Η χρονική συγκυρία είναι ενδιαφέρουσα: η περίπτωση των βοθρολυμάτων ως τρόπου ανίχνευσης του κορωνοϊού ανασυρόταν από το φυσικό της χώρο [τα βοθρολύματα] την ίδια χρονική στιγμή που οι “αιρετικές” απόψεις περί την φερεγγυότητα του PCR test άρχιζαν να κερδίζουν έδαφος στο πλαίσιο της “επίσημης” αφήγησης. Σημειωτέον ότι, στις “αιρετικές” απόψεις περιλαμβάνεται, εκείνη του ίδιου του …εφευρέτη του τεστ, νομπελίστα Kary Mullis : “the PCR test doesn ’t tell you that you’re sick, it doesn’t tell you that the thing you ended up with was gonna hurt you or anything like that” [τον έχω καταγεγραμμένο σε βίντεο…].
Δεν είναι της παρούσης να μπούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες περί το πώς αυτό αποδεικνύεται. Κάτι τέτοιο θα έδινε μια αύρα “επιστημοσύνης”, που καλό είναι να αποφεύγεται όταν το κείμενο υπογράφεται από μη ειδικό. Αυτό που μας αρκεί, ως ordinary people, είναι το απτό αποτέλεσμα γεγονότων άμεσα αντιληπτών και αδιαμφισβήτητων, στη ζωή και την καθημερινότητα μας.
Κάποια στιγμή λοιπόν, το φθινόπωρο, χάρη σε δημοσιεύσεις “υπεράνω υποψίας” εντύπων όπως οι New York Times, το πράγμα με την φερεγγυότητα των τεστ άρχισε να παίρνει διαστάσεις που ο WHO δεν μπορούσε να αγνοήσει. Για την αντίδρασή του, αντιγράφω από προηγούμενό μου post – Ο WHO ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΟ ΤΕΣΤ [25 Ιαν.] :
Ο WHO εφιστά την προσοχή των ειδικών να μη βασίζονται αποκλειστικά στα αποτελέσματα του PCR test για τον εντοπισμό του Coronavirus. Το τεστ, συνεχίζει η ανακοίνωση, αποτελεί …βοηθητικό εργαλείο για την διάγνωση και οφείλει να συνδυάζεται με άλλα στοιχεία, όπως …η στιγμή της δειγματοληψίας, το είδος του δείγματος, οι κλινικές παρατηρήσεις, το ιστορικό του ασθενούς, το ιστορικό των επαφών του και τα …επιδημιολογικά δεδομένα.
Από τα ανωτέρω, λογικά συνάγεται ότι η νέα οδηγία του WHO καθιστά ανεδαφικές τις προτροπές για περαιτέρω μαζικοποίηση των τεστ. Και ότι μετατρέπει σε αφερέγγυες τις βάσει αυτών εκτιμήσεις ως προς τα κρούσματα, όπως και τα μέτρα που λαμβάνονται με βάση αυτές τις εκτιμήσεις.
Αυτό αποτελεί καθυστερημένη ανταπόκριση του WHO στις ανησυχίες που εκφράζονται εδώ και μήνες από τους επιστήμονες για την αποτελεσματικότητα του τεστ [και μιλάμε για το “έγκυρο”, PCR test, όχι για τον τραγέλαφο του rapid]. Το οποίο “επισημαίνει” την παρουσία του ιού, όχι όμως και την ποσότητα του ιικού φορτίου και συνακόλουθα την μεταδοτικότητά του – έχουμε αναφερθεί εκτενώς σ’ αυτό από μηνών, βλ. post ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ …ΠΟΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ;

…enter βοθρολύματα. Σημειωτέον ότι, ο λόγος που αυτή τη στιγμή προχωρούμε σε “νέο σκληρό lockdown” είναι …“η κατακόκκινη αύξηση των ιχνών του κορωνοϊού στα λύματα του Λεκανοπεδίου”. Όχι φυσικά γιατί τα τεστ αποκαλύπτονται ως αφερέγγυα [αυτό γίνεται γαργάρα] αλλά …”γιατί δεν γίνονται όσα πρέπει”. Τώρα, το πόσο ενδεικτική κατάστασης κινδύνου μπορεί να είναι μια έρευνα συνολικά στα λύματα …του Λεκανοπεδίου * όταν η ίδια η “ανίχνευση του ιού” σε μεμονωμένους ανθρώπους μέσω του PCR test δεν σημαίνει ουσιαστικά τίποτα, είναι ζήτημα λογικής, υποθέτω. Με κάποια επιφύλαξη πάντα.

* δυνατότητα για λεπτομερέστερες μετρήσεις σε επιμέρους περιοχές δεν υπάρχει στη χώρα μας. Τα λύματα του νομού Αττικής φερ’ ειπείν συσσωρεύονται στη μια και μοναδική, κεντρική αποχέτευση της Ψυττάλειας.