Έχω βαρεθεί την αναφορά στις λεπτομέρειες μιας υπόθεσης [αυτής του Ντόναλντ Τραμπ] με την οποία ασχολούμαι από την προεκλογική περίοδο του ’16 * Αποτέλεσμα αυτού είναι να μπαίνω στη διαδικασία μόνο μετά από αφορμές, όπως η επίδειξη άγνοιας και ηλιθιότητας των χρηστών, επάνω, μια μέρα πριν απ’ τον χτεσινό του θρίαμβο.
Παρατηρεί κανείς εδώ τη λειτουργία της προπαγανδιστικής μηχανής των Democrats : Κατασκευάζουμε κατηγορίες εις βάρος αθώων. Στη συνέχεια, άσχετα αν έχουν καταπέσει / αποσυρθεί, τις χρησιμοποιούμε σαν επιχειρήματα, συνθέτοντας το …απόλυτο αρνητικό βιογραφικό τους.
Αυτό ονομάζεται, πολύ απλά, γκεμπελισμός τεχνολογικά αναβαθμισμένος. Η ενέργεια που χρησιμοποιεί ασχέτως αναβάθμισης, είναι παραδοσιακή : είναι η βλακεία / ευπιστία του “λαού”.
Υπάρχει άλλωστε σαφής αναλογία ανάμεσα σ’ αυτό, και το φαινόμενο της κατασκευής ιών σε μυστικά εργαστήρια. Οι οποίοι στη συνέχεια αποδίδονται …σε μας, ως “υπεύθυνους” για μια Κλιματική Αλλαγή απροσδιορίστου προελεύσεως.
ΥΓ. Ο μεγαλύτερος ιέραξ στο αμερικανικό πολιτικό τοπίο, σε διαπλοκή με το στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα, και ως εκ τούτου η πιο επικίνδυνη από τις υποψηφιότητες για το ρεπουμπλικανικό χρίσμα, είναι γένους θηλυκού και ακούει στο όνομα Nikky Haley. Παρεμπιπτόντως, διαπρύσια υποστηρίκτρια της κατάργησης της ανωνυμίας στο διαδίκτυο.
* …Ο μετέπειτα πρόεδρος μου ήταν αρχικά αντιπαθής, χωρίς να ξέρω ουσιαστικά τίποτα γι’ αυτόν, πέρα απ’ τις επαγγελματικές του δραστηριότητες + τη θητεία στην τηλεόραση. Ακόμα αντιπαθέστερη βέβαια μου ήταν η τότε αντίπαλός του, Hillary, και μετά λόγου γνώσεως. Στην εξέλιξη αυτής της υποθέσεως έμαθα και αντιλήφθηκα …πράματα και θάματα.
Σε περίπτωση εντωμεταξύ που ξαναβγεί ο Τραμπ, θα έχουμε στο τιμόνι των δύο ισχυρότερων χωρών του πλανήτη (όσον αφορά την Αμερική μάλλον στη θέση του συνοδηγού) δυο επανεκλεγμένους Διδύμους γεννημένους με μία μόνο μέρα διαφορά και με χαρακτήρες εκ πρώτης όψεως διαφορετικούς ως εκεί που δεν πάει. Εκτός κι αν για τους κινέζους μετράει μόνο το δικό τους ωροσκόπιο..
Ας ελπίσουμε πρώτον να επανεκλεγεί, γιατί το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με εσωκομματικούς “αντίπαλους”, αλλά με τη σαφώς διαφαινόμενη πιθανότητα αναβολής / ακύρωσης των εκλογών, μέσω δολοφονίας του, πολέμου, νέας “πανδημίας”, you name it.
Ας ελπίσουμε επίσης αυτή η συνύπαρξη [γιατί υπήρξε και προηγούμενη] να είναι λιγότερο ολέθρια. Να έχει πάρει δηλ. το μήνυμα που του έστειλε ο XJ από το …εστιατόριο της Wuhan και να καλλιεργήσει διαφορετικό κλίμα.
Εξακολουθεί πάντως να μου φαίνεται απίστευτο το επίπεδο της τύφλας μερίδας του κόσμου : Νο 1 point της αντι-Τραμπ προπαγάνδας προ εκλογών ’16 ήταν ότι θα προκαλούσε πολέμους / αιμοτοκυλούσε τον κόσμο [αυτό εν τω μεταξύ μετά από οκταετή …ειρηνική θητεία Ομπάμα]. Τώρα πλέον, με τη συνθηματολογία εστιασμένη στο “εγκληματικό παρελθόν του”, ουδείς απ΄τα Δημοκρατικά [το 90% δηλ. των] μίντια κάνει λόγο για το ότι με το νεκραναστημένο πουστόγερο που έχουμε μπλέξει, η Υδρόγειος πάει όντως για ανάφλεξη, και όχι βέβαια απ’ την κλιματική αλλαγή.
Καλά για την προεκλογική προπαγάνδα των Δημοκρατικών δεν χρειάζονται ιδιαίτερα σχόλια. Για το αρειμάνιο μέρος της υπόθεσης όμως, τυπικά τουλάχιστον ούτε η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει εμπλακεί άμεσα σε πολεμικές δραστηριότητες, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς κατά της Υεμένης, τους οποίους πιθανότατα οι Ρεπουμπλικάνοι θεωρούν ημίμετρο. Κατά τη γνώμη μου ο λόγος της “ειρηνικής” (λέμε τώρα) στροφής των Αμερικανών είναι, όπως έχω πει και παλιότερα, ότι απλούστατα δεν τους παίρνει. Trump or Biden πάντως ο κόσμος ακολουθεί μια ξεκάθαρα downward spiral πορεία την τελευταία επταετία και δεν βλέπω πώς θα μπορούσαν οι αμερικάνικες εκλογές να την αντιστρέψουν.
Η “κυβέρνηση Μπάιντεν” έχει γαμήσει και έχει δείρει κυριολεκτικά σε όλα τα μήκη και πλάτη. Το μόνο που την κρατάει στην επιφάνεια είναι ο εστιασμός της σε ατζέντες ηχηρών μειοψηφιών, όπως οι “φεμινίστριες” [my body my choice] και η LGBTLOWIQ κοινότητα. Και φυσικά τα μίντια.
Πέρα από πολιτικές αναλύσεις, για μένα όπως σου έχω ξαναπεί είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα ηθικής τάξεως [=αισθητικής], η οποία αφορά στην επανόρθωση μιας άνευ προηγουμένου αδικίας [όχι ότι αν ήταν “με προηγούμενο” θα έχρηζε λιγότερο επανόρθωσης] και στο απίστευτο amount ψεμάτων που έχουν γραφτεί / ειπωθεί όλα αυτά τα χρόνια εναντίον του Τραμπάκουλα. Τον οποίο έφτασα κάποια στιγμή, και μόνο γι’ αυτό, να συμπαθώ σε ανθρώπινο επίπεδο.
Επίσης, κάτι που σταθερά πιστεύω είναι ότι, η αποκατάσταση μιας τέτοιου είδους / επιπέδου αδικίας συνδέεται με πρακτικές συνέπειες. Ακόμα και αν αυτές ενεργοποιούνται απ’ τα …υπερκόσμια πεδία, ας πούμε.
Δεν ξέρω κατά πόσον οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν από αμφοτέρους εκπορεύτηκαν από τους Προέδρους και τις κυβερνήσεις τους. Προφανώς και υπάρχουν διαφορές μεταξύ κομμάτων και προέδρων, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτές είναι περισσότερο επικοινωνιακού χαρακτήρα – να βάζουν δηλαδή τους οπαδούς τους να λογομαχούν για το θεμιτό ή μη των δικαιωμάτων των τραβεστί και τα σχετικά. Δεν μπορώ να φανταστώ τι διαφορετικό θα έκανε για παράδειγμα ο Τραμπ μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία. Εκτός κι αν πιστέψουμε τις εκ του ασφαλούς δηλώσεις του ότι θα την είχε αποτρέψει εξ αρχής. Βασικά ο Τραμπ δεν έκανε απολύτως τίποτε από αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά και δε βλέπω γιατί να του επιτραπεί να το κάνει τώρα.
Σε κάποιο, έως και μεγάλο βαθμό συμφωνώ. Αλλά επιμένω στο θέμα της αισθητικής. Δεν είναι δυνατόν να περάσουν “έτσι” όλα όσα γίνονται επί Αμερικανικού εδάφους 6 χρόνια plus. Και μια χαρά έκανε διαφορετικά πράγματα ο Τ από το ανδρείκελο. Εξ ου και το [“προοδευτικό”] σύμπαν τον μισεί με τέτοια μανία. Εννοείται ότι το παιχνίδι είναι έτσι κατασκευσμένο ώστε αυτός που νικάει να είναι πάντα το …ποδόσφαιρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές.
Εν τω μεταξύ μιλώντας για αισθητική, έχω καθιερώσει μια μεγάλη βόλτα με τα πόδια, μισή με μια ώρα τη μέρα, απ’ την οποία μόλις γύρισα. Κάτι “καταραμένα ανώμαλο” συμβαίνει, με μεγάλο αριθμό ατόμων. Εχω πεισθεί ότι τα εμβόλια – ή και ο ίδιος ο ιός, who fucking knows? – έχουν βλάψει το νευρικό σύστημα των πιο ευάλωτων από τους συνανθρώπους μας.
Σχετικά με το τελευταίο ούτε συζήτηση. Κάτι περίεργο συνέβη το 2020 στο μυαλό των ανθρώπων. Ίσως ακόμα και κάποιων ζώων όπως τα σκυλιά. Πιθανότατα έχουμε κι εμείς επηρεαστεί με τρόπους που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε.
Πιθανολογώ ότι κάτι συμβαίνει και με μένα, γιατί δεν εξηγείται παρά ως άμυνα σ’ αυτό το “κάτι”, μια “αφύσικα” αυξημένη δραστηριότητα σε κάποιους τομείς, του μουσικοκατασκευαστικού προεξάρχοντος. Μπορεί βέβαια πάντα αυτό το “κάτι” να είναι η φυσιολογική αντίδραση σε έξωθεν αφύσικα ερεθίσματα. Πιάσ’ το αυγό και κούρευτο.
Παρεμπιπτόντως τις τελευταίες μέρες έχω καθιερώσει κι εγώ αντίστοιχη “βόλτα” – βλέπε Βέγγος – αφού, σα να μην έφταναν τα υπόλοιπα προβλήματα, μού πήρε η τροχαία για κανά δίμηνο άδεια, δίπλωμα και πινακίδες. Είχα παρκάρει σε πρόσφατα δημιουργημένη θέση ΑΜΕΑ, η οποία βρισκόταν απέναντι από το σπίτι μου(!) με τα σήματα κρυμμένα πίσω από δέντρα και στην οποία πάρκαρα για πέντε χρόνια εντελώς νόμιμα.. μέχρι προχτές. Εννοείται βέβαια ότι σε καθημερινή βάση γράφουν τουλάχιστον δύο τρεις αφηρημένους μαλάκες.