To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Αναλύσεις, θεωρητικά ζητήματα • Analyses, theoretical issues
Στις πρόσφατες τηλεοπτικές δηλώσεις του κυρίου Σύψα περιλαμβάνονται τα εξής ενδιαφέροντα [με τη σειρά που ακούστηκαν]: Η στιγμή που θα ανοίξουν τα νυχτερινά κέντρα και μπαρ θα αργήσει, η διασκέδαση είναι υπερμεταδότης του ιού.Μόλις ανοίξει η κοινωνία, την ίδια μέρα θα αρχίσει ξανά η μετάδοση του ιού και η διασπορά του και μετά από δύο εβδομάδες θα δούμε πάλι αύξηση…
Όσον αφορά στο ζήτημα της εμπλοκής των κινέζων στην υπόθεση του “κορωνοϊού”, πρέπει να επισημανθεί ότι πολύ συχνά η πολεμική σκοπιμότητα του εκάστοτε στρατοπέδου (pro- και anti- Trump δηλαδή, για να μην ξεχνιόμαστε) συχνότατα παραγκωνίζει τη αντίστοιχη λογική συνέπεια, όπως είχε δείξει επανειλημμένα ο Παναγιώτης Κονδύλης, με αποτέλεσμα να προκύπτουν θεωρίες που αντιφάσκουν τόσο με τον εαυτό τους όσο και…
Η πρόοδος στη νέα εποχή: να κατασκευάζεις εκείνον που θα σε αντικαταστήσει. Ή, η ανθρωπότητα πρόγονος της ρομποτοσύνης…Το αγαπημένο παιχνίδι μου ως παιδί ήταν ένα ρομπότ. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι η αγάπη που του είχα ήταν κάτι αντίστοιχο με την αγάπη των κοριτσιών για τις κούκλες. Η απαξίωση της τεκνοποιίας, η αντικατάσταση της φυσιολογικής με μια τεχητή διαδικασία διαδοχής, αναγγέλλει το…
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις, αναδημοσιεύω παλαιότερο κείμενο για το μουσουλμανικό ζήτημα [δημοσιευμένο στο περιοδικό ΗΧΟΣ-ΕΙΚΟΝΑ]. Παρόλο που έχουν περάσει κάποια χρόνια, δεν χρειάσθηκε, δυστυχώς, να αλλάξω λέξη: Στην Ευρώπη σήμερα, νομικές διαδικασίες κινητοποιούνται εναντίον όποιου τολμά να κριτικάρει το Ισλάμ. Το “σκεπτικό” με το οποίο κάποιοι δικαιολογούν την εφιαλτική, απροσδόκητη επανεμφάνιση της λογοκρισίας είναι ότι: αυτήν ακριβώς την κριτική…
Στο Facebook, όχι τυχαία αποκαλούμενο έτσι, ο χρήστης πλασάρει το πρόσωπο και τις κοινοτοπίες της καθημερινότητάς του σαν αντικείμενα οικουμενικού ενδιαφέροντος [μην ξεχνάμε την πρωτόλεια μορφή FB που είχε επινοήσει ο νεαρός MZ, βγάζοντας “στο σφυρί” τα δεδομένα των συμφοιτητών του]. Ο αριθμός των followers και των likes αντιστρέφει την κλασική διαδικασία παραγωγής σταρ : δεν είναι η “αξία” που…
Στην τηλε-θεατρική παράσταση ενός debate, ο σταρ, ο ομιλών σε πρώτο ενικό, είναι υποτίθεται ο πολιτικάντης. Είναι εκείνος που προσπαθεί να καθηλώσει το κοινό, ακολουθώντας τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων ή, ακόμα καλύτερα [σύμφωνα με τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων πάντα] το θεατρικό του ένστικτο, παραμένοντας …ο εαυτός του. Πρέπει να παραγάγει αποτέλεσμα σε εύλογο, επικοινωνιακό χρόνο, αλλιώς η πλοκή παίρνει δυσάρεστη…
Ας αναλογιστούμε τη σημασία που έχει η έκλειψη του ανθρώπινου προσώπου σε μια κοινωνία έτσι δομημένη ώστε, η πιο κοινότοπη απ’ τις κοινοτοπίες που ακούγονται, να είναι η περί “κυριαρχίας της εικόνας”. Συνδυάζοντας την πάλαι ποτέ “λατρεία των σταρ”, με την κυριαρχία της εικόνας, είχαμε την κουλτούρα της αναγνωρισιμότητας, εκείνη που έσπρωξε δισεκατομύρια κόσμου στο ηλεκτρονικό μαντρί των social media:…
Ο “σάλος” που ξεσηκώνεται για την κινηματογραφική ταινία του Netflix “Cuties” ειναι όχι απλώς αναμενόμενος, αλλά και επιδιωκόμενος: κινήσεις όπως αυτή υπάγονται στο δοκιμασμένο κόνσεπτ της χειραγώγησης με χρήση αντίστροφης ψυχολογίας [reverse psychology].Η ιδέα αφορά ένα κορίτσι, μουσουλμανάκι 11 χρόνων που, βρίσκοντας παράλογη [και …πληκτική] την εμμονή των συντηρητικού οικογενειακού του περιβάλλοντος με το “κακό” που αντιπροσωπεύουν οι ημίγυμνες γυναίκες,…
“Ο πόλεμός μας ενάντια στην τρομοκρατία ξεκινάει με την Αλ Κάιντα, αλλά δεν τελειώνει μ’ αυτήν… Θα τελειώσει μόνο όταν θα έχει αποκαλυφθεί και εξολοθρευτεί η τελευταία τρομοκρατική οργάνωση στον κόσμο”…Μ’ αυτά τα λόγια, “εν βρασμώ ψυχής”, ο Πρόεδρος Bush κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, μέρες μετά την τραγωδία. Προσθέτοντας: “γιατί μας μισούν; γιατί μισούν αυτό που βλέπουν εδώ:…
Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, η “δικτατορία των ειδικών“ [βλ. post μ’ αυτό τον τίτλο] αποτελεί, πλην άλλων, μετάφραση της χρεοκοπίας της δημοκρατίας. Ο γιατρός είναι ο ιδανικός “τεχνοκράτης” – αντίπαλο δέος του παρωχημένου πολιτικού : απρόσιτος στα ύψη της ακαδημαϊκής του γνώσης, κάθετος στην επιβολή της με συνοπτικές διαδικασίες, στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας. Ζήτημα ηθικής του ίδιου του…
Το σκεπτικό των “ειδικών” που βρίσκονται σε θέση συμβουλευτική της κυβέρνησης, αποτελεί μια παραλλαγή της ευθυνοφοβίας που διέπει τη λειτουργία του δημοσίου. Οι γραφειοκρατικοί κανόνες που ισχύουν εκεί αντικαθίστανται εδώ από μια ποικιλία σεναρίων, υπαγορευμένων από μαθηματικά μοντέλα. Η συχνότητα με την οποία οι προβλέψεις των ανωτέρω διαψεύδονται, ελάχιστα επηρεάζει την πίστη σ’ αυτά. Μπορεί το πράγμα να μη λειτουργεί,…
Η υπόθεση “κορωνοϊός” αποτελεί εξαλλαγή εκείνης των identity politics. Χαρακτηριστικό των τελευταίων είναι η δυνατότητα που δίνουν σε δραστήριες μειονότητες, οριζόμενες ως ευάλωτες, να επιβάλλουν τη θελησή τους σε αδρανείς πλειοψηφίες, αλλάζοντας πρακτικές αιώνων και εισάγοντας το φαινόμενο της λογοκρισίας / απάλειψης συγκεκριμένων λέξεων *. Τι κάνει η σκιώδης Παγκόσμια Διακυβέρνηση [UN]; παίρνει μια πρακτική ενδεδειγμένη αποκλειστικά για ηλικιωμένους /…