Αυτές οι εκλογές αναμένονται ενδιαφέρουσες [εννοείται ότι συμφωνώ απολύτως με τον χρήστη – όσο για τους “θερμά υποδεχόμενους” τον πρωθυπουργό, συμφωνώ και επαυξάνω].
(Visited 196 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τρέχει και δε φτάνει τώρα ο ακατονόμαστος. Θα είχε γλιτώσει πολύ κόπο αν είχε φερθεί πιο ευγενικά στους ανεμβολίαστους.
Εννοείται ότι έχεις δίκιο. Το πρόβλημα είναι ότι το αντίπαλο δέος της υποθέσεως προέρχεται από τους κόλπους του ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ σοσιαλισμού.
«Συστρατεύομαι σε αυτή την υπόθεση σαν γιατρός. Δεν αντέχω να βλέπω και να ξέρω ότι μέσα στην επόμενη πενταετία θα πεθάνουν άνθρωποι, ενώ έχουμε τη δυνατότητα με τις γνώσεις που παράγουμε να αυξήσουμε το προσδόκιμο επιβίωσης. Και σαν Αριστερός, στρατευμένος από μικρός, δεν αντέχω να ξέρω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που θα πεθάνουν θα είναι άνθρωποι της εργατικής τάξης, των φτωχών εργατικών στρωμάτων».
Γρηγόρης Γεροτζιάφας
“Αυτή είναι η πραγματικότητα”, που έλεγε και ο Κώστας Καραμανλής, also known as μπουχέσας.
Νομίζω πάντως ότι ο Γεροτζιάφας (όπως και ο Πολάκης αντίστροφα) είναι μεμονωμένη περίπτωση. Κάτι έπρεπε να πούνε κι αυτοί όταν η βλακεία του κορωνοϊού είχε χτυπήσει κόκκινο και βρήκαν τον συγκεκριμένο. Άσε που είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσει κανείς ως επιχείρημα το υποθετικό ενάντια στο πραγματικό που είναι η δεδομένη στάση της παρούσας κυβέρνησης, η οποία δεν έχει όμοιά της παγκοσμίως ούτε από αριστερά ούτε από δεξιά στο ζήτημα των εμβολίων. That being said περισσότερο με ανησυχούν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας άκουγαν τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης με θρησκευτική ευλάβεια, σε αντίθεση ας πούμε με τους κουκουέδες (και ακόμα περισσότερο τους ακροαριστερούς και τους ακροδεξιούς) που έκλιναν σαφώς προς τον.. αρνητισμό.
Ως προς τους συγκεκριμένους, ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, μην ξεχνάς τη “θητεία” μου στην Αυγή προ δεκαετίας περίπου [ως αρχισυντάκτης μουσικού ενθέτου]. Δε θέλω να σχολιάσω ανθρώπους και καταστάσεις, το βέβαιο είναι ότι δεν μορεί να περιμένει κανείς τίποτα απολύτως από αυτή την κατεύθυνση. Πρόκειται για το πλησιέστερο που μπορεί να υπάρξει στην ωρυόμενη δικαιωματολογία USA εκπορεύσεως [μεταναστολογία, τραβεστολογία, γυναικοκτονιολογία και δε συμμαζεύεται] και η πλάκα είναι ότι ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ καν. Θεωρούν, και αυτό είναι το κερασάκι στο αφασικό τοπίο, ότι αποτελούν direct descendants του ΕΑΜ ΕΛΑΣ or something.
Ως προς τους κουκουέδες δε, δεν ξέρω πόσο έκλιναν προς τον αρνητισμό, μπορεί να έχεις και δίκιο. Θυμάμαι πάντως την [ίσως …ιδιοσυγκρασιακή εξαίρεση] Κανέλλη να επαίρεται από οθόνης για τα “μαθήματα κοινωνικής υπευθυνότητας” που παραδίδει το τιμημένο, το 99% των στελεχών του οποίου είχαν πραγματοποιήσει το εμβόλιο και ανυπομονούσαν, όπως και η ίδια, για τις booster δόσεις.
Αυτή κι αν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Απορώ πραγματικά γιατί την κρατάνε στο κόμμα. Η σχέση της με τον κομμουνισμό είναι τουλάχιστον όση και του Ζουράρι. Τέλος πάντων η συγκεκριμένη δεν δικαιούται διά να ομιλεί για πολλά θέματα και για διάφορους λόγους που δεν είναι άγνωστοι σε όσους την έχουν γνωρίσει από κοντά. Κατά καιρούς μου λείπει ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης που σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχανε την ευκαιρία να πετάξει διάφορους δηλητηριώδεις υπαινιγμούς ενίοτε και κατάμουτρα.
Κι εμένα [ως προς τον Ραφηλίδη]. Και κάποια βιβλία του ευχάριστα είναι …και έως εκεί βέβαια, αλλά δεν είναι λίγο και αυτό.
Αυτό που θυμάμαι με απορία και νοσταλγία ήταν οι ομηρικοί καυγάδες του με τον Πλεύρη, οι οποίοι εκτυλίσσονταν σε όλη σχεδόν τη διάρκεια των ’90s. Και στους οποίους συνήθως …έπαιρνε τον πούλο απ’ τον Τετραυγουστιανό, σε επίπεδο εντυπώσεων τουλάχιστον.
Το πώς από “αυτό” το στάδιο φτάσαμε στο να μη μπορείς να πεις μια στοιχεώδη αλήθεια, χωρίς να χαρακτηριστείς “literally Hitler” είναι φαινόμενο χρήζον ενδελεχούς μελέτης.
Ωραίες εποχές. Ο Πλεύρης πατήρ ήταν και είναι φυσικά ένας ευφυέστατος άνθρωπος, ασχέτως με το αν συμφωνεί κανείς με τις απόψεις του. Το χαρακτήρα του γιού του μπορεί να τον καταλάβει κανείς μόνο και μόνο από την αποκήρυξη του πατρός με την πρώτη δοθείσα ευκαιρία και μάλιστα με τη χρήση εκφράσεων όπως “εμετικός” κλπ που ταιριάζουν απόλυτα σε αυτόν τον ίδιο.
Τούτων δοθέντων, η φάτσα, οι εκφράσεις, το ίδιο το physique του κυρ-Κυριάκου, όπως και η κινησιολογία του, είναι κυριολεκτικά painful to watch. Προβάλλει αυτό ανάγλυφο στην σειρά των trailer με τα οποία έχει γεμίσει το Google. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις την ασπρόμαυρη ταινιούλα σου και ξαφνικά στη θέση του …Christopher Lee να ξεπροβάλλει ο …Μητσοτάκης; Μιλάμε για πλήρη αντιστροφή των όρων της [αντι-]κανονικότητας.
Είναι παντελώς αδύνατο να τον αντικρύσω πλέον ακόμα και σε φωτογραφία και να τον αποκαλέσω με το κανονικό του όνομα ή έστω με το γνωστό υποκοριστικό. Δεν τον θεωρώ το ίδιο άτομο με αυτό που κέρδισε τις εκλογές. Κατά τη γνώμη μου είναι ταγμένος ψυχή τε και σώματι στην υπηρεσία του κακού και στο σημείο αυτό συντάσσομαι απόλυτα με τους πιο ακραίους θρησκόληπτους ακροδεξιούς ψεκασμένους συνωμοσιολόγους.
Αυτό που λες με τον Μητσοτάκη και τους θρησκόληπτους είναι πιστεύω ακριβές.
Θυμάμαι άλλωστε ότι ο πρώτος που είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει με θεολογικούς όρους το συγκεκριμένο πλέγμα ανθρώπων και καταστάσεων, εξασφαλίζοντας έτσι την …εύλογη και καλά απόδειξη της “συνωμομσιολογκής” φύσης των ρεπορτάζ του [στην πραγματικότητα, συνήθως, εκπληκτικής ακρίβειας] ήταν ο Alex Jones. Άνθρωποι σαν τον Μητσοτάκη, behind the scenes, περνάνε σε ένα κόσμο μπροστά στον οποίο εκείνος του Clive Barker αποτελεί κανονικότητα.
Όχι μόνο behind the scenes αλλά και φάτσα φόρα για όποιον διαβάζει τα σημάδια. Γενικότερα οι συνωμοσίες ποτέ δεν παραμένουν απόλυτα στο σκοτάδι, ακόμα και στο στάδιο της προετοιμασίας, αφού πρέπει να έχουν μια κοινωνική διάσταση, έστω και μεταμφιεσμένη. Αρκεί να θέλει κάποιος να δει.
[Σαν συνέχεια επί της τοποθέτησης Γεροτζιάφα (αφ’ υψηλού πονοψυχία για το φτωχό – …θάνατος για όποιον την αρνείται):]
Η εντυπωσιακή συχνότητα με την οποία, μιλώντας με αριστερούς διαπίστωνα την άγνοιά τους ως προς την …αριστοκρατική φύση της επαναστατικής θεωρίας του Λένιν [που σημαίνει, δεν χρειάζεται να φτάσουμε σε εποχές άγριας σταλινοποίησης] ήταν από τους λόγους που σταμάτησα να αντιπαρατίθεμαι μαζί τους.
Βασικά οι περισσότεροι “αριστεροί” έχουν μια ιδεαλιστική και ταυτόχρονα ψυλομύτικη αντίληψη για το λαό σε σχέση με τους κλασικούς “δεξιούς” που σε γενικές γραμμές τον καταλαβαίνουν καλύτερα. Η παρούσα κυβέρνηση πάντως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παραδοσιακά ονομάζουμε “δεξιά”, γιαυτό και προσπαθεί με πλάγια μέσα να προσεταιριστεί τους ψηφοφόρους του συγκεκριμένου χώρου έστω και την τελευταία στιγμή.
..οι οποίοι ψηφοφόροι βλέπουν τη συγκεκριμένη κυβέρνηση ως αριστερή και ταυτόχρονα φασιστική.
Βασικά η ψήφος προς τον Σύριζα είναι ψήφος διαμαρτυρίας. Γιατί σε θέματα πολιτικής ορθότητας η νέα ΝΔ είναι απλησίαστη.. https://www.ieidiseis.gr/politiki/195544/eirini-agapidaki-i-proti-sto-psifodeltio-epikrateias-tis-nd
Κάπου τον παραδέχομαι πάντως το μπαγάσα. Σε θέματα μηχανορραφίας είναι ασυναγώνιστος. Από τη μια ωθεί τους δεξιούς να τον ψηφίσουν από ανάγκη κλείνοντάς τους το δρόμο προς τα δεξιότερα και από την άλλη τους αριστερούς να τον ψηφίσουν από επιλογή τραβώντας την πολιτική ορθότητα ως εκεί που δεν παίρνει. Δεν συζητάμε φυσικά για τον απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ, τον οποίο μέχρι τώρα δεν είχε πετύχει κανένας. On paper everything seems perfectly calculated. Στην πράξη τώρα να δούμε.
Υπάρχει μια “πολύ συγκεκριμένη” παράμετρος, η οποία αφορά στο ότι ο εν λόγω Κούλης, και οι απανταχού Κούληδες [Young Global Leaders που επέλεξε ο φαλακροκόραξ του Νταβός] δεν λειτουργούν βάσει δικής τους στρατηγικής, αλλά βάσει σχεδίου ο ορίζοντας του οποίου τους ξεπερνάει – έτσι πιστεύω τουλάχιστον. Όπερ σημαίνει ότι αν ο κυρ-Σουάμπ [είχε] επιλέξει Τσίπρα, το ίδιο άξιος στη μηχανορραφία θα [είχε] αναδειχθεί κι εκείνος, όχι με τις δικές του δυνάμεις βέβαια.
Την Αγαπηδάκη …δεν έπρεπε να μου την δείξεις! Η αντιπάθειά μου για την protege του “κορυφαίου” συγγραφέα – σκηνοθέτη δεν έχει όριο.
By the way, έσπαγα το κεφάλι μου και τελικά συνειδητοποίησα τι μου θυμίζει ο τρόπος με τον οποίο “διαλέγεται” to chatGPT : τους νερουλούς “διαλόγους” του Δοξιάδη στο Logi-tragi-comix.
Είχα μαντέψει με …στοιχηματικού επιπέδου βεβαιότητα το ζώδιο του ανδρός και μόλις το επιβεβαίωσα : Δίδυμος του γλυκού νερού – σε όλα τα ζώδια υπάρχουν τέτοιοι.
Συμφωνώ απόλυτα. Τον Δοξιάδη τον είχα ψάξει κι εγώ παλιότερα προς επιβεβαίωση των υποψιών μου για τελείως διαφορετικούς λόγους. Τους “δικούς μου” εξάλλου τους ξεχωρίζω πλέον από χιλιόμετρα. Και οι περισσότεροι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Ο …Δεληβοριάς μου είχε ξεφύγει, νόμιζα ότι είναι κι αυτός Δίδυμος των υδέων υδάτων, άλλωστε έχει κάτι κοινό η μουρίτσα του μ’ αυτήν του Δοξιάδη. Αλλά τελικά είναι Ζυγός [στο “στοιχείο” τουλάχιστον – αέρας – έπεσα μέσα].
Αυτόν πάλι ποτέ δεν τον θεώρησα ύποπτο διδυμότητας. Όλοι σχεδόν οι Δίδυμοι έχουν κάτι το αυθόρμητα “βλαμμένο” στο βλέμμα και στη συμπεριφορά τους, που από τον εν λόγω απουσιάζει εντελώς. Δεν το χρειάζεται that is, γιατί αποκλείεται να τον πάρεις και για κάτι άλλο.
Βασικά ο συγκεκριμένος απλώς το παίζει τρελιάρης. Αντιθέτως το ιδιόρρυθμο στοιχείο στους Διδύμους χτυπάει κόκκινο ακριβώς εκεί που πάνε να το παίξουν φυσιολογικοί😉
Ο Δεληβ. είναι κατά την άποψή μου πιό σοβαρή περίπτωση, με την κακή έννοια. “Από ανέκαθεν” θεωρούσα ότι δεν είναι ένας ακόμα καραγκιοζάκος που του έκατσε φάση και καρπώνεται διάφορα. Άνθρωποι όπως αυτός, ο …Μαραβέγιας, η …Μόνικα, are on a mission – believe it or not.
Δεν διαφωνώ, αλλά πιστεύω μάλλον ότι εν αγνοία τους, οι συγκεκριμένοι τουλάχιστον. Λες δηλαδή ότι πιθανόν.. συνειδητά?
Συνειδητότατα. Κάποιοι απ’ τους “αναγνωρίσιμους” του καλιτεχνικού χώρου, believe me when I tell you, λαμβάνουν οδηγίες με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι αντίστοιχοι του δημοσιογραφικού. Όχι …τώρα, ούτε αποκλειστικά στο Ellada. Οι τύποι εξαπολύονται στην κοινωνία ως living ads ιδεολογιών και τάσεων. Εννοείται ότι η [παρα-]καλλιτεχνική μάζα ακολουθεί με κλασικό, χυδαίο virtue signaling.
Για να το λες εσύ, κάτι θα ξέρεις. Η γνώση σου του “χώρου” δεν έχει καμία σχέση με τη δικιά μου.