Μια μικρή συμβολή στο αφιέρωμα του Oannes με αυτό το αυτοβιογραφικό κάντρι τραγουδάκι του Phil Ochs που τηρουμένων των αναλογιών θα μπορούσε να είναι αυτοβιογραφικό και για μένα.
Phil Ochs: Boy in Ohio
Posts Published by stcigar
Rowland S. Howard/Lydia Lunch: Some Velvet Morning
Ανατριχιαστική διασκευή του Rowland S. Haward και της Lydia Lunch στο ήδη αινιγματικό country and western κλασικό του Lee Hazzlewood που τραγούδησε το 1967 με τη Nancy Sinatra.
Tom Waits: I Don’t Wanna Grow Up
Με την ελπίδα ότι δεν καταχρώμαι τη φιλοξενία του ευγενικού οικοδεσπότη -που δεν πολυσυμπαθεί τον Tom Waits- και δεν καταστρέφω τελείως τον ειρμό της ως συνήθως εκπληκτικής του playlist, καταθέτω τη μικρή μου συμβολή στο αφιέρωμά του για την παιδική ουτοπία..
Jeff Buckley/Alim Qasimov: What Will You Say
Ο Jeff Buckley με τον Alim Qasimov σε τραγούδι του πρώτου από το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής στη Γαλλία τον Ιούλιο του 1995. Ο Jeff έπαθε κρίση πανικού όταν άκουσε τις πρόβες του Alim στο μοναστήρι του Saint Florent le Vieil, όπου επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το φεστιβάλ, και προσπαθούσε να σκεφτεί μια εύλογη δικαιολογία για να σηκωθεί και να φύγει. Προς…
The Truth Is Not Out There
Του Στέφανου Μπακατσή Τις τελευταίες δεκαετίες καλλιεργείται η αντίληψη πως η «σωτηρία» του ανθρώπου βρίσκεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έξω από τον ίδιο, πως η επιστήμη θα του επιτρέψει να μεταμορφώσει το σώμα του και να νικήσει την αρρώστια, τα γηρατειά, το θάνατο, πως η μοίρα του είναι να φύγει από τα στενά όρια του πλανήτη και…
Peggy Lee: Is That All There Is?
Υπαρξιακό καμπαρέ-τζαζ στη φλεγματική ερμηνεία της Peggy Lee.
Πουριτανισμός και πολιτική ορθότητα
Θα είχε ίσως κάποιο ενδιαφέρον να φανταστεί κανείς τον ιδανικό άνθρωπο, όπως τον οραματίζονται οι ευαγγελιστές της σύγχρονης πολιτικής και επιστημονικής ορθότητας.. Καταρχήν δεν έχει φύλο ούτε φυλή, γιατί αυτά τα πράγματα χωρίζουν τους ανθρώπους, όπως γνωρίζουμε από την εποχή ακόμα των πρωτοπλάστων και του πύργου της Βαβέλ. Ζει σε καθεστώς άμεσης δημοκρατίας, ισότητας και κοινοκτημοσύνης, αν όχι σταλήθεια, τουλάχιστον…
Prince: Creep
Διασκευή του Prince στο κλασικό των Radiohead..
Johnny Paycheck: Pardon me, I’ve got someone to kill (July 1966)
Κι ένα κάντρι κομμάτι στο πνεύμα των ημερών. Σε αντίθεση με ό,τι θα μπορούσε ίσως να υποθέσει κανείς από το σαρδόνιο ύφος του τραγουδιού και από τις αντίστοιχες βαρύγδουπες δηλώσεις κάποιων “κακών παιδιών” της ροκ μουσικής, ο JP όντως καταδικάστηκε και πήγε φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας.
The elephant in the room
Του Στέφανου Μπακατσή Λογικά με τις υποτιθέμενες εκατόμβες νεκρών λόγω του κορωνοϊού ο συνολικός αριθμός των κάθε είδους θανάτων θα έπρεπε να είναι κάπως αυξημένος στις χώρες που αυτοδιαφημίζονται ως κατεξοχήν πληγείσες. Προς όχι και τόσο μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα κατόπιν αναδίφησης σε στατιστικές ρουτίνας ότι τα ποσοστά θνησιμότητας από την αρχή της χρονιάς έως και σήμερα είναι ακριβώς τα…
Περί συνωμοσιολογίας
Του Στέφανου Μπακατσή Αν ορίσουμε πρόχειρα τη «συνωμοσία» ως ένα καταχθόνιο σχέδιο που εξυπηρετεί ορισμένα συμφέροντα σε βάρος κάποιων ανθρώπων, ως ένα κόλπο που παίζεται πίσω από την πλάτη τους ενώ αυτοί κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, μπορούμε να εξαγάγουμε μερικά παράδοξα συμπεράσματα που σχετίζονται με: Την έκβαση της συνωμοσίας. Σε περίπτωση που μια συνωμοσία πετύχει, αυτομάτως περνάει στη σφαίρα…
The Singularity is here
Με αφορμή τις πρόσφατες επισημάνσεις του Oannes για τη δικτατορία των ειδικών θα προσπαθήσω εν συντομία να επεκτείνω το σχετικό προβληματισμό στη λογική του κατάληξη. Οι σημερινοί επιστήμονες παρουσιάζουν βεβαίως κάποιες ομοιότητες με το ιερατείο του μεσαίωνα, συγχρόνως όμως αποτελούν και μια πρακτική αναγκαιότητα, δεδομένου ότι ο όγκος της γνώσης έχει πάρει πλέον τέτοιες διαστάσεις που είναι αδύνατο να γίνει…