Αποστολή των εργαζόμενων στα mainstream media είναι η μετατροπή του κόσμου σε human trash, όπως οι ίδιοι. Τα περί εντολών εργοδοσίας τις οποίες ακολουθούν είναι καθαρές ανοησίες : η “προσωπική εμπλοκή” των περισσότερων στα θέματα που καλύπτουν κάνει μπαμ. Και φυσικά ο φωταγωγημένος βόθρος των social media δεν αργεί να αντιδράσει.
“Σε κορίτσια του γυμνασίου και του λυκείου;;;” ρωτάει …έκθαμβος ο άνκορμαν της πρωινής ζώνης. Το “θέμα”: η σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκαν, υποτίθεται, κάποια από καθηγητές τους.
Η εκδοχή ότι θα μπορούσαν να έχουν άλλου είδους διαφορές με αυτούς και απλώς να παίζουν το “χαρτί” της παρενόχλησης, δεν χρήζει διερεύνησης. Παρεμπιπτόντως, κάποια από τα “παιδιά” για τα οποία ανοιγοκλείνει τα αλογοσάγονά του ο άνκορμαν, είναι “πολίτες – ψηφοφόροι”.
Μερικά αυθόρμητα ερωτήματα :
Το ότι προ ελαχίστων δεκαετιών 15χρονες και 16χρονες ήταν “κορίτσια της παντρειάς” αποτελεί πραγματικότητα, ή αποκύημα της νοσηρής μου φαντασίας;
Ένα τραγούδι που λέγεται “Sweet Little Sixteen” το έχει ακούσει κανείς;
Ένα άλλο, δημοτικό, δικό μας, “Κανελόριζα”; *
Τα 12χρονα-13χρονα που έσκουζαν στις συναυλίες των Beatles [και ου μόνον] τι θα έκαναν μαζί τους, αν τους δινόταν η ευκαιρία; θα έπαιζαν τις κουμπάρες;
Τη λέξη “πιπίνια” από τα ’90s τη θυμάται κανείς; Εγώ τη θυμάμαι, όπως και κάποια συγκεκριμένα από αυτά.
Θυμάμαι επίσης να διαβάζω, σε συνέντευξη της Μαλβίνας Κάραλη την ίδια εποχή, ότι επέλεξε να τεκνοποιήσει στα 15, προς αποφυγή του χάσματος των γενεών ανάμεσα σ’ αυτήν και το παιδί της.
Θυμάμαι ακόμα να διαβάζω, σε συνέντευξη πασίγνωστης τραγουδίστριας [δεν χρειάζεται να πω το όνομά της] στα early ‘80s ότι είχε τεκνοποιήσει στα 13, και ήταν περήφανη γι’ αυτό.
Αυτό που δεν θυμάμαι είναι κάποιο σοκ και δέος να προκαλείται από αφηγήσεις όπως οι παραπάνω.
Στις μέρες μας η Natalie Portman βγαίνει και καταγγέλλει το …ανάρμοστο ενδιαφέρον ενός τριανταπεντάρη [ο Moby στα late ‘90s] για μια κοπέλα 18 χρόνων [η ίδια την ίδια εποχή, όταν διατηρούσε σχέση μαζί του…]
Τι ακριβώς είναι αυτό που εκτυλίσσεται;
Ποιος ξαναγράφει την ιστορία της σεξουαλικότητας;
Ποιος κοροϊδεύει ποιον και με ποιον σκοπό;
Τι είδους κοινωνία κάνει τα παιδιά αποδέκτες “σεξουαλικά φορτισμένων” εικόνων από τα γενοφάσκια τους, και ταυτόχρονα τα προσεγγίζει με λεξιλόγιο δεκαετίας του ’50;
Τι σόι μετάλλαξη του πουριτανισμού είναι αυτή που απ’ τη μία επιβάλλει στο ανήλικο να συμπεριφέρεται με όρους bimbo culture, και από την άλλη τιμωρεί διά ροπάλου τον ώριμο άνδρα που θα ενδιαφερθεί;
* Kάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι
Κόρην α – κόρην αγαπώ. Κόρην αγαπώ, ξανθή και μαυρομάτα δώδεκα, δώδεκα χρονώ.
Δώδεκα χρονώ, π’ ο ήλιος δεν την είδε
παρά η μάνα της κανέλα την φωνάζει.
Η ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
(Visited 115 times, 1 visits today)
Να υποθέσουμε δηλαδή ότι το περίφημο μάθημα σεξουαλικής αγωγής που διδάσκονται υποτίθεται στα σχολεία, θα είναι δομημένο χοντρικά ως εξής:
Κεφάλαιο πρώτο: Η βιολογία της ερωτικής επαφής.
Κεφάλαιο δεύτερο: Προφυλάξεις και κίνδυνοι.
[…]
Κεφάλαιο τελευταίο: Η καταγγελία του βιασμού.
Κεφάλαιο προτελευταίο : “ο βιαστής είσαι εσύ!” με εκπαιδευτικό multimedia βίντεο.
Είναι φανερό πάντως ότι μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων της πολιτικής ορθότητας γίνεται μια προσπάθεια κυριολεκτικής και μεταφορικής αποστείρωσης του ανθρώπου από απορρίμματα, μικρόβια, κακές πράξεις και σκέψεις, η οποία, δεδομένου ότι ο άνθρωπος δεν έχει αλλάξει βιολογικά στο παραμικρό από την προϊστορική εποχή, καταλήγει λογικά στην εξαφάνιση κάθε ανθρώπινου στοιχείου από τον άνθρωπο και τελικά στην υλική εξόντωση του ίδιου του ανθρώπου period. Από την άλλη πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι ο homo (από το χώμα..) whatever είναι ακόμα έτοιμος να παραδώσει τα όπλα του αμαχητί ούτε ότι το θέμα θα λυθεί με τον πιο πολιτισμένο και βολικό για όλους τρόπο..
Αμήν.
Έχω μιλήσει με επιφανείς ‘Ελληνες εκπροσώπους της “ιδεολογίας” του singularity [ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε, αλλά …κάποια στιγμή θα συμβεί κι αυτό]. Πέρα από τις απληροφόρητες ανοησίες τους επί του ιδίου του θέματος, με έχει εντυπωσιάσει η απέχθεια που δείχνουν για τον μέσο άνθρωπο, που “δεν προσφέρει τίποτα άλλο από το να χέζει και να κατουράει”, να καταστρέφει τον πλανήτη κτλ. κτλ. Μιλάμε ότι με όλη την αντιπάθειά μου για χαρακτηρισμούς όπως “ναζί” κλπ., δεν μπρω να βρω άλλον για τα εν λόγω σεληνιασμένα με την τεχνολογία ανθρωπάκια. Τα οποία έχουν μεταθέσει το επέκεινα της πάλαι ποτέ χριστιανικής τους πίστης στο …λογισμικό κάποιου κομπιούτερ. Και την οποία χριστιανική πίστη, εννοείται, μισούν οσο τίποτα στον κόσμο.
Ως προς το συγκεκριμένο θέμα, με τις μαθήτριες γυμνασίου – λυκείου : τόσο η bimbo culture, όσο και η άγρια καταδίωξη / καταστολή των ανδρικών ενστίκτων κατατείνουν στο ίδιο αποτέλεσμα : τον αποκλεισμό κάθε περίπτωσης μια γυναίκα να σκεφτεί περί οικογένειας, τεκνοποιίας κλπ. πριν τα 40.
Αν εχεις χρονο δες το “The House that Jack Built” του Λαρς φον Τριερ.. Προκειται για την “ιστορια” ενος serial killer (φοβερος ο Mat Dillon ), Δεν ειναι απολυτως πετυχημενη σαν ταινια (αν και δεν ηθελε και πολυ για να γινει αριστουργηματικη) αλλα εχει μερικα points οπως σe καποιο σημειο οπου αναφερει οτι “ο ανδρας εχει καταντησει πλεον ενας περιφερομενος ενοχος” , ενω το κλεισιμο της ταινιας ειναι ας το πουμε “επικο”.
Έχω αρκετά έως και μεγάλη μεγάλη εκτίμηση στον LvT οπότε θα το τσεκάτω asap. Thanks!
Ως προς το πού έχει καταντήσει ο άνδρας πάντως, “δόξα τω Θεώ” το έχουμε καταλάβει προ πολλού με το νι και με το σίγμα.
Και εκ των πραγμάτων αποκλείεται να έχει διαφύγει από μυαλά όπως του εν λόγω.