Tweet και σχόλια – το σύνολο είναι αυτοσχολιαζόμενο.
Το να μπεις σε ανάλυση των “λεπτομερειών” (απίστευτες, τακτικίστικες κουτοπονηριές εκατέρωθεν) σημαίνει να γίνεις ένα με αυτούς τους ανθρώπους.
Αρκεί η επισήμανση του ότι το συγκεκριμένο κόμμα κυβερνούσε 4 χρόνια την Ελλάδα. Και του ότι, τώρα, τα παραδοσιακά στελέχη μάχονται απλώς για την πολιτική τους επιβίωση.
Παρεμπιπτόντως, ο φυτεμένος από τους Democrats των ΗΠΑ, με ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα και υπόπτων γενικώς προθέσεων κύριος Κασσελάκης, είχε ο ίδιος παρουσιάσει το Πόθεν Έσχες του στη Θεσσαλονίκη, μήνες πριν. Τώρα, “δεν έχει να κρύψει τίποτα”, αλλά κάνει μηνύσεις και αγωγές για τη διαρροή του.
(Visited 105 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Αν έχω καταλάβει ένα πράγμα τον τελευταίο καιρό, αυτό είναι ότι όλοι κάνουν σχέδια. Ελάχιστοι όμως τελικά πετυχαίνουν κι αυτοί περισσότερο από τύχη.
Σίγουρα. Κι αυτό που βρίσκεται πίσω από τα σχέδια των περισσοτέρων, αν όχι όλων, από αυτούς εδώ τουλάχιστον, είναι μια “βαρεία διαταραχή προσωπικότητας”. Το big plan βεβαίως (το οποίο εξυπηρετούν, εκόντες άκοντες, εν αγνοία ή εν επιγνώσει τους) είναι η μετατροπή όλων ημών σε διαταραγμένες προσωπικότητες.
Η μόνη μη διαταραγμένη επιλογή επί του παρόντος είναι η των “ακρο-“δεξιών μορφωμάτων. Ακόμα και – η μάλλον κυρίως – από ανθρώπους που έχουν φάει τα νιάτα τους στην υπόθεση της “αριστεράς”.
Ασφαλώς οι Σχεδιαστές της υποθέσεως έχουν τρόπο να διαβρώσουν και τα συγκεκριμένα μορφώματα, όταν έρθει η στιγμή να διεκδικήσουν σοβαρά εξουσία. Άσε που η ιστορία δείχνει ότι αυτά ακριβώς είναι το τελευταίο τους καταφύγιο.
Το θέμα συμπυκνούται επομένως σε μια φράση : “με ποιον μπορώ να κερδίσω λίγο χρόνο περισσότερο “.
Κατά τ’ άλλα, σχέδια, εξαγγελίες κτλ. είναι το ακριβές (πιο ακριβές δεν γίνεται) αντίστοιχο των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Για την επικράτηση της ακροδεξιάς επί ευρωπαϊκού εδάφους ήμουν απόλυτα σίγουρος, όταν ακόμα δεν ήθελε να το πιστέψει κανένας. Το γεγονός μάλιστα ότι δεν το πίστευαν, επιτάχυνε ακόμα περισσότερο την εξέλιξη. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα φέρει το ποθητό αποτέλεσμα ή ότι έχω κάποια προσωπική συμπάθεια για το χώρο. Αν με ρωτούσες, είχα στο μυαλό μου πολύ καλύτερες λύσεις, όσο υπήρχε ακόμα καιρός. Προφανώς ο φασισμός δεν έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο με τη νίκη των Συμμάχων και τώρα επιστρέφει σε μια.. μεταμοντέρνα του εκδοχή.
Με βάση το τι επακολούθησε τις δεκαετίες μετά το τέλος του ΒΠΠ’, δεν αποκλείεται αυτό που ολοκληρώνεται εδώ να είναι η νίκη του φασισμού. Γιατί αυτό που ξεκίνησε μαζί με την περίοδο της ειρήνης ήταν η μεταλαμπάδευσή του (σε μεθοδολογικό επίπεδο, και όχι μόνο) στις κοινωνίες του “ελεύθερου κόσμου”.
Συμφωνώ απολύτως.
Δεν νομίζω ότι αυτοί που λυσσάνε εναντίον του Κασσελάκη κατέχουν περισσότερο τον Μαρξισμό – Λενινισμό, ας πούμε, ή ότι είναι λιγότερο πουλημένοι από αυτόν. Η υπόθεση είναι αποκλειστικά θέμα επετηρίδας, την οποία έχει παραβιάσει η παρουσία του.
Το περίεργο πάντως είναι ότι τον δέχτηκαν εξαρχής. Ένας παντελώς άγνωστος ομογενής με καταφανώς ψεύτικο βιογραφικό που αντιμετωπίστηκε από το κόμμα ως μεσσίας με υποβολέα τον Πολάκη. Ό,τι νάναι μιλάμε.
Μα είναι το ίδιο ακριβώς μ’ αυτό που συμβαίνει με την Kamala Harris. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ και οι συστηματικά ασχολούμενοι – ανεξαρτήτως τοποθετήσεως – ξέρουν ότι πρόκειται για ένα fuckin’ βούρλο.* Ακόμα και εγώ, ας πούμε (δεν το λέω τελείως για πλάκα) θα μπορούσα να στηρίξω με πιο σοβαρά επιχειρήματα την υποψηφιότητά της απ’ την ίδια.
Γιατί αυτό που καλλιεργείται δεν είναι ο “πολιτικός λόγος”, αλλά το μίσος για τον αντίπαλο. Same as in the US, απλώς σε βερσιόν χλιαρότερη. Όπως το “νέο απόκτημα” του Μαρινάκη γίνεται εν μια νυκτί Μεσσίας του Γαύρου, το ίδιο και το “νέο αίμα” Κασσελάκης γίνεται σύμβολο μηδενισμού του κοντέρ και θαυματουργικής λύσης για όλα τα προβλήματα.
Αυτό έχει επιτευχθεί θεωρώ μέσω των social media – εξ ου και δεν παύω μονότονα να επαναλαμβάνω τα του αισχρού τους ρόλου ( = συρρίκνωση των τελευταίων υπολειμμάτων “λόγου” σε εικόνα και λεζαντοκείμενο). Κι ας θεωρείται passe το θέμα, χάρη στην “οριστική επικράτηση των s.m.” μετά από κάποιες, χλιαρές, συζητήσεις…
* Μπαίνω στον πειρασμό, και μάλλον θα το κάνω, να ανεβάσω εκπομπή του Fox με εκπληκτικό απάνθισμα προσφάτων (δυο-τριών δηλ. όλων κι όλων) συνεντεύξεών της σε certified “δικούς της” talk shows hosts. Ακόμα και εκεί κυριολεκτικά τα θαλασσώνει, κατά ομολογία εκ των υστέρων, ξανά, “δικών της” μέσων.
Καλά πες αυτή ότι την ήξεραν από τη διακοσμητική θέση της αντιπροέδρου, ότι προηγουμένως εργαζόταν ως εισαγγελέας κλπ. Για τον Κασσελάκη δεν ήξεραν απολύτως τίποτα. Και τώρα δηλαδή κανένας δεν έχει καταλάβει πώς ακριβώς βιοπορίζεται.
Ξέρουν ότι είναι νέος, ότι είναι ωραίος 🤣, ότι το πάει το γράμμα, ότι είναι πλούσιος και αυτοδημιούργητος, ήγουν, άξιος για ηγέτης. * Άσε την εξ Αμερικής αίγλη που κανέναν (ούτε τους σοσιαλιστές παλαιάς κοπής) δεν αφήνει ασυγκίνητο – έτσι θεωρώ τουλάχιστον. What more do you need.
‘Αλλωστε εξ αρχής υποστηρίχθηκε από το σύστημα Τσίπρα (ο Πολάκης υπήρξε πάντα το alter ego του), μέχρι βεβαίως που οι “σταλινικές εκκαθαρίσεις” στις οποίες προέβη τον έκαναν ανεπιθύμητο.
* Η θεωρία περί “επιτυχημένων επαγγελματιών” που αυτοί και μόνο έχουν δικαίωμα να διεκδικούν την ψήφο του λαού σε αντίθεση με τους “επαγγελματίες της πολιτικής που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους κτλ. κτλ.” είναι μια από τις πιο κωμικές μπαρούφες που μετέρχονται ως κλισέ, πολιτικάντηδες και λοιποί δημοσιολόγοι.
Βασικά ένας “επιτυχημένος” – λεφτάς δηλαδή – δεν έχει κανένα λόγο να κατέβει (κυριολεκτικά) στην πολιτική. Ο Τραμπ αποτελεί εξαίρεση.. γενικώς.
Δεν βλάπτει να πιστεύουμε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι, ακόμα και του είδους του Trump, εμφορούμενοι από κάποιες αξίες. Εγώ τουλάχιστον το πιστεύω.
…Εν τω μεταξύ οι Εβραίοι ένας Θεός ξέρει τι ανταλλάγματα ζητούν / λαμβάνουν από τους κυβερνώντες τις ΗΠΑ (όχι τους Biden – Harris φυσικά) προκειμένου να καθυστερήσουν την ανταπάντηση.
Προς το παρόν παίζουν εκ του ασφαλούς, χωρίς δηλαδή ουσιαστικό στρατιωτικό αντίπαλο και δεν αποκλείεται να το συνεχίσουν έτσι. Ούτε την προηγούμενη φορά είχαν απαντήσει “επίσημα” στην επίδειξη δύναμης του Ιράν. Ίσως ήθελαν απλά να βολιδοσκοπήσουν – κυριολεκτικά – τις προθέσεις του. Κανονικά θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι από την απροθυμία του να συνδράμει ενεργά τους “αδελφούς μουσουλμάνους”. Ίσως πάλι περιμένουν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών – σε περίπτωση φυσικά που αυτό δεν είναι ήδη προδιαγεγραμμένο – για να ρισκάρουν ένα κανονικό πόλεμο με άμεση αμερικανική εμπλοκή, μια εξέλιξη που με την εξαίρεση του Τραμπ δεν φαίνεται να ενθουσιάζει κανένα.
Η νέα πάντως επίδειξη δύναμης του Ιράν δεν ήταν του ιδίου επιπέδου με την προηγούμενη αλλά τουλάχιστον διπλάσια. Άσε που καταδείχθηκε εξ αυτής (έτσι λένε οι αρμόδιοι τουλάχιστον) ότι το Iron Dome κτλ. δεν είναι αποτελεσματικά όσο νομιζόταν. Ως προς τον Trump, ο λόγος που ενεπλάκη κατ’ αρχήν, είναι η γνωστή “εξυπηρετικότητα” προς το Ισραήλ, συνάδουσα με τον σκληρό πυρήνα τον οπαδών του. Αλλά ακόμα και εκεί ακολούθησε αρχικά τη διπλωματική οδό (Abraham Accords).
Η σοβαρότητά του βέβαια πλήττεται ανεπανόρθωτα με την τελευταία δήλωση περί Ισραήλ “hitting Iran’s nuclear program first” : Σε περίπτωση που χτυπηθούν συγκεκριμένες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, όλος ο Περσικός Κόλπος μολύνεται με ραδιενέργεια, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Μπαχρέιν που έχουν συνυπογράψει τα Abraham Accords… Αλλά και άλλες χώρες που βλέπουν με μισό μάτι το Ιράν, όπως κυρίως η Σαουδ. Αραβία.
In other words, δεν αποκλείεται ο τύπος να έχει πάθει …Biden.
Σχεδόν πέντε χρόνια μετά το “συμβάν” του 2020 αισθάνομαι πιο βέβαιος από ποτέ ότι το πρόβλημα δεν ήταν (και δεν είναι) η α΄ ή β΄ κατάσταση, αλλά μια “βασική διαταραχή της κρίσης” για να παραφράσω τη σχετική ορολογία των ψυχιάτρων. Εννοείται φυσικά ότι θα μπορούσε να έχει επηρεάσει και μένα.
Συμφωνώ και επαυξάνω για τα περί διαταραχής κρίσης.
Εννοείται ότι δεν έχει επηρεάσει και εσένα. Ή, και αν το έχει κάνει, έχεις εκ προδιαγραφών αυξημένα περιθώρια αντοχής στον επηρεασμό / αποθέματα λογικής που καθιστούν τις απώλειες επουσιώδεις. Προς το παρόν τουλάχιστον. 😧😊
Τα ίδια ακριβώς ελπίζω και για τον εαυτό μου.
Μπα το πιθανότερο είναι ότι απλώς ήμουν διαταραγμένος από πριν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το γιατρό του στρατοπέδου που δικαιολόγησε στον διοικητή την αποχή μου από τον πανταχού παρόντα μπάφο – μέχρι και το σκύλο είχαν ποτίσει – με το σκεπτικό “αυτός δεν χρειάζεται ναρκωτικά!”🤪
Ότι έχει μια τάση προς τις χοντράδες τελευταία, δεν χωράει συζήτηση. Όπως έλεγα και τις προάλλες όμως, ο Μπάιντεν έχανε μεν αναμφισβήτητα στροφές, η κρίση του όμως δεν ήταν σοβαρά επηρεασμένη. Μια χαρά υπηρέτησε τα συμφέροντα της Αμερικής με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ σχετικά ισορροπημένη στάση κρατάει και στο Μεσανατολικό. Από την άλλη ο Τραμπ δεν χάνει μεν απροκάλυπτα στροφές, μού δίνει όμως την εντύπωση ότι έχει χάσει το χάρισμα της ευθυκρισίας που τον διέκρινε παλιότερα. Κατά τη γνώμη μου το κυνήγι μαγισσών που υπέστη όλο αυτό το διάστημα – σε συνδυασμό με την κόπωση της ηλικίας – του έκανε μεγάλη ζημιά και δικαιολογημένα. Το θέμα είναι βέβαια εμείς τι φταίμε αν αποφασίσει να βγάλει το απωθημένο του με τίποτα πυρηνικά.
Εντύπωση μου κάνει επίσης το γεγονός ότι αποσιωπώνται κάποια στοιχειώδη γεωγραφικά δεδομένα, όπως για παράδειγμα ότι το Ιράν βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη φίλη και σύμμαχο.. Ρωσία.
Δεν ξέρω, προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο να κάνουν κάτι με τα πυρηνικά οι Ισρ., για τους λόγους που είπα πριν, πράγμα που μετατρέπει τις συζητήσεις που διεξάγονται σε “επίπεδο κορυφής” για το θέμα σε απλό μοχλό πιέσεως. Θα φανεί αυτό από τυχόν ανεμπόδιστες “προόδους” τους σε άλλα μέτωπα ή θέματα. Δεν ξέρω τι ισορροπίες μπορεί να παίζονται αυτή τη στιγμή σε παρασκηνιακό επίπεδο και τι είδους οφέλη αποκομίζουν λόμπι – Νετανιάχου από την καθυστέρηση / αναβολή / ανάκληση της φοβερής ανταπόδοσης. Από την άλλη, δεν αποκλείω και την περίπτωση αύριο να γίνεται της πουτάνας.
Ούτε κι εγώ μπορώ φυσικά να γνωρίζω τι συζητάνε στα κόκκινα τηλέφωνα. Προσωπικά πάντως είμαι πεπεισμένος ότι κάτι χοντρό θα γίνει στο τέλος. Δεν ξέρω το πού και το πότε, δεν δυσκολεύομαι όμως να φανταστώ το γιατί. Αρκεί το τέλος να μην είναι.. τώρα😱
Αυτό ακριβώς. Η ζωή μας όλη ένα PTSD έχει καταντήσει. 😫😫😫
Ένα πάντως εκ των “ανταλλαγμάτων” που εξασφάλισε το Ισραήλ με την “παθητική” και “αμυντική” του στάση απέναντι στο Ιράν, είναι η αναπάντεχη νομιμοποίηση της πολιτικής του στα μάτια σημαντικού μέρους της δυτικής κοινής γνώμης. Και στην εποχή μας δεν είναι λίγο. Από δω και στο εξής μπορεί να κάνει ουσιαστικά ό,τι θέλει.
Μιλώντας για μάνατζερ, θυμήθηκα ένα ανέκδοτο απ’ τη ζωή του Dylan : σ’ ένα πάρτι, στο LA, σκάει τύπος και του αυτοσυστήνεται με θερμή χειραψία : “Hi, I’m Peter Grant, manager of Led Zeppelin”. Ακαριαία απάντηση Bob : “Hey, I don’t come to you with my problems, do I?”. 🤯
Ως προς το Ισραήλ : πράγματι. Και δεν αποκλείεται (με αυτό υπ’ όψιν) ακόμα και η πρόσφατη πυραυλική επίθεση να αποτελούσε μέρος του μυστικού consensus για το ξεπούλημα των Παλαιστινίων και το “γύρισμα σελίδας”, γενικά, στην περιοχή.
Οι αναλύσεις των ειδικών μιλούν φυσικά για υποχώρηση του παγκοσμιοποιητικού σεναρίου, για δύο στρατόπεδα, εναλλακτικούς δρόμους μεταξιού κτλ.. I don’t go for this idea. I stick with the original, New World Order one.