Τα τεκταινόμενα στο πλαίσιο του Big Brother είναι “άξια σχολιασμού” όσο εκείνα που τεκταίνονται στον πάτο της λεκάνης μιας τουαλέτας.
Είναι ως εκ τούτου πιθανό να εκπλαγεί κανείς, από τις οικουμενικής εμβέλειας διαστάσεις που δίνονται, με συμμετοχή …εκπροσώπου της κυβέρνησης, σε μια “μαλακιούλα” που πέταξε ένας από τους συμμετέχοντες. Από αυτές που “σε ένα φυσιολογικό κόσμο” λέγονται για να περνάει η ώρα, ανάμεσα σε μια μια γουλιά φραπόγαλο και μια τζούρα απ’ το τσιγάρο.
Ο “χαμός” που ξεσηκώθηκε από τα [social] media αποδεικνύει κάτι που για κάποιους δεν χρειαζόταν απόδειξη: ο ρόλος των reality όπως αυτό δεν είναι άλλος από την εκπαίδευση του “πολίτη” σε κανόνες [politically correct] συμπεριφοράς. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται το να αισθάνεσαι άνετα υπό συνεχή παρακολούθηση, όπως και το να κουτσομπολεύεις / ρουφιανεύεις τους γύρω του. Για τα οποία, εννοείται, κανένα ΕΣΡ δεν έχει κληθεί να λάβει θέση, από τα αμοιβαδοειδή που φωνασκούν για “κουλτούρες βιασμού” και για “χυδαία σεξιστικά περιερχόμενα”.