”. Σκοπός τους το άνοιγμα, επιτέλους, μιας συζήτησης, για το τί ακριβώς έχει συμβεί τα τελευταία 3 χρόνια. Και όχι μόνον γι αυτό : η επόμενη “πανδημία” είναι προ των πυλών, με τον Covid να υποχωρεί σε ρόλο κομπάρσου – πρόβας τζενεράλε : το βλέπει κανείς στον τρόπο με τον οποίο προπαγανδίζεται η ανύπαρκτη …Νόσος “Χ” στα mainstream media.
Ταυτόχρονα, ουδεμία διάθεση αυτοκριτικής παρατηρείται από πλευράς WHO, ούτε και κάποια διερευνητική κίνηση από διεθνείς ή τοπικούς φορείς. Οι όποιες ενστάσεις έρχονται αποκλειστικά από ιδιώτες, apriori εξόριστους στο παρασύμπαν των “αρνητών της Επιστήμης” και των “ακροδεξιών συνωμοσιολόγων”. Τελικό αποτέλεσμα : η σουρεαλιστική αναβάθμιση αρμοδιοτήτων του WHO, ο οποίος προαλείφεται [όχι μεταφορικά] για το ρόλο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Έχουμε αναφερθεί στην αναβάθμιση σε προηγούμενα posts. Θα το ξανακάνουμε σύντομα, γιατί η απουσία αντιδράσεων σ’ αυτήν έχει αποθρασύνει τον κύριο Ghebreyesus και τους [Bill Gates, Big Pharma] σπόνσορές του.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
In the modern world there should be little chance of natural pandemics. The pathogens are the people in power.
You’re right. I suppose they always were. But now we’ve reached the state of emergency.
Δε βλέπω πάντως πώς και από ποιον θα μπορούσαν οι τύποι να τιμωρηθούν. Στη χώρα μας τουλάχιστον ο κόσμος τους επιβράβευσε με την ψήφο του ακριβώς γιαυτό. Για την αποτυχία τους που παρουσιάζουν ως επιτυχία. Ούτε καν μια τυφλή ψήφος διαμαρτυρίας. Ενα ηχηρό και τεράστιο μπράβο για όλα.
Και έξω το ίδιο συμβαίνει πάνω-κάτω. Στην Αμερική τουλάχιστον σίγουρα. Το πράγμα διακινείται με όρους “too big to fail”. Πρόκειται για κανονική συνωμοσία το ποσοστό συμμετοχής στην οποία είτε εκ φόβου είτε εξ ανηθικότητας είναι τόσο μεγάλο, που κάθε διάθεση για αντίσταση τελικά κάμπτεται. Γιατί φυσικά δεν ειναι μόνο οι “γιατροί”. Η κεντρική ιδέα είναι υποθέτω κάτι του στιλ new world vs old [=εμείς] και όλος ο καλός ο κόσμος συμμετέχει θεωρώντας ότι ακόμα και τα ψέμματα δικαιολογούνται ως ευγενή ψέμματα.
Να φανταστείς δηλαδή ότι πρώτη σε σταυρούς από το Σύριζα βγήκε η Λινού. Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς με τι κριτήρια ψήφισε ο κόσμος. Και δεν είναι ότι ουκ οίδασι κλπ, γιατί αν η θεωρία μου περί επονείδιστης ψήφου είναι σωστή, μια χαρά οίδασι τι ποιούσι.
Ναι αλλά απ’ την άλλη ο Γεροτζιάφας πήρε το μπούλο. Να υποθέσω ότι ο “μηχανισμός” τον ξέρασε ως outsider; who knows. Γενικώς μου λείπει η εποπτεία των ισορροπιών και των τεκταινομένων στο εσωτερικό του κάθε κόμματος, ως εκ τούτου δεν μπορώ να βγάλω συμπεράσματα.
Το σίγουρο είναι ότι η πλειονότητα των νεοελλήνων έχει μασήσει μια χαρά με το εν γένει κόνσεπτ [πανδημία, climate change, ξενοφοβία, ομοφοβία, γυναικοκτονία κτλ.]. Ως όχλος μαλακίων πάντα – το ουκ οίδασι ισχύει κατά την άποψή μου ως νόμος. Οι ίδιοι που ψήφισαν τη Λινού θα την πέταγαν στα λιοντάρια, αν οι κυβερνο-μιντιάνθρωποι αποφάσιζαν ότι “αυτό” είναι το next big thing. Έχω ολοζώνανη ανάμνηση ως παιδάκι από ομιλία του Παπαδόπουλου στην πλατεία Συντάγματος, δυο χρόνια πριν την πτώση του – εκεί να δεις πλήθος και πάθος. Με τη μεταπολίτευση και τις πρώτες λαϊκές συναυλίες της κατόπιν εορτής αντίστασης, δεν έπαυα να αναρωτιέμαι “πόσοι άραγε απ’ αυτούς που ουρλιάζουν στην κερκίδα ήτανε πρόπερσι στην ομιλία του Γιώργη;” Ούτε ένας ούτε δύο, σίγουρα.
Βασικά ο Γεροτζιάφας δε συμμετείχε στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής, οπότε στα μάτια του κόσμου είναι απλώς αέρας κοπανιστός. Επιπλέον είναι αλαζόνας και αντιπαθητικός και του λείπει το πατρικό/μητρικό στυλ του Τσιόδρα ή της Λινού για παράδειγμα. Γιατί πατέρα και μητέρα ψάχνει απεγνωσμένα ο κόσμος αυτή τη στιγμή. Κάποιον που να δείχνει τουλάχιστον τέτοιος, κι ας είναι στην οραγματικότητα και βιαστής. Αν τώρα έλεγα ότι κατανοώ μια τέτοια συμπεριφορά, θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Γιατί, αν την κατανοούσα, θα είχα προβλέψει το αποτέλεσμα.
Όσον αφορά πάντως το ουκ οίδασι κλπ, διατηρώ ακόμα τις επιφυλάξεις μου, κυρίως λόγω του κοντινού σχετικά δυστυχήματος των Τεμπών που “συγκλόνισε το πανελλήνιο” και καλώς ή κακώς – κακώς κατά τη γνώμη μου – χρεώθηκε στην κυβέρνηση, κάτι που φάνηκε υποτίθεται στις δημοσκοπήσεις. Μπορώ άνετα να φανταστώ τη σιωπηλή πλειοψηφία που ψήφισε Μητσοτάκη να λέει – σιωπηλά και πάλι – από μέσα της “ρε δε γαμιούνται και τα παιδάκια, οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς” και να ρίχνει χαμογελώντας την ψήφο της ντροπής. Τις αντιστασιακές της υποχρεώσεις εξάλλου τις εκπλήρωσε περίτρανα εξ αποστάσεως με την Ουκρανία.
…Άλλωστε την ίδια περίοδο που ήταν συγκλονισμένο το πανελλήνιο, “στο Twitter” οι Κουλομάχοι έδιναν τον αγώνα τον καλό. Ήγουν, συγκλονισμένο ήταν το …μισό πανελλήνιο στην καλύτερη περίπτωση. Σχεδόν πιστεύω ότι η φάση με τα Τέμπη λειτούργησε συσπειρωτικά για τη βάση της ΝΔ. Και επειδή, όντως, κακώς χρεώθηκε στην κυβέρνηση …δικαίως λειτούργησε όπως λειτούργησε.
Αφήνω πάντως μια απειροελάχιστη πιθανότητα αυτή τη φορά να πάω να ψηφίσω [εννοείται Βελόπουλο].
Αν ψήφιζα κι εγώ εδώ θα το σκεφτόμουν σοβαρά να κάνω τελικά τη μαλακία. Να πληρώνω τώρα ένα σωρό λεφτά για να τρέχω στα πάτρια εδάφη.. το συζητάμε. Υπάρχει πάντα και το τρένο.. Μπορεί να με χρειάζονται οι γέροι για τίποτα εξυπηρετήσεις.. Αρκεί να μην τους πω τι σκοπεύω να ψηφίσω και πάθουν κανένα εγκεφαλικό οι ταλαίπωροι σε τέτοια ηλικία!
Εντωμεταξύ αμέσως μετά τις εκλογές η Καϊλή απολύτως ελεύθερη στο σπίτι της με άντρα και παιδί, χωρίς βραχιολάκι, με συνεντεύξεις κλπ σα να μην έγινε τίποτα. Just saying.
Οι εντυπώσεις όμως μένουν, και βέβαια με …προσθετική αξία.
Με δεδομένο ότι προσφάτως ήρθη και η ευρω-ασυλία της φρικτής Σπυράκη και του “ηθοποιού” Γεωργούλη, επιρρώνεται ίσως η “συνωμοσιλογική” θεωρία μου ότι πρόκειται για περίεργη επιχείρηση δυσφήμισης της χώρας. Δεν αποκλείω ο Κούλης να αρνειται τίποτα [υπερβολικές ακόμα και για τα δικά του δεδομένα] εκδουλεύσεις. Σε μυστικές συνομιλίες, εννοείται.
Θέλω να πω, ΟΚ μπουρδέλο είμαστε, αλλά να μας κατηγορούν και οι Euro-βόθροι πάει πολύ.
Ότι πρόκειται για συνωμοσία είναι ξεκάθαρο. Κατά τη γνώμη μου όμως όλα έγιναν κατόπιν συνεννοήσεως με τον δικό μας. Οι διώξεις αθώων εξάλλου και τα πεντάλεπτα μίσους είναι το πιο δυνατό του χαρτί.
Η [Κακό] Σπυράκη είναι δική του πάντως. Κάλλιστα βέβαια μπορεί να έχει γίνει ξένο σώμα, όπως έγινε κάποια στιγμή ο …Γιώργος Κύπτσος. Μια πρόσθετη ένδειξη συνωμοσίας είναι μια σειρά “άρθρων” σε αμερικανικές εφημερίδες, πάντα κυβερνητικές, τα οποία μιλάνε για “έλλειμμα δημοκρατίας”, “έλλειμμα ελευθεροτυπίας” στην Ελλάδα και κάτι τέτοια. Καιρό τώρα. Αυτά “διαβάζονται” σαν μαφιόζικες προειδοποιήσεις or something.
Δεδομένου πάντως ότι παρά τη συνεχή αύξηση του ελληνικού χρέους η χώρα μας αναβαθμίζεται συνεχώς από τους γνωστούς οίκους αξιολόγησης τη στιγμή που μέχρι και η Αμερική κινδυνεύει με χρεωκοπία, το πιθανότερο είναι ότι ο πρωτοφανής έλεγχος των ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει εντυπωσιάσει ακόμα και τους προϊσταμένους μας – πάντα σε περίπτωση που με το “έλλειμμα δημοκρατίας” δεν εννοούν μια σχετική ανοχή της λεγόμενης “παραπληροφόρησης”.