Μπορεί να μην είναι ό,τι πιο κομψό αυτό που συμβαίνει δυο μέρες τώρα, με φόντο ένα δολοφονημένο άνθρωπο [βλ. hashtag #Λεσβιοκτονια].
Αλλά, ακούγοντας το δικηγόρο της “17χρονης” να μιλάει [ορθώς] για έγκλημα πάθους, δεν μπορεί κανείς να μη θυμηθεί τους οχετούς στα “σόσιαλ”, σε αντίστοιχες περιπτώσεις με δολοφόνους άνδρες : το πάθος αίφνης εδώ εξαφανιζόταν, προς χάριν της “ιδιοκτητικής σχέσης” και της “πατριαρχίας”.
Παρεμπιπτόντως, ως προς το πάθος : πρόκειται για λέξη με, κατ’ αρχήν, αρνητικό πρόσημο. “Χωρίς φόβο και πάθος” λέγαμε μια φορά κι έναν καιρό, εννοώντας απουσία προκατάληψης και διαύγεια πνεύματος.
Αυτό φαίνεται να έχει ξεχαστεί στον παροξυσμό μιας εποχής ψηφιακής, τουτέστιν ευνοϊκής των αντιθέσεων. Με τους πάντες να ασχολούνται αποκλειστικά με τη διαφήμιση του πάθους τους. Και με την απουσία πάθους να έχει ταυτιστεί με ό,τι αρνητικό η ίδια.
(Visited 197 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ασχέτως από τις “patriarchy made me do it” αμερικανιές είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα τρία τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι δολοφονίες – με στατιστικά στοιχεία πάντοτε μιλώντας και για το δυτικό τουλάχιστον κόσμο. Μιλώντας πάλι από καθημερινή εμπειρία συνειδητοποιώ ξαφνικά προχτές ότι τα τρία τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σταδιακά μεν αλλά εν τέλει θεαματικά στο δρόμο οι ΣΚΑΤΟΦΑΤΣΕΣ. Νεαροί άντρες ή έφηβοι κατά κανόνα, όλο και περισσότερα όμως πλέον κορίτσια-γυναίκες. Κάτι κακό συνέβη γενικότερα μεταξύ 2019 και 2020 που απλώνεται από τότε παντού και με τις πιο διαφορετικές μορφές.
Είμαι τελείως πεπεισμένος ότι για όλο αυτό το φρενοκομείο φταίει η διαδικτυακή κουλτούρα. Όχι ότι το κόλπο δεν ψήνεται ήδη απ’ τα ’60s και τα ’70s, αυτά τα πράγματα λειτουργούν step by step. Οι “διανοουμένοι” όμως ήδη από τότε, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι κλπ., ήταν ενήμεροι αλλαγών που δρομολογούνταν – σε περιπτώσεις μάλιστα ίσως τις ενθάρρυναν ως [μυστικο]σύμβουλοι.
Και, μαζί με τα ’00s και το web 2.0, ξεκίνησε κατά την άποψή μου ένα είδος αφανούς singularity.
Συμφωνώ κι επαυξάνω. Είχες απόλυτο δίκιο για το ίντερνετ. Εξ ου κι εγώ επέμενα ότι δεν υπάρχει “επιστροφή στην κανονικότητα”. Το πράγμα ετοιμαζόταν και κλιμακωνόταν από δεκαετίες και ποικιλοτρόπως. Κάποια στιγμή αναπόφευκτα η φούσκα έσκασε, το ποτήρι ξεχείλισε και τα σχετικά. And all hell broke loose.
Αν θες το πιστεύεις, ότι από χτες το βράδυ, μπορώ μεν να σχολιάσω, αλλά δεν μπορώ να κάνω like. “Στο ίδιο μου το blog”.
Ο ειδικός απορεί και εξίσταται, θα το ψάξει καλύτερα.
Έτσι συνειδητοποιεί κανείς το αληθνό νόημα φράσεων όπως “η τεχνολογία του μέλλοντος” και “το μέλλον είναι εδώ”.
Το ίδιο πρόβλημα έχω κι εγώ από προχτές. Το έλυσα προς το παρόν κάνοντας log out από τη σελίδα και κατόπιν εκ νέου log in μέσω WordPress. Προφανώς θα το έχουν και άλλοι.
Εννοειται ότι το ιδιο έκανα κι εγώ εξ αρχής αλλά …verboten. Το αυτό και για τις απόπειρές μου από κινητό.
Μιλάμε για τεχνολογία που θα αντιληφθούμε [;] ακριβώς πώς λειτουργεί, στο μέλλον.
Αμφιβάλλω. Το πιθανότερο είναι ότι θα γίνονται όλο και πιο ακατανόητα, μέχρι να φτάσουμε να πιστεύουμε ότι έχουν δική τους βούληση. Θυμάμαι τον Χάιντεγκερ που έλεγε ότι θα πρέπει να υπάρχουν το πολύ πέντε άτομα παγκοσμίως που πραγματικά καταλαβαίνουν πώς ακριβώς λειτουργεί ο λαμπτήρας, έχοντας προφανώς κατά νου επιστήμονες όπως ο φίλος του ο Χάιζενμπεργκ. Τέτοιοι επιστήμονες εδώ και δεκαετίες απλώς δεν υπάρχουν.
RICHARD FEYNMAN : “I think I can safely say that nobody understands quantum mechanics”.
https://twitter.com/KYTKYTKYTKYTKYT/status/1602932951678951425?t=ReC-Fkr7NATciZTcAIJNmg&s=07&fbclid=IwAR0V7CwkHx4nsn6a3kboChGoaQmI-kTohxcl4XHwNCn9BiUC21Hia8wj5bQ
Ετσι για να νοστιμεψει το πραμα .. Αν δεν τον αναγνωρισες διαβασε τα σχολια του tweet ..
Τον ανεγνώρισα, γκούγκλαρα μάλιστα για να βεβαιωθώ ότι η κυριούλα από δίπλα είναι η γυναίκα του. Η άλλη υποθέτω θα είναι η κόρη της υποθέσεως [έχουνε δυο grown up kids]. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια ο Στολτενμπεργκεράκιας. Και οικογενειάρχης και υποστηρικτής των τράβελων.
…on the other hand, μπορεί να είναι απλώς ευρύνους …ή και ευρύπρωκτος, ποιος ξέρει.
Εγω αυτα δεν τα καταλαβαινω .. Καποτε οσοι κατειχαν ηγετικες θεσεις , οσο καθαρματα κι αν ηταν (η’ δεν ηταν ) , κρατουσαν τα προσχηματα , ειχαν μια στοιχειωδη σοβαροτητα .. Τωρα ξεμπροστιαζονται απο μονοι τους τι καραγκιοζηδες ειναι (και δεν μιλαω για τον σεξουαλικο προσανατολισμο , αλλα για πολιτικη συμπεριφορα ).. Δεν βαριεσαι , γλυτωνουμε και χρονο ετσι , χα χα ..
Κατά την άποψή μου, και ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού, ο άνθρωπος που συμμετέχει σε gay parade, όχι για “τη φάση” ή για να ψωνιστεί [κατανοητά αμφότερα] αλλά ως πολιτική πράξη, είναι εξ ορισμού καραγκιόζης.