Η πρώτη σκηνή της ελληνικής ποπ [εκπρόσωποί της ήταν οι Νοστράδαμος] είχε την ατυχία να γεννηθεί την εποχή της Χούντας. Μετά την πτώση της, δεν υπήρχε γι’ αυτήν άλλη επιλογή από την εξαφάνιση. Όχι γιατί οι εκπρόσωποί της …κατηγορήθηκαν για χουντισμό. Ο λόγος ήταν πολύ πιο πεζός, σε βαθμό χυδαιότητας: άλλοι άνθρωποι ήρθαν στα μιντιακά πράγματα.
Η επαφή με το ροκ & την ποπ θα διακοπτόταν βίαια από …10 περίπου χρόνια “αγωνιστικής αντίστασης” [Θεοδωράκης και φωτισμένοι επίγονοι αυτού] για να “αποκατασταθεί” δια μέσου περιπτώσεων τύπου …Βασίλη Παπακωνσταντίνου, και στη συνέχεια διαφόρων “τραγουδοποιών”. Στο σύνολό τους οι ανωτέρω δεν ήταν παρά Κνίτες μεταλλαγμένοι σε κάτι “άλλο” – όχι ροκ πάντως, ούτε ποπ.
Η διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνο που υπήρξε από το ’74 και μετά, και εκείνο που θα μπορούσε να έχει υπάρξει, ακούγεται στη δροσιά και το vibe “αθώων” τραγουδιών όπως αυτό.

NOSTRADAMOS : CHILDREN’S SCENE. A token of the early Greek pop scene of the ’60s…