ΥΠΕΡ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Πάνω, μια από τις [σχετικά πολιτισμένες] γνωματεύσεις / αποφάσεις “του Twitter” για την υπόθεση της κακοποιημένης συζύγου, υπό το hashtag #Λάρισα.
Προσωπικά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τον λόγο για τον οποίο ο χρήστης ανακοινώνει με βαρυσήμαντο ύφος πράγματα αυταπόδεικτα όπως …“κανείς δεν είναι κτήμα κανενός”, και ότι “η σχέση είναι συνεχής διεκδίκηση”, ας πούμε.
Πέραν αυτού, έχει δικαίωμα κάποιος να …αποφαίνεται για μια σκηνή / υπόθεση στην οποία δεν ήταν παρών; Είναι σε θέση να γνωρίζει
τι ακριβώς έχει συμβεί και τι είδους πράξεων συνέπεια είναι η [εκάστοτε] κακοποιητική συμπεριφορά; Η απάντηση είναι : φυσικά και έχει, όταν μέσω αυτού κυλάει νερό στο μύλο του περί πατριαρχίας αφηγήματος.
Παρεμπιπτόντως, ξέρω περιπτώσεις ζευγαριών όπου τον κακοποιητικό ρόλο [ ψυχική + σωματική βία] τον παίζει όχι το τοξικό αρσενικό, αλλά η γυναίκα [βλ. άλλωστε κάτω, έρευνα δημοσιευθείσα το
2018, προ εμφανίσεως #MeToo Movement]. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Ως προς αυτήν που μας αφορά : η νομιμοποίηση του δικαιώματος καθενός στη διατύπωση “γνώμης”,
* υποδηλώνει ότι δεν απαιτείται δικαστική διερεύνηση ούτε ακροαματική διαδικασία πριν απ’ τη λήψη τελικής απόφασης.
Στην πράξη, υποβάλλει την ψευδαίσθηση …λαϊκού αισθήματος, δυνάμενου να επηρεάσει τη συνείδηση του δικαστή** και το αποτέλεσμα της δίκης.
Το ότι σκληρή τιμωρία αρμόζει στον άνθρωπο που κακοποιεί κάποιον, ανεξαρτήτως φύλου [κακοποιού και κακοποιούμενου] δεν αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Και μπορεί η συγκεκριμένη περίπτωση να είναι ξεκάθαρη ως προς τα πως και τα γιατί. Αλλά
η διατύπωση γενικά “γνώμης” επί θεμάτων που έχουν πάρει τη δικαστική οδό – ιδίως των αφορώντων σε ιδιωτικά και οικογενειακά ζητήματα θα έπρεπε κατ’ εξαίρεση, να αποτελεί αντικείμενο λογοκρισίας στο διαδίκτυο.

* Έχει ενδιαφέρον να συνδυάσει κανείς από τη μία τη σιωπή των “ειδικών” ως προς το …αναφαίρετο δικαίωμα του Twitter να “δικάζει” [ας θυμηθούμε την όχι-ακριβώς-προσομοίωση σταύρωσης της Πισπιρίγκου] κι από την άλλη τη κατακραυγή που …οι “ειδικοί” ενορχηστρώνουν εναντίον των “ψεκασμένων αρνητών” του κορωνοϊού, των εμβολίων και του climate change – και την ωμή λογοκρισία που οι τελευταίοι έχουν αντιμετωπίσει. Ο συνδυασμός των δύο φαινομένων χρήζει ειδικής αναλύσεως.

** …ο οποίος δικαστής είναι άνθρωπος με σάρκα και οστά, έχει μια θέση να προστατέψει και μια οικογένεια να στηρίξει. Πόσο εύκολο είναι να παραμένει ανεπηρέαστος από οχλοκρατικές εκδηλώσεις, έστω και διαδικτυακές, συμπεριλαμβανομένων απειλών για τη ζωή του;

6
(Visited 73 times, 1 visits today)

8 Comments

  1. stcigar August 7, 2023 at 4:21 pm

    Η συγκεκριμένη περίπτωση πάντως μου φαίνεται αρκετά καθαρή. Ένας τύπος που σκότωσε στο ξύλο τη γυναίκα του γιατί θεώρησε ότι τον απατούσε. Αν είναι αλήθεια τα μισά έστω σχετικά με την κατάσταση της παθούσης, κάτι τέτοιο δεν συγκρίνεται με τις συνηθισμένες συζυγικές χειροδικίες, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από την πλευρά των γυναικών. Ούτε υπάρχει κάποιο κίνητρο που θα δικαιολογούσε μια τέτοια συμπεριφορά. Θα έλεγα μάλιστα ότι, όσοι “ζηλεύουν παθολογικά” το έτερον ήμισυ, έχουν συνήθως απόλυτο δίκιο. Από τότε ειδικά που βγήκαν τα κινητά και το ίντερνετ, είναι ζήτημα να υπάρχει μοντέρνο ζευγάρι χωρίς απόπειρα έστω μοιχείας. Γιαυτό εξάλλου οι περισσότεροι χωρίζουν στο τέλος. Αν όλοι αντιδρούσαν όπως ο εν λόγω σε μια κατά φαντασίαν ή πραγματική μοιχεία της γυναίκας τους – και όπως να το κάνουμε, η αντρική αντίδραση είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την αντίστοιχη γυναικεία – δεν θα είχε μείνει ζωντανή γυναίκα για δείγμα. Παρεμπιπτόντως και οι γυναίκες είναι το ίδιο επικίνδυνες εκεί που τους παίρνει. Για παράδειγμα οι μανάδες του Τζόνι Ντεπ και της μακαρίτισσας της Σϊνεαντ με τα σημερινά δεδομένα θα έπρεπε να είχαν πάει φυλακή. Και αναφέρομαι σε αυτούς γιατί για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να μιλήσω για κοντινότερες περιπτώσεις.

    Reply
    1. Oannes August 7, 2023 at 6:02 pm

      Δεν διαφωνώ ως προς τον τύπο. Η σταθερή άποψή μου είναι ότι μια συζήτηση που είναι φυσικό να γίνεται, όπως γινόταν άλλωστε, σε επίπεδο γειτονιάς ή σε “εθνικό” επίπεδο [στα πηγαδάκια και στα καφενεία], εδώ …διεξάγεται δημόσια, αποκτώντας μια εσάνς που συνδυάζει τη κτηνωδία των πρωτοσέλιδων και την απατεωνιά των σφυγμομετρήσεων, με όλο αυτό να φτιάχνει εντέλει την “απόλυτη” σχολή εκπαίδευσης στην ασχήμια και την ανωμαλία. Χάρη στα …σόσιαλ, όλοι εκείνοι που “τα έλεγαν”, τώρα πλέον τα γράφουν. Όλοι εκείνοι που έκλαναν αντί να μιλάνε, τώρα βρήκαν τρόπο να απαθανατίζσουν τις κλανιές τους.

      Reply
      1. stcigar August 7, 2023 at 6:20 pm

        Μακάρι να ήταν μόνο τα social. To επίπεδο της επίσημης δημοσιογραφίας είναι ακόμα πιο χαμηλό. Για να μη μιλήσουμε για τους “πνευματικούς ανθρώπους”. Αν κάποιος θέλει σήμερα να σχηματίσει σοβαρή άποψη για οτιδήποτε, πρέπει αναγκαστικά να στραφεί στο παρελθόν.

        Reply
        1. Oannes August 7, 2023 at 6:29 pm

          Εντωμεταξύ βγήκε και το άλλο τσόλι ο Βασιλακόπουλος και έλεγε “με το που θα επιστρέψυμε από τις διακοπές μας πρέπει να εμβολιαστούμε” κτλ.
          Σου λέω κάτι ετοιμάζουνε πάλι τα κωλάρχιδα. Επειδή αφενός βαριέμαι, και αφετέρου το θέμα θέλει διερεύνηση [μπορεί απλώς επειδή βαριέμαι να το νομίζω αυτό] θα ποστάρω το της Αγαπηδάκη αύριο.

          Reply
          1. stcigar August 7, 2023 at 6:52 pm

            Tι να πω, μπορεί να έχεις και δίκιο. Αρκεί να μείνουν στο επίπεδο των συστάσεων να μην το κάνουν υποχρεωτικό. Αν τώρα θέλει κάποιος να εμβολιαστεί και να φασκιωθεί, με γεια του με χαρά του. Παρεμπιπτόντως ο κορωνοϊός κάθε άλλο παρά εξαφανίστηκε. Η γυναίκα μου εδώ και τρεις μήνες βήχει σα να καπνίζει τέσσερα πακέτα τη μέρα, που δεν είχε βήξει ποτέ στη ζωή της. Αυτό κατάφεραν με τα μέτρα τους.

            Reply
        2. Oannes August 7, 2023 at 6:45 pm

          Εννοείται ότι μια γενική καταβαράθρωση επιπέδου είχε στρώσει το δρόμο για την κυριαρχία του “χρήστη” των social media. Και στη συνέχεια για εκείνην της Τεχνητής Νοημοσύνης ως τελικού παραλήπτη της σκυτάλης.
          Δημοσιογραφία όπως την προλάβαμε κάποιοι δεν νοείται σήμερα. Εξ ου και, μετά τη “σταδιοδρομία” μου στις Τ.Ε., με την εξαίρεση 2-3 χρόνων στην Αυγή ελέω Βέκιου, ούτε και μου πέρασε απ’ το μυαλό να αποτανθώ σε οποιοδήποτε “μέσο”. Πέρα από πτωχανίδεοι και αγράμματοι, είναι και πουλημένοι.
          Οι Τ.Ε. με όλα τα προβλήματά τους ήταν, μπορώ να πω, “εξωγήινων προδιαγραφών” μαγαζί – όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα. Και εννοώ σε σύγκριση ακόμα και με τον “παραδοσιακό” Τύπο που σήμερα φαντάζει Χαμένη Ουτοπία.
          Εγώ τουλάχιστον, ακόμα και σε “χρυσές εποχές” δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να δουλέψω αλλού.

          Reply
            1. Oannes August 7, 2023 at 7:00 pm

              Το έχω δει. Ακόμα και hashtag στο Twitter έγινε.

              Reply

Leave a Reply