Ο αντιπαθέστερός μου από τους “ειδικούς” που κυριαρχούν στον δημόσιο μονόλογο, είναι ο Ηλίας Μόσιαλος. Η μεταξύ αυτοπεποίθησης [;] και αυταρέσκειας [!] χαμογελαστή του έκφραση, κι αυτό το όνομα, κάτι ανάμεσα σε μεγάλο μηρυκαστικό και άνθρωπο που ψεύδεται [“λέει μούσια”] τον κάνουν ανυπόφορο. Σε συνδυασμό πάντα με τα όσα ξεστομίζει.
Παρεμπιπτόντως, η δήλωσή του [κάτω, αναρτημένη στο Facebook] …ακυρώνει την περίφημη θεραπευτική μέθοδο του convalescent plasma που διαφημίζει ο Trump, η οποία στηρίζεται στα ισχυρά αντισώματα των αναρρωσάντων από κορωνοϊό. Απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος να εντοπισθούν εκείνοι που όντως τα διαθέτουν [αν υπήρχε, δεν θα προπαγάνδιζε ο κύριος Μόσιαλος τον εμβολιασμό στους πάντες] και με οριστικό τον εξοστρακισμό της HCQ, μοναδικού αποτελεσματικού φαρμάκου [πλην όμως μη “αξιοποιήσιμου” από τους γκάνγκστερς των φαρμακευτικών, και απειλητικού για τον σχεδιασμό της νέας πραγματικότητας] μοναδική ελπίδα απομένει το εμβόλιο.
Με άφθονες υποσημειώσεις να ξεφυτρώνουν και ως προς αυτό, μέρα με την ημέρα, προερχόμενες ακόμα και από εκείνους που το προμοτάρουν. Ανησυχητικότερη και πιο συχνά επαναλαμβανόμενη, εκείνη που μιλά για πανδημία που δεν πρόκειται να τερματιστεί …ούτε με το εμβόλιο, ενώ ο WHO μιλά απερίφραστα για τα δυο χρόνια ακόμα που πρόκειται να διαρκέσει.
Κατά τ’ άλλα, άνθρωποι σαν εμάς εδώ, που εξ αρχής προειδοποιούν ότι η υπόθεση είναι σκοτεινή, ότι δεν θα τελειώσει εύκολα, ότι οι εβδομάδες θα γίνονται μήνες και οι μήνες χρόνια, ότι όλο κάτι νέο θα ξεφυτρώνει πάνω που θα νομίζεις ότι ξένοιασες, έως ότου συνηθίσεις την ανωμαλία ως κανονικότητα …όλοι όσοι τα λένε όλα αυτά, είναι “ψεκασμένοι”.