Για όσους έχουν ανθρωπιστικούς ενδοιασμούς να αποδεχτούν ότι έχουμε να κάνουμε με εισβολή *, το παραπάνω tweet θα μπορούσε να είναι διδακτικό. Δεν ειρωνεύομαι τους ενδοιασμούς, ούτε τον ανθρωπισμό κάποιων. Δεν θα μπορούσα όταν, μέχρι μια στιγμή τον συμμεριζόμουν 100% – ο ίδιος προέρχομαι από οικογένεια προσφύγων.
Είναι αυτό, το …100%, που έχει δραματικά αλλάξει μέσα μου τελευταία.
Τυχαίνει η πατρίδα καταγωγής μου να είναι ακριτικό νησί, έχω ως εκ τούτου από πρώτο χέρι μαρτυρίες της εκεί κατάστασης…
Μια ματιά στο παρελθόν του κυριου Arash Hampay, όπως το διηγείται ο ίδιος
https://iranwire.com/en/features/5819
αποκαλύπτει ότι είναι Ιρανός, φωτογράφος το επάγγελμα. Στη χώρα του ήταν ακτιβιστής, έχει συλληφθεί και εκτίσει τρία χρόνια στη φυλακή γι’ αυτό… Νόμιζε, φεύγοντας απο εκεί, ότι η ζωή δεν μπορούσε να γινει χειρότερη… Κατάλαβε ότι …έκανε λάθος, φτάνοντας στο κέντρο φιλοξενίας στη Μόρια…
Μετά από 7 μήνες “κράτησης” στην διάρκεια των οποίων δεν έπαψε να δυσφημίζει τη χώρα,
https://www.independent.co.uk/author/arash-hampay
πήρε άδεια να αφήσει το νησί. Εγκατεστημένος πλέον στην Αθηνα, διατηρεί καταφύγιο στην περιοχή πλατείας Ομονοίας, [“Our House”] για τους αιτούντες άσυλο.
Πάμε στο δια ταύτα:
Κατ΄αρχήν: με το “Hey Fascists”, ποιούς προσφωνεί ακριβώς; τους εξ ημών φασίστες; ποιοι είναι αυτοί; μήπως άραγε αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι; μήπως εννοεί …τους πάντες;  Μα αν ήταν έτσι, από που πηγάζει το “μια χαρά στην καινούργια του πατρίδα”;
Η πορεία του AH δείχνει ότι δεν φείδεται του χαρακτηρισμού “φασίστας” για όσους έχουν πρόβλημα με τον υπερπληθυσμό μεταναστών – προσφύγων που η Δύση αντιμετωπίζει. Επομένως, υποθέτω ότι, το πρόβλημά του είναι με αυτούς… Αυτοί είναι [είμαστε] οι φασίστες.
Και πάμε στις επόμενες φράσεις:
“Δεν μπορείτε να ελέγξετε τις κινήσεις μου” [αυτό εννοεί, υποθέτω, με τα ιδιότυπα αγγλικά του], θα συνεχίσω να αλλάζω το πρόσωπο και την ατμόσφαιρα της νέας μου πόλης, η πόλη μας πρέπει να καθαρίσει απ΄τον φασισμό”…
Βλέπει κανείς εδώ όχι μόνο μια …ιδιοκτητική σχέση με την …”νέα του πόλη”, εντυπωσιακή στην ταχύτητα με την οποία προέκυψε, αλλά και την σιγουριά με την οποία δηλώνει ότι …θα συνεχίσει να την αλλάζει.
Τα ανωτέρω, αν είναι, όπως πιστεύω, δηλώσεις συγκροτημένου ανθρώπου και όχι αποτέλεσμα διαταραχής και μικρόνοιας, οδηγούν στο αναπόδραστο συμπέρασμα:
Ο κύριος Arash Hampay, αισθάνεται μια χαρά στη νέα του πόλη, παρά τις αντίξοες συνθήκες, τα πλήθη των φασιστών [τέτοιοι μπορεί να είμαστε και …όλοι], τους ενδοιασμούς ή την εχθρότητά τους γι’ αυτόν και τους ομοίους του.
Γιατί …έχει λάβει κάποια διαβεβαίωση: υπάρχουν οι πρόσφορες συνθήκες, όλα αυτά, αυτός και οι όμοιοί του, να τα αλλάξουν…
Γιατί δεν έχουν έρθει εδώ ως “αιτούντες άσυλο”, αλλά ως αναμορφωτές μας…

* “Εισβολή των Αμάχων” την ονομάζει ο εξ αριστερών δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός, στο βιβλίο μ’ αυτό τον τίτλο που κυκλοφόρησε το 2016 – λίαν συνιστώμενο…