Κάποιες πρόχειρες σκέψεις απ’ αφορμής αναγγελίας συνεργασίας του Tucker Carlson με το Τwitter.
Ίσως εντέλει ο λόγος για την εθελούσια έξοδο του δημοσιογράφου απ’ το Fox να αφορούσε στην πρόσφατη συζήτηση με τον Elon Musk [εδώ]. Το event είχε συμβεί ελάχιστα πριν την “απόλυση – βόμβα”. Και η εν είδει sticker λεζάντα – “Tucker+ Elon” που το συνόδευε έλεγε, ή θα ‘πρεπε να λέει, πολλά.
Αυτό που πιθανώς συμβαίνει, αφορά στην προσχώρηση του TC στις δραστηριότητες ενός κύκλου ατόμων με διαφορετικούς σχεδιασμούς από εκείνους των Schwab & Co.
Πολύ φοβάμαι ότι οι διαφορές αφορούν λιγότερο κάποια ουσία / “ανθρωπιστικό ενδιαφέρον” και περισσότερο επιχειρηματικά συμφέροντα.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αυτό εναντίον του οποίου στρέφεται η “κλίκα” των …Tucker + Elon – έστω και με υποσημειώσεις – είναι μια φασιστική “ελίτ” παρασίτων, μετερχόμενων κάθε μέσο για την επιβολή μιας αντιανθρωπιστικής ατζέντας. Η σκαιά λογοκρισία και η καταστολή στοιχειωδών ελευθεριών αφορούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου.
Συμφέρον μας είναι η σύνταξη με την εν λόγω “κλίκα”. Ακόμα και αν απώτερος σκοπός τους είναι να μας …παχύνουν πριν μας καταναλώσουν.
Η ΚΛΙΚΑ ΚΑΙ Η ΕΛΙΤ – Ο ΤUCKER CARLSON ΣΤΟ TWITTER
(Visited 187 times, 1 visits today)
Να κι ένα ωραίο από αυτά που μούλεγες για τον TC:
https://www.nytimes.com/2023/05/12/opinion/tucker-carlson-twitter.html
I mean, what’s wrong with these people!?
Είναι ένας συνδυασμός απύθμενης βλακείας και “εμμονικότητας”: οι τύποι δεν πρόκειται να ησυχάσουν αν δεν φέρουν τον κόσμο στα εφιαλτικά τους μέτρα.
Πάντα υπήρχαν toxic idiots, αλλά τώρα είναι πλέον [κοντά] στην κορυφή της πυραμίδας. Θα έλεγα ότι “προωθούνται” εκεί, αλλά κι αυτοί που τους προωθούν του ιδίου φυράματος είναι. Φαίνεται ότι μια απο τις ευεργεσίες της τεχνολογίας είναι αυτή : διευκολύνει την παραμονή στην εξουσία των πιο ευτελών κληρονόμων της “ιλουμινατικής” παράδοσης.
Αν παρακολουθήσεις για λίγο από κοντά την αμερικανική πολιτική, θα καταλάβεις τη λύσα μου με τον Trump.
Εννοείται βέβαια ότι ο πιο αξιόλογος υποψήφιος αυτή τη στιγμή είναι ο κυρ-Κένεντι. Αλλά με δεδομένη την απουσία επικοινωνιακού ταλέντου τύπου DT, χώρια την κόντρα του, δεκαετίες ολόκληρες, με τους big pharma gangsters, δεν έχει ελπίδα. Στη θεωρητική περίπτωση που βγαίνει, θα “πάει” όπως οι δυο προηγούμενοι.
Ο Trump είναι εν τω μεταξύ τελείως στα πάνω του : φαντάσου ότι τον κάλεσαν σε live show του …CNN [unprecedented!] όπου έσκισε κώλους, γελοιοποιώντας την παρουσιάστρια – ανακρίτρια, και υποχρεώνοντας το ακροατήριο να τον αποθεώσει. Σοκ και δέος στους hardcore hosts …του CNN, που στράφηκαν εναντίον των παραγωγών του ίδιου του καναλιού τους.
Εξ αυτού πάντως προκύπτει ότι, οι μέρες του Μπάιντεν είναι μετρημένες. Τα πράγμα επίσης θα μπορούσε να ειδωθεί και σαν αμοιβαίο compromising μεταξύ των καναλιών [Fox firing Tucker, CNN inviting Trump etc] προς κάλυψη της απόστασης, εν ονόματι του ομογενοποιημένου πράγματος που δρομολογείται : a world completely owned by BlackRock. Προς τα εκεί κατευθυνόμαστε πλησίστιοι.
Να πω την αλήθεια, εδώ και λίγο καιρό έχω κόψει την ενημέρωση για πολιτικά ζητήματα γενικότερα και ό, τι μαθαίνω, είναι αποκλειστικά σχεδόν από σένα. Βάζω εντωμεταξύ προχτές κάποια σειρά των αδερφών (θηλυκό πλέον) Wachowski στο netflix μπας και αποβλακωθώ λιγάκι, αποφασισμένος να καταπιώ την υποχρεωτική δόση πολιτικής ορθότητας που χαρακτηρίζει τις αμερικανικές παραγωγές. Και τι να δώ?? [….] Προφανώς με την οικογενειακή αλλαγή φύλου θέλησαν να δηλώσουν ότι τώρα δουλεύουν ψυχή τε και σώματι για το Matrix.
Άντε να ξεμπερδεύω με την “ανειλημμένη υποχρέωση” [σήμερα, το πολύ αύριο] γιατί έχω ένα τεράστιο πάκο θεμάτων “υψίστης σημασίας” και δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ όπως πρέπει.
Εμένα πάλι την παρούσα κατάστασή μου εκφράζει ένα χαρακτηριστικό (routinely πρωταγωνιστώ κάθε βράδυ σχεδόν σε διάφορα splatter) όνειρο με ζόμπι or something, τα οποία παρά τη λυσσαλέα μου αντίσταση τελικά με σκότωσαν. Πήγα για λίγο στον άλλο κόσμο.. και αναγκάστηκα να ξαναγυρίσω, γιατί θυμήθηκα ότι έχω ακόμα υποχρεώσεις.
Τα όνειρα γίνονται σιγά σιγά το μόνο περιβάλλον στο οποίο εξακολουθεί να έχει κανείς επιλογές και ελευθερία βουλήσεως. 🌕🌖🌗🌘
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τα όνειρα είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις εκ των προτέρων αν σου λένε την αλήθεια ή αν σου λένε μαλακίες. On the other hand βέβαια το ίδιο ακριβώς πρόβλημα συναντάς και στην “πραγματικότητα”.
Άσε δε που η πιθανότητα να ψεύδεται τελικά η πραγματικότητα είναι συντριπτικά μεγαλύτερη😁
Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον topic [by the way, επιτέλους ολοκλήρωσα την ανειλημμένη υποχρέωση. Πλάκα έχουν κάποιες ανέλπιστες “χαρές της ζωής” που ξεπροβάλλουν στα καλά καθούμενα : όπως το ότι δεν θα έχεις ποτέ ξανά να ασχοληθείς με ένα θέμα με το οποίο …ούτως ή άλλως δεν επρόκειτο].
Ενδιαφέρον topic, υπό την έννοια ότι το όνειρο είναι δεδομένα πιο αληθινό από την πραγματικότητα : ως “εσωτερική παραγωγή” υπάγεται αυτομάτως στο χώρο του “cogito”. Είναι αυτό που είναι, χωρίς δυνατότητα παρερμηνείας. Η αδυνατότητα παρερμηνείας του είναι ταυτόσημη με την περίφημη “σιγουριά του υπνοβάτη”. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορεί να ερμηνευτεί. Και ακόμα κι αν μπορεί [παρακάμπτοντας εδώ τις ψυχαναλυτικές γελοιότητες] ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό είναι ο [με …σιγουριά] ονειρευόμενος.
Για μένα τα όνειρα είναι το μεγαλύτερο μυστήριο. Μεγαλύτερο κι από την επανεκλογή του Ερτογάν παρά τις κατηγορηματικές εδώ κι ένα χρόνο διαβεβαιώσεις του Σκάι για το αντίθετο. Αυτά και μόνον αυτά είναι που με ξύπνησαν από τον ορθολογικό μου ύπνο!
Να πω το κρίμα μου, ορθολογικό ύπνο δεν έχω βιώσει ποτέ. Θυμάμαι σε διαλόγους μου με “διανοούμενους” από εποχές Γυμνασίου – Λυκείου να “τους ακούγομαι γραφικός” με φράσεις όπως “οι σκέψεις μου δεν είναι αλληλουχία συνεπαγωγών αλλά αλληλουχία συναισθημάτων”. Θυμάμαι ειδικά έναν [για κάποιο λόγο στα useless data της ηλίθιας μνήμης μου περιλαμβάνεται το ζώδιό του : Δίδυμος – ενδιαφέρων τύπος κατά τ’ άλλα] να μου απαντάει : “αυτό που είπες είναι η μεγαλύτερη κοτσάνα που έχω ακούσει!”
Ως προς τα όνειρα, όντως είναι τεράστιο μυστήριο. Και ίσως είναι το κλειδί για την κατάργηση της διάκρισης εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου. Εννοώντας με αυτό ότι η “εσωτερική παραγωγή” ισοδυναμεί στην πραγματικότητα με ένα είδος προκαταρκτικής εισόδου – κλεφτής ματιάς, σε ένα αντικειμενικά υπάρχοντα, άσχετο όμως με αυτό που παρουσιάζεται ως εξωτερικός κόσμος. Η αληθινή είσοδος γίνεται στο επόμενο στάδιο, με την “ευγενική χορηγεία” του δίδυμου αδελφού του Ύπνου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο τύπος ήταν Δίδυμος. Είναι σα νακούω τον εαυτό μου προ δεκαπενταετίας ακόμα. Εσύ ως Ιχθύς είχες εξαρχής αναμφισβήτητο πλεονέκτημα, ενώ εγώ ξεκίνησα έχοντας φάει γκολ από ταποδυτήρια. Εννοείται πως υπήρξαν καναδυό χοντρά περιστατικά που κλόνισαν την πίστη μου στην “ορθή” λογική. Τότε καταριόμουνα τη μοίρα μου, εκ των υστέρων όμως θα έπρεπε κάπου να πω κι ευχαριστώ.
…το αποτέλεσμα των τουρκικών “εκλογών” πάντως, δεν θεωρείται βέβαιο, αν κρίνω από μια βιαστική [ακόμα κι έτσι, σούπερ πληκτική] επισκόπιση. Υπάρχει, λέει, ένας καθοριστικός παράγοντας για την επανεκλογή Ερντογάν, ο οποίος ακούει στο όνομα …Ογάν!
Το Πάσχα υποχρεώθηκα να παρακολουθήσω λίγο Σκάι στα πλαίσια της επίσκεψής μου στα πάτρια εδάφη και διαπίστωσα ότι το μεγαλύτερο μέρος του “δελτίου ειδήσεων” ήταν αφιερωμένο σε ξεφωνημένη αντι-ερτογανική προπαγάνδα για δική μας εσωτερική κατανάλωση με άκρως εντυπωσιακό αποτέλεσμα σε άτομα της τρίτης ηλικίας.
Είμαι ο τελευταίος που μορεί να το παίξει υπεράνω Σκάι, καθότι τους έτρωγα στη μάπα χρόνια, εν γνώσει του “ποιού” τους. Ακόμα και τώρα, όποτε θέλω να ρίξω μια ματιά σε ελληνική τηλεοπτική επικαιρότητα, αυτό “επιλέγω”. Αλλά έχω μπουχτίσει σε τέτοιο βαθμό από αυτήν [για να μη μιλήσουμε για λασπότουρκους] που αυτό γίνεται πλέον once a year or twice. Τώρα βέβαια με τις δικές μας εκλογές, ήγγικεν πάλι η ώρα.
Εγώ έχω τόσα χρόνια να παρακολουθήσω με δική μου πρωτοβουλία τηλεόραση, που το περιεχόμενο της μου προκαλεί τρόμο, ειδικά ειδήσεις και διαφημίσεις, που από ένα σημείο και μετά είναι ακριβώς το ίδιο. Τουλάχιστον με το ίντερνετ μπορώ να κοιτάω μόνο τους τίτλους και να συντομεύω κάπως τις διαφημίσεις.
…Αυτό που θυμάμαι απ’ το [προ διετίας] Σκάι ήταν μια κατάσταση διαφορετική απ’ αυτήν που περιγράφεις : ένα φαλακρό κυριούλη ονόματι “Κωστίδης”, να αναμεταδίδει τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες απ’ τον βίο και την πολιτεία του Έρντο, προκαλώντας [δικαίως αγανακτισμένα] σχόλια περί τουρκοκάναλου. Φαίνεται πως το κανάλι έχει αλλάξει Τούρκους σπόνσορες.
Δεν έχω ιδέα, πιθανότατα όμως έχει κάποια σχέση με τη δική μας προεκλογική περίοδο. More than once η μάνα μου με πήρε τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν τελικά θα ψηφίσω Μητσοτάκη και στην ερώτησή μου γιατί να κάνω κάτι τέτοιο, μου απάντησε “για τη στάση του στα ελληνοτουρκικά”.
Εν τη απουσία γονέων πλέον, μόνο κοινό σημείο αναφοράς μ’ αυτό που περιγράφεις έχω κάποια άλλα ηλικιωμένα οικεία μου πρόσωπα, τα οποία [με ρίζες στο ΠΑΣΟΚ!] δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν nowadays τον έρωτά τους για τον “Κυριάκο”. Kαι τι αξιοπρεπής που είναι, και τι κύριος, και τι σεμνός και μετρημένος αλλά πάντα ουσιαστικός. Κάθε φορά που συζητάω μαζί τους μπαίνω σε red alert αυτολογοκρισίας, γιατί το τελευταίο που μου χρειάζεται είναι να “ταράζω” ανθρώπους με βεβαρυμένη [όχι μόνο διανοητική] υγεία.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες τον εμπιστεύονται τυφλά. Σε μικρότερες ηλικίες δεν βλέπω ιδιαίτερο ενθουσιασμό, μέχρι και στο τίκτοκ βγήκε για να τους καλοπιάσει. Πάντως ήταν βλακεία του που δεν έκανε (πολύ) πρόωρες εκλογές, γιατί θα ξανάβγαινε σίγουρα. Εκτός κι αν δεν πολυθέλει να ξαναβγεί.
…Εκτός κι αν η κεντρική ιδέα είναι αυτό που φοβάμαι εξ αρχής, ότι πάμε για fuckin’ τρικομματική, του στιλ “κινδυνεύει η πατρίς”, με άλλα λόγια επισημοποείται η διαδικασία εξαφανίσεως της χώρας ως νομικής οντότητας.
Άσχετο, ή όχι τόσο : πέρα από την πρόσφατη ολοκλήρωση της …εξαγοράς της Ουκρανίας εκ μέρους της, η BLACKROCK αποκαλύφθηκε και ως αληθινός δράστης της απόλυσης του Tucker Carlson : με το που είχε αναφερθεί για πρώτη φορά σ’ αυτήν, προ τριμήνου or something, παραβιάζοντας την ομερτά των mainstream media επί του θέματος, η …πολυεθνική επενδυτική εταιρία, έσπευσε να αυξήσει το ποσοστό της στο Fox News από το 12 στο 15%. The rest is history.
Η ενημέρωσή μου για το θέμα προέρχεται αποκλειστικά σχεδόν από σένα. Η δημοσιογραφική απόδοση του TC πάντως τελευταία είχε χτυπήσει κορυφή – και η κορυφή ενοχλήθηκε..
…Μιλώντας για κωλότουρκους, πάντως, αυτό που μου έχει μείνει απ’ τον καιρό που ασχολιόμουν με το “πολιτικό τοπίο τους” ήταν ότι άπαντες, του …Κιλιμαντζάρογλου μη εξαιρουμένου, την έλεγαν στον ΡΤΕ ως “μαλακό” απέναντί μας, με επικεφαλής μια κωλοκυράτσα που ξεχνάω τ’ όνομά της.
Οπότε, ισχύει προφανώς εκεί ό,τι κι εδώ : όσο φρικτή κι αν είναι η κατάσταση, η όποια αλλαγή μόνο για το καλό δεν θα ‘ναι.
Αυτό βέβαια το λες και “ορισμό της κατάντιας”, άμα λάχει.
Ασχέτως της εικόνας που καλλιεργούν τα ελληνικά ΜΜΕ και του κάπως πληθωρικού χαρακτήρα του, τον Ερτογάν τον θεωρώ γενικά λογικό άνθρωπο και ταλαντούχο πολιτικό. Μακάρι να είχαμε κι εμείς κάτι αντίστοιχο, αλλά πού.
Ναι, είναι από τις περιπτώσεις που αντιπαθώ μεν ψιλοεκτιμώ δε [είναι και κωλόψαρο]. Μέχρι μια εποχή υπέθετα ότι το ανάστημα των πολιτικών επηρεάζεται και από τα κυβικά της ίδιας τους της χώρας. Ίσως και να συνέβαινε όντως. Βλέποντας βέβαια σήμερα περιπτώσεις τύπου Μπάιντεν, ή της κουστωδίας των Άγγλων “πρωθυπουργών” συνειδητοποιεί κανείς ότι αυτό λαμβάνει τέλος.