Ο Elon Musk ενημερώνει για εξελίξεις που …ο ίδιος δεν θεωρεί θετικές, αλλά αναπόφευκτες *
“Θα υπάρχουν όλο και λιγότερες δουλειές που ένα ρομπότ δεν θα μπορεί να κάνει καλύτερα από τον άνθρωπο” **
Η μαζική ανεργία θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη κοινωνική πρόκληση. Η λύση που προκρίνει ο εφευρέτης – επιχειρηματίας είναι ένα βασικό universal income που θα καταβάλλεται στον μη εργαζόμενο.
Ο κύριος Musk ακούγεται καθησυχαστικός ως προς τις δυνατότητες που αυτό θα δίνει στον παγκόσμιο πολίτη: “η αυτοματοποίηση θα φέρει αφθονία, υπηρεσίες και αγαθά θα διατίθενται πολύ φθηνά”.
Αυτό που επισημαίνει ως πρόβλημα είναι η πιθανή έκλειψη νοήματος απ’ τις ζωές των ανθρώπων, καθώς πολλοί αντλούν αυτό το νόημα από την εργασία τους. “Αν ο άνθρωπος αισθάνεται ότι δεν υπάρχει ανάγκη για την εργασία σου, πού θα είναι το νόημα; μήπως θα αισθάνεται άχρηστος;”
Ο εστιασμός μου φαίνεται ελαφρώς περίεργος : ο κόσμος ήταν, και είναι, γεμάτος από ανθρώπους που δηλώνουν ότι “θα έπρεπε να κάθονται και να πληρώνονται μόνο και μόνο γιατί είναι αυτοί που είναι”. Tο σκεπτικό αυτού του κλισέ σε …reverse engineering θα αποδώσει δισεκατομμύρια global citizens που θα αισθάνονται σημαντικοί …ακριβώς επειδή πληρώνονται χωρίς να κάνουν τίποτα. Η προπαγάνδα δεν θα δυσκολευτεί να ενισχύσει αυτή την αίσθηση. Στο κάτω κάτω, ζητούμενο state of mind του μελλοντικού πολίτη θα είναι εκείνο του μικρού παιδιού : το τελευταίο πράγμα απ’ το οποίο παίρνει νόημα η ζωή ενός παιδιού είναι η …δουλειά του.
Το ερώτημα που μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον, είναι : ποιες θα είναι οι προϋποθέσεις για το …basic income. Και, τι θα συνεπάγεται για την πρόσβαση του “πολίτη” σε υπηρεσίες και αγαθά, η όποια μη συμμόρφωση με τη γραμμή της gobal administration.
Αυτό όμως δεν τίθεται στο πλαίσιο της συζήτησης.
Εν πάση περιπτώσει, έχουμε πιθανώς εδώ μια πιο “down to earth” εκδοχή από τα …UFO που λέγαμε τις προάλλες [βλ. post UFO SHOWTIME], αυτού του …”μεγαλύτερου που έρχεται μετά τον ιό”, και για το οποίο ο ιός στρώνει το έδαφος.
* Είναι ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο ο συγκεκριμένος αποποιείται της ευθύνης [βλ. βγάζει την ουρά απέξω] για διαδικασίες στις οποίες ο ρόλος του κάθε άλλο παρά ενός παθητικού παρατηρητή είναι.
** Σε κείμενα στον ΗΧΟ και τους 4 Τροχούς έχω αναφερθεί στο θέμα από δεκαετίας τουλάχιστον, επισημαίνοντας ότι απ’ τον μάταιο ανταγωνισμό με την A.I. δεν πρόκειται να ξεφύγουν ούτε τα επαγγέλματα του επιστημονικού τομέα, του …προγραμματιστή μη εξαιρουμένου βεβαίως βεβαίως.
Ο ΚΥΡΙΟΣ MUSK ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ
(Visited 114 times, 1 visits today)
Οι δηλώσεις του ΕΜ θα πρέπει να μας κάνουν εθνικά υπερήφανους, αφού ακριβώς τα ίδια έλεγε προ πεντηκονταετίας και ο δικός μας Ε. Παπανούτσος, ασχέτως αν οι μετέπειτα εξελίξεις τον διέψευσαν κατηγορηματικά. Πιο κοντά στην αλήθεια βρισκόταν μάλλον ο Άρθουρ Κλαρκ που πίστευε ότι ελάχιστοι άνθρωποι θα ήταν διατεθειμένοι να περάσουν μια χαμοζωή στην αργία και ακόμα πιο πολύ ο Πασκάλ που ισχυριζόταν ότι όλα τα κακά της ανθρωπότητας ξεκινάνε από το απλό γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να καθίσει σταυγά του χωρίς να κάνει τίποτα. Παρεμπιπτόντως από οικονομικοτεχνικής απόψεως η ουτοπία του Musk είναι απόλυτα εφικτή ακόμα και τώρα, δεδομένου ότι ελάχιστα επαγγέλματα είναι πλέον παραγωγικά και τα περισσότερα εξ αυτών δεν υπήρχαν καν πριν λίγες δεκαετίες. Θα μπορούσαν επομένως να θεωρηθούν κάτι σαν υποχρεωτικά χόμπι μεταποδοχών, πόσον μάλιστα που το χρήμα που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή – σχεδόν έναν αιώνα μετά την κατάργηση του κανόνα χρυσού – είναι στο μεγαλύτερο μέρος του εικονικό (έτσι εξηγούνται και τα κολοσσιαία κονδύλια που εμφανίστηκαν παγκοσμίως από το πουθενά για την αντιμετώπιση της κρίσης του “κορωνοϊού”) χωρίς αυτό να κάνει τους αγώνες για την κατανομή του λιγότερο πραγματικούς. Θα μπορούσε βεβαίως να φανταστεί κανείς μια κοινωνία στα πρότυπα της αρχαιοελληνικής, με ολοκληρωμένους πολίτες που απαλλαγμένοι από το βάρος του βιοπορισμού στρέφονται σε ανώτερες πνευματικές ενασχολήσεις.. παραβλέποντας το γεγονός ότι στην αρχαιότητα η φιλοσοφία ήταν μια περιθωριακή δραστηριότητα με την οποία καταγίνονταν οι ανώτερες τάξεις στα διαλείμματα της κύριας δραστηριότητάς τους που δεν ήταν άλλη από τον πόλεμο.
Ο “καημένος” ο Παπανούτσος [άσχετα από οτιδήποτε μου είναι συμπαθής] το έλεγε απηχώντας τις επαγγελίες των πιονιέρων της A.I. των late ’50s – early 60s, οι οποίοι υπόσχονταν το ουρανό με τ’ άστρα. Όμως η σημερινή αναβιωμένη βερσιόν της ιστορίας πατάει σε πιο σταθερές βάσεις. Υπό την έννοια ότι οι απόγονοί τους δείχνουν έτοιμοι να εξαλείψουν κάθε αντικειμενκό εμπόδιο στο δρόμο τους, με την ίδια άνεση που κάποιοι άλλοι το κάνουν με τις απόψεις, και να …ορίσουν ως “επιτυχία” το δρόμο προς την κόλαση.
Ως προς τις ορθότατες παρατηρήσεις των Κλαρκ, Πασκάλ etc. φοβάμαι ότι αναφέρονταν σε ένα άλλο είδος ζωής απο το σημερινό άνθρωπο. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Γης θα μπορούσε να περνάει 24 ώρες το 24ωρο μαλ-ακκιζόμενο με το κινητό του – ήδη το κάνει.
Δε νομίζω πάντως ότι μπορούμε να μιλάμε για κάποιου είδους “τέλος της ιστορίας” παρόλο που η παρούσα μεταβατική κατάσταση μπορεί να δίνει μια τέτοια εντύπωση. Ο λόγος είναι απλός: ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται με ρυθμό ενός δις τη δεκαετία και μιλάμε ως επί το πλείστον για μουσουλμανικό, νεαρό, αμόρφωτο πληθυσμό που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να καθίσει σταυγά του για πολύ. Αυτό δεν εμποδίζει βέβαια Ευρώπη και Αμερική να φαντασιώνονται μηχανικούς παραδείσους και διαστημικές αποικίες. Κάποια στιγμή όμως θα τελειώσουν τα ψέματα και τα χλωμά πρόσωπα θα χρειαστεί να τα βάλουν με τον υπόλοιπο πλανήτη που σε αντίθεση με αυτά δεν δείχνει διατεθειμένος να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σε καραντίνα..
Αμήν. Μακάρι η “αποφασιστικότητα” των μουσουλμανικών πληθυσμών να φάνε τα έτοιμα, να λειτουργήσει σαν καμπανάκι “δικής μας” αφύπνισης – καθότι οι ίδιοι …ρατσιστικό αλλά * x / μου, δεν δείχνουν έτοιμοι να υιοθετήσουν την προτεσταντική εργασιακή ηθική και την ιδέα της προόδου.
Εντωμεταξύ κάπου είναι αξιοθρήνητο να παρακολουθείς τους “δικούς μας” να προσπαθούν στην περίπτωση της Ινδίας να πετύχουν αυτό που είχαν επιχειρήσει αρχικά με την Κίνα και που τους γύρισε μπούμεραγκ όταν τελικά πίστεψαν στα ίδια τους τα ψέματα. Ήδη ξεκίνησαν οι φήμες για την ινδική μετάλλαξη που δεν την πιάνουν τα εμβόλια και δώστου νέο γύρο μαλακίας την ώρα που Κίνα και Ινδία τους έχουν γραμμένους σταρχίδια τους και συνεχίζουν ακάθεκτες την πορεία τους προς το μέλλον.
Ναι, άσε που αν κοιτάξεις τα ποσοστά, ο αριθμός των κρουσμάτων της Ινδίας είναι μικρότερος αναλογικά απ΄τον δικό μας.
Απλώς είναι σούπερ βολική και αυτή λογω του 1.4 δισ. κατοίκων που εξασφαλίζει τις απαραίτητες “εκατόμβες θυμάτων”…