«Πείτε μας κύριε καθηγητά…», ακούγεται η γλοιώδης, ικετευτική φωνή του anchorman, κρεμάμενου κυριολεκτικά επί ξύλου [ = από την ξύλινη γλώσσα του ακαδημαϊκού συνομιλητή του].
Αναρωτιέται κάποιος τι απέγιναν τα «θεϊκά τσογλάνια» της youth culture, η πάλαι ποτέ μέσω αυτής, καλλιεργούμενη «ασέβεια» προς κάθε εξουσία. Απ’ τα πυρά της οποίας δεν ξέφευγαν οι δάσκαλοι [«we don’t need no education»], ούτε οι κάθε είδους ειδικοί, αντιμετωπιζόμενοι άλλοτε χλευαστικά και άλλοτε σε τόνους της καρδιάς.
Αυτού του είδους η αντιμετώπιση θα φτάσει σε ένα peak «μη ελεγχόμενο» χάρη στο διαδίκτυο, με διανοούμενους παλαιάς κοπής να κρούουν τον κώδωνα απ’ τα early ’00s. Κάποια στιγμή, στο πλαίσιο της έξαρσης, μεγεθυμένης ως αφήγησης, τα social media θα γίνουν …όχημα επαναφοράς του εφιάλτη της ακροδεξιάς και των ρατσισμών κάθε είδους *, προεξαρχόντων του ανδρικού σωβινισμού και του white supremacy, καθρεπτισμένων στο αποκρουστικό πρόσωπο του «Orange Clown»… Η ίδια η παρομοιασμένη με το …Pearl Harbour «επίθεση» στο Καπιτώλιο, τι άλλο ήταν από αποτέλεσμα συνεννόησης / οργάνωσης μέσα από διαδικτυακές πλατφόρμες;
Ήδη πριν από αυτήν, επιφανείς προσωπικότητες της Silicon Valley, ανάμεσά τους σκαπανείς των social media, μιλούσαν για θεμελιώδη παρέκκλιση απ’ τους αρχικούς τους στόχους, φέρνοντας στο τραπέζι την ανάγκη για έλεγχο, δηλ. για την ωμή λογοκρισία που πλέον ασκείται σήμερα.
Η ασυδοσία των σοσιαλμιντιακών ignorants, τηλεκατευθυνόμενη εξ αρχής, λειτούργησε όπως οι «αναρχικοί» που αφήνονται να καταστρέφουν, ώστε να επακολουθήσει η «σωτήρια» επέμβαση των σωμάτων ασφαλείας, ή και ενός πραξικοπήματος. Στο όνομα πάντα της αποκατάστασης της διασαλευθείσης τάξεως.
Η εν λόγω αποκατάσταση, άλλη μορφή δεν έχει απ’ την τυφλή υπακοή στα κελεύσματα των ειδικών.
* Η εκστρατεία καθαγιασμού της αριστεράς ως κάτοχου de facto του «ηθικού πλεονεκτήματος», παράλληλη μ’ εκείνην της δαιμονοποίησης των «νοικοκυραίων», υπήρξε αποτέλεσμα συστηματικής στελέχωσης των ΑΕΙ με καλοταϊσμένους «εκπρόσωπους» του μαρξιστικού χώρου. Σήμερα αποδίδει πλέον καρπούς μέσα απ’ την ταύτιση του μη αριστερού, γνωστού και ως …ακροδεξιού white supremacist, με ο,τιδήποτε αρνητικό. Και μέσα απ’ τον φόβο που καλλιεργείται από το φάσμα της ενοχοποίησής του ως τέτοιου.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Και να ήταν και πραγματικά ειδικοί.. Δυο χρόνια τώρα το μόνο που κατάφεραν είναι να μας φέρουν στο κατώφλι της ολοκληρωτικής καταστροφής. Και αντί να ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν από ντροπή, ο κόσμος τους ακούει και τους εμπιστεύεται περισσότερο από ποτέ. Φαντάσου δηλαδή πώς θα τους έβλεπε αν – μία στις τόσες, έτσι για ποικιλία – έφερναν και αποτελέσματα.
Με το επίπεδο διαστροφής που έχει επικρατήσει πάντως, ο “συγκεκριμένος” κόσμος, έτσι και εμφανιστεί μπροστά του κάποιος σαν τον Geert Vanden Bossche …θα τον λιθοβολήσει επιτόπου, χωρίς προηγούμενη εντολή. Το “σύστημα” θα τον αναγνωρίσει ως εχθρό αυτομάτως.
Ειναι εντυπωσιακό το ένστικτο αυτοσυντήρησης …της ανωμαλίας.
Και ο Κούβελας πάντως παραδέχεται πως η κατάσταση εξελίσσεται πολύ χειρότερα σε σχέση με αυτό που περίμενε και το αποδίδει στην εσφαλμένη διαχείριση χωρίς όμως να γίνεται υπερβολικά συγκεκριμένος.. https://www.youtube.com/watch?v=1jGZn5D2QY4&t=2054s
Ίσως το “κακό” είναι ότι έχει,εξ αρχής,”καλλιεργηθεί”(“εντέχνως”;) η πεποίθηση πως οι συγκεκριμένοι,τουλάχιστον,ειδικοί είναι κάτι σαν μετεωρολόγοι που διαθέτουν την κατάρτιση και τις δυνατότητες να φέρνουν ή να σταματούν την βροχή.Δίνοντας,όμως,οδηγίες του τύπου “εμφυτεύστε μια ομπρέλα στο κεφάλι σας για να σωθείτε από την ορμή του ρέματος που θα “φουσκώσει” η βροχή”,δεν είναι να απορεί και κανείς-πλην “δημοσιογράφων”-γιατί μας “παρέσυρε το ρέμα”🙀…
Έχω ακούσει “με τα ίδια μου τ’ αυτιά” [όχι με άλλα] κάποιο απ’ τ’ ανκοροειδή του Σκάι να απευθύνεται στο αμπόμιναμπλ κρίτσερ “Χριστίνα Σούζη” λέγοντας “τι μας έχεις για αύριο; αν ειναι καμιά βροχή, κράτα την για άλλη μέρα…” Δεν έκανε ακριβώς πλάκα. Δηλαδή …έκανε, αλλά όχι ακριβώς. Το έλεγε εν γνώσει του ότι κάποιοι ηλίθιοι θα το έπαιρναν σοβαρά.