Εν μέσω αλληλοσπαραγμού των κομμάτων* για την υπόθεση Λιγνάδη ** οι λασπάνθρωποι των social media βρήκαν καινούργιο στόχο στο πρόσωπο του Κούγια. Η υπόθεση Λιγνάδη εξελίσσεται στον μήνα που θρέφει τους έντεκα. Τεκμήριο αθωότητας; ω, αυτό έχει πάψει να ισχύει προ πολλού, για οποιονδήποτε. Αυτό που ισχύει εδώ είναι το τεκμήριο του Twitter.
Μπορεί κανείς να ψάχνει ώρες ολόκληρες μέσα στις ατάκες που συνωστίζονται διεκδικώντας το βραβείο του “μαλάκα της ημέρας”, αδυνατώντας να βγάλει μια απόφαση.
“Είναι πολλά τα λεφτά …” γράφει ένας λασπάνθρωπος. Μήπως δεν είναι αυταπόδεικτο ότι, στα 70, με “τέτοια καριέρα” πίσω του, ο Κούγιας έχει ανάγκη τα λεφτά του Λιγνάδη;
Σε ότι με αφορά, η αρνητική “άποψη” που είχα για τον δικηγόρο, διαμορφωμένη στα ‘00s από διάφορους Τριανταφυλλόπουλους, Λαζόπουλους και Τσαγκαρουσιάνους, έχει μεταστραφεί σε παγερή αδιαφορία. Και η αποδοχή του και μόνο να αναλάβει την υπόθεση, μου προκαλεί κάτι που θα μπορούσε, υπό συνθήκες, να εξελιχθεί ακόμα και σε συμπάθεια.
*…με την συναίνεση των οποίων μην ξεχνάμε, θέματα όπως η καταστροφή της κοινωνίας με όχημα τον κορωνοϊό, η απαγόρευση απέλασης των λαθροεισβολέων, οι ενδοτικές συνομιλίες με τους Τούρκους κλπ. εκτυλίσσονται ανεμπόδιστα.
** Βούλτεψη, στον Παπαδάκη : καλό είναι να μη βλέπουμε το δέντρο αλλά το δάσος. Πέστε ότι κάναμε λάθη, ότι κάναμε λάθος χειρισμούς, πέστε ό,τι θέλετε, αλλά δεν είναι δυνατό να βλέπω hashtag ΝΔ παιδόφιλοι… δεν είναι δυνατό να στοχοποιείται μια ολόκληρη παράταξη εξαιτίας ενός ανθρώπου. Εδώ χρησιμοποιούνται οι τακτικές της αμερικάνικης ακροδεξιάς…
Ακολουθούν επτά θαυμαστικά: το αλληλοφάγωμα των σκυλιών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ με διακύβευμα τη διαχείριση της ίδιας ακριβώς ατζέντας, δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον. Αντίθετα, έστω και ως παρεμπίπτουσα στον “λόγο” της κυρίας Βούλτεψη, εντύπωση προκαλεί η …διαστρέβλωση / αντιστροφή της αμερικανικής πραγματικότητας, με απολήξεις πολύ πιο άμεσες “σε μας εδώ” απ’ ότι φαίνεται: γατί η στοχοποίηση ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου με αφορμή ένα μεμονωμένο γεγονός, δεν είναι φυσικά τακτική της “αμερικάνικης ακροδεξιάς”. Αντίθετα, ως “ακροδεξιά” […τρομοκράτες – το ισοδύναμο εκείνων της Αλ Κάιντα] μεταβαπτίζονται απ’ την “αριστερά”, τα 75 εκατομμύρια συντηρητικών ψηφοφόρων, απ’ αφορμής της εισβολής κάποιων εκατοντάδων [απ’ αυτούς;] στο Καπιτώλιο.
Τελικα αυτο το “ακροδεξια” , καραμελα δια πασαν νοσον και πασα μαλακιαν ! Που το πανε , που το φερνουν εκει καταληγουν ! Πλακα θα χει ομως να βγει δικαστικα αθωος ο Λιγναδης , και να εχουμε δευτερο γυρο twitterομαχιας περι χειραγωγουμενης δικαιοσυνης , συγκαλυψης μπλα, μπλα.. Γιατι , οπως ειπε κι ο ιδιος ο δικηγορος ενος θυματος (ΕΡΤ χθες βραδυ , μετα που μιλησε στην ιδια εκπομπη κι ο Κουγιας ) , αυτες οι υποθεσεις σπανια εχουν απτα στοιχεια (πχ δειγματα DNA ) οποτε βασιζονται κυριως στις μαρτυριες εκατερωθεν .. Πιασ τ αυγο και κουρεφτο .. Ιδωμεν
Αν ακούσεις με προσοχή τις “μαρτυρίες” που αφορούν στην υπόθεση θα δεις ότι απλούστατα …δεν στοιχειοθετείται υπόθεση. Το φυσιολογικό είναι να αθωωθεί. Από την άλλη, ας θυμηθούμε τον άλλο πρόσφατο θρίαμβο της δικαιοσύνης με την Χρυσή Αυγή – εγκληματική συμμορία : όταν έχεις έναν [αληθινό ή / και διαδικτυακό] όχλο να ωρύεται έξω απ’ τα δικαστήρια άντε μετά να δικάσεις απερίσπαστος. Όχι ότι θέλουνε πολύ και οι δικαστικοί ούτως ή άλλως για να “ενδώσουν”…
Αυτό που λένε ουσιαστικά τα “θύματα” είναι ότι ο τύπος τους έκανε μάγια κι αυτοί του κάθονταν χωρίς να ξέρουν το λόγο. Σκέφτομαι να το ψάξω μήπως υπάρχει αντίστοιχο μαγικό για τις γυναίκες.. αλλά με μπόνους ξόρκι για να μη με κατηγορούνε μετά για βιαστή.
Ναι, κάποιος απορούσε μάλιστα …πώς βρήκε τη δύναμη τελικά να κατευθυνθεί “προς την πόρτα της εξόδου”… Μιλάμε για κοινωνία τυλιγμένη σύσσωμη σε ζουρλομανδία.