Θα έλεγε κανείς ότι η σοσιαλμιντιακή υστερία με αφορμή το ηχογραφημένο στιγμιότυπο “από τις τελευταίες στιγμές της 28χρονης” (είμαι τόσο χαλασμένος όσο χρειαζόταν για να το παρακολουθήσω – όχι και για να το αναπαραγάγω*) θα μπορούσε να έχει πρακτικό αποτέλεσμα. Κάποιο είδος αναβάθμισης πχ. της αστυνομίας, λέμε τώρα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά θυμάμαι το Χρυσοχοΐδη στην προηγούμενη θητεία του ως υπουργού ΠΡΟΠΟ, επί “πανδημίας”, να αναφέρεται στην άρτια εκπαίδευση και την επιστημονική (ψυχιατρική) αξιολόγηση της νέας γενιάς μπάτσων, θέτοντάς τους όχι απλώς υπεράνω κριτικής, αλλά και απλής σκέψης γι’ αυτήν.
Ο λόγος που και αυτός ο σάλος (ούτως ή άλλως θεατρινίστικος) θα απορροφηθεί σαν να μην έγινε τίποτα, είναι παρεμφερής εκείνου για τον οποίο μετά από τρία χρόνια σουρεαλιστικών “υγειονομικών” πολιτικών μιας κυβέρνησης της οποίας ο πρωθυπουργός αποκαλούσε “ψεκασμένους” τους μισούς Έλληνες **, ο “λαός” ψήφισε ανανέωση θητείας : (ο λόγος είναι ότι) απλούστατα, δεν υπάρχει εναλλακτική. Και αν για την πολιτική σκηνή αυτό μεταφράζεται στο “όλοι ίδιοι είναι”, η αστυνομία απλώς παίζει χωρίς αντίπαλο. It’s take it or leave it. Όλοι την βρίζουν, εγώ πρώτος, αλλά στη δύσκολη ώρα αυτήν θα πάρουμε τηλέφωνο.
* Για όποιον δεν το έχει δει, βρίσκεται εύκολα στο yt (“Άγιοι Ανάργυροι : συγκλονίζει το ηχητικό ντοκουμέντο…” κλπ.). Όλοι έχουμε αντιμετωπίσει κατά καιρούς κάτι σαν το πράμα με το οποίο “διαλέγεται” η κοπέλα πριν δεχτεί την επίθεση. Θα ήθελα να γνωρίσω τον ψυχίατρο – εντολοδόχο του κυρίου Χρυσοχοΐδη που τον αξιολόγησε.
** …ενώ ταυτόχρονα ο Χρυσοχοΐδης απειλούσε με την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος τους παραπληροφορούντες απ’ τα σόσιαλ μίντια. Θυμάμαι να έχω γίνει τόσο έξαλλος, που πήρα τηλ. τη δικηγόρο μου, διερευνώντας την δυνατότητα να κινήσω νομική διαδικασία εναντίον του. Εννοείται ότι φρόντισε να με “καλμάρει”.
I don’t get it. Η κοπέλα πήγε στο ΑΤ για να κάνει τι? Να τους πει ότι κάποιος παρακολουθεί το σπίτι της, τον οποίο δεν ήθελε όμως να μηνύσει, και να ζητήσει από τους αστυνομικούς να τη συνοδέψουν και πάλι στο σπίτι της? Γιατί δεν τους έπαιρνε απλά τηλέφωνο χωρίς να μπει σε περιττό κίνδυνο? Και στο σπίτι της να την επέστρεφαν δηλαδή, μήπως δεν θα τη σκότωνε και πάλι ο τρελός? Εδώ δεν είχε πρόβλημα να το κάνει μπροστά στους αστυνομικούς. Προφανώς η κοπέλα τα είχε χαμένα σε συνδυασμό ίσως με κάποιο προαίσθημα ή μπορεί ο τύπος να την είχε ήδη απειλήσει ότι θα τη σκοτώσει και αυτή το έκρυψε από τους αστυνομικούς για τους ίδιους λόγους που τον ανεχόταν για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Υποθέτω ότι πήρε τηλέφωνο αλλά με δεδομένη την κατάσταση “αναμονής” που αντιμετωπίζεις καλώντας τους μπάτσους (ένα είδος τρυπανιού, ώστε να παίρνεις τον πούλο γρήγορα) και επειδή το τμήμα είναι πολύ κοντά στο σπίτι της, προτίμησε να πάει με τα πόδια. Υποθέτω επίσης ότι ήθελε μεν αστυνομική προστασία αλλά χωρίς να κάνει μήνυση για να μην ερεθίσει περαιτέρω τον κωλοψυχάκια.
Κάθε μέρα πάντως αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχες που επέμενες ότι κάποιοι θέλουν πιθανώς να ρίξουν ή έστω “να δώσουν ένα μάθημα” στην παρούσα κυβέρνηση. Γιατί τελικά δεν ήταν μόνο τα Τέμπη. Μια περίπτωση σαν κι αυτή θα χρησιμοποιούνταν επί πανδημίας “απλά” ως distraction. Τώρα χρησιμοποιείται ως επιχείρημα ενάντια στην αποτελεσματικότητα της αστυνομίας, η οποία – σε αντίθεση με χιλιάδες άλλες περιπτώσεις – αντικειμενικά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι πίσω από μια τέτοια μεταστροφή των ΜΜΕ, προσωπικά είμαι ο τελευταίος που θα στενοχωρηθεί, αλλά κυρίως που θα ενδιαφερθεί. Γιατί το κακό που ήταν αναπόφευκτο να κάνει ο Μητσοτάκης, το έκανε. Το μόνο που μπορούν τώρα να κάνουν τώρα είναι να διορθώσουν το λάθος με μεγαλύτερο λάθος.
Σίγουρα, δεν υπάρχει περίπτωση βελτίωσης “με καμία κυβέρνηση” που έλεγαν και οι παλιοί. Απλώς τουλάχιστον, οι της ΝΔ, ως φορείς ενός πιο “συντηρητικού” λόγου, έχοντος δηλ. κάποια σχέση με την κοινή λογική είναι προτιμότεροι απο την παράνοια του ΣΥΡΙΖΑ. Η πλάκα είναι ότι ο πλέον συγκροτημένος λόγος είναι εκείνος του ΚΚΕ (σε επίπεδο “με τα λόγια χτίζω ανώγεια και κατώγεια” βέβαια, αλλά εδώ που φτάσαμε …και αυτό μετράει). Αλλά στην πράξη, ο μόνος τρόπος να αποκτήσει κάποια επιρροή το τιμημένο είναι παρά τω πλευρώ του κυρίου Κασσελάκη. Οπότε ενισχύοντάς το κανείς ενισχύει εν τέλει αυτόν.
Like I said, Βελόπουλος και ξερό ψωμί. Ειλικρινής φαίνεται, και δεν είναι και κατακάθι όπως οι περισσότεροι του “χώρου του”.
Κι από αισθητική, δεν νομίζω ότι το gay porn με τον Στέφανο να γλείφει το κερί της γενέθλιας τούρτας του κοιτάζοντας στα μάτια τον Tyler (υπάρχει τέτοια φωτογραφία στο Twitter) είναι προτιμότερο από τις κηραλειφές του καημένου του Βελόπουλου.
Για το Μητσοτάκη και το κόμμα του (που μόνο Νέα Δημοκρατία δεν είναι) δεν το συζητάω. Οι πράξεις μιλάνε από μόνες τους. Το γεγονός ότι έχουν ακόμα τα μούτρα να μεταχειρίζονται περιστασιακά τη “γλώσσα της λογικής” μου δημιουργεί ένα εμετικό μείγμα περιφρόνησης, απέχθειας και μίσους. Ο Κασσελάκης είναι καλός μόνο για όποιον θέλει να περάσει τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας βλέποντας κάτι διασκεδαστικό στην τηλεόραση. Του Βελόπουλου δεν του το είχα για να πω την αλήθεια, τελικά όμως είναι η μόνη αξιοπρεπής παρουσία του συντηρητικού χώρου. Δύσκολα μπορώ επίσης να φανταστώ το ΚΚΕ να συνεργάζεται με οποιονδήποτε, παρόλο που υπάρχει το γνωστό ιστορικό προηγούμενο. Αν δεν είχε τα κλασικά του κολλήματα, θα ήταν το μόνο κόμμα που θα έμπαινα στον πειρασμό να ψηφίσω. Μέχρι τότε.. αποχή και νηστεία. Κοινωνική νηστεία δηλαδή, γιατί μια στις τόσες το χρειάζομαι το δρακουλίνι μου (την πίτσα την έκοψα!)
Αν είναι για μια στις τόσες δεν τρέχει τίποτα ιδιαίτερο. Γιατί σε πλαίσιο “ρουτίνας” είναι worse than pizza. Εγώ έχω αυτή την τελευταία για μια στις τόσες – as in once a month.
Κι εγώ κανα δυο φορές το μήνα βαριά. Υπάρχει και μια νοσταλγική διάσταση, με την έννοια ότι τα τρώω από την πρώτη δημοτικού. Από τα ελάχιστα πράγματα της εποχής εκείνης που διατηρούν ακόμα τη γεύση τους. Ή έστω την ύπαρξή τους!
Πλήρως κατανοητόν. Κι εγώ δεν ξεχνάω την στιγμή που έφαγα για πρώτη φορά πίτσα. Είχαμε πάρει μια “ατομική” ως παιδάκια με ένα τότε φίλο (Pizza Da Napoli, Αλεξάνδρας, monumental stuff! – έχει κλείσει πλέον) και την είχαμε κόψει στα δύο. Life changing experience, με την καλή …και την κακή έννοια! 🍕🍕🍕