Ακόμα κι αν παρακάμψει κανείς το συσχετισμό της κατάστασης των Γάλλων με εκείνη των …Ελλήνων εργαζομένων [τη σύγκριση δηλ. αυτού για το οποίο ξεσηκώνονται εκείνοι, με εκείνο που ανεχόμαστε εμείς], μη έχοντας τρόπο να αποτιμήσει από “μακροοικονομικής” απόψεως τη συνταξιοδοτική πολιτική του κυρίου Macron, καλό είναι να κρατάει μικρό καλάθι. Ωστόσο η απόπειρα παράκαμψης του Κοινοβουλίου επιβεβαιώνει την επιστροφή του, μετά από ένα διάλειμμα, στη χορεία των failed leaders όπου είχε αυτοκαταταγεί εξ αρχής, με open borders-oriented συνθήματα του τύπου “δεν υπάρχει αυτό που λένε ‘γαλλικός πολιτισμός’”.
Το εντυπωσιακό, όχι τόσο ευοίωνο όσο δείχνει, είναι η πλειοψηφική συμμετοχή νέων σε μαχητικές διαδηλώσεις για συνταξιοδοτικά ζητήματα – σε συνδυασμό με την ανεκτικότητά τους ως προς διάφορα άλλα. Κάτι λέει για τη νοοτροπία που διαμορφώνεται στο σύγχρονο πολίτη γύρω απ’ τη σχέση του με το κράτος.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.