Μόνο περίεργο δεν είναι το ότι οι 30-40 και κάτω είναι η προθυμότερη προς εμβολιασμό ηλικιακή ομάδα. Δεν θέλω να ακουστεί ρατσιστικό αυτό που θα πω αλλά …δεν θα σκάσω κιόλας : η συγκεκριμένη ηλικία αφορά στους digital natives, ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει “εντός διαδικτύου”, για τους οποίους η ζωή χωρίς την πανταχού παρουσία της οθόνης είναι κάτι που έχουν “βιώσει” μόνο μέσα από κινηματογραφικές ταινίες. Η έννοια της κοινότητας γι’ αυτούς διαφέρει από την παραδοσιακή, όπως και τα καθήκοντα που εξ αυτής απορρέουν. Ο αγελαία πειθήνιος τρόπος με τον οποίο προσέρχονται en masse στα εμβολιαστικά κέντρα, έχει κάτι από τον τρόπο που πλημμυρίζουν τα πολυκαταστήματα για το νέο iphone ή τη νέα κονσόλα του PlayStation.
Και, ίσως …περνώντας κάθε όριο, θεωρώ ότι μια υπολογίσιμη μειονότητα αυτού του γκρουπ, δεν κοροϊδεύει ακριβώς τους “ψεκασμένους” φόβους μας για τσιπάκια ενσωματωμένα στα εμβόλια. Ακριβέστερα, τους κοροϊδεύουν γιατί, αντίθετα με μας …δεν έχουν πρόβλημα, αν δεν βλέπουν και θετικά την προοπτική μετατροπής τους σε cyborg.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΡΑΜΦΟΥ (ή αλλιώς: ο ύμνος της φυλακής)
Δημοσιογράφος: Ξέρω πολλούς, πάντως, που το τελευταίο διάστημα της κλεισούρας έχουν βυθιστεί στη μελαγχολία.
Σ. Ράμφος: Κι αυτή όμως αντιστρέφεται, μπορεί να γυρίσει σε αυτογνωσία. Τι θα γίνει, θα μαραθούμε επειδή είμαστε κλεισμένοι; Όσο βυθιζόμαστε μέσα μας, ανοίγουμε τον χώρο και τον χρόνο. Αναστοχαζόμαστε εμάς και τον κόσμο. Πρέπει να σκεφτούμε την ελευθερία μας σοβαρότερα. Η ελευθερία δεν είναι να μπορείς να κινείσαι από εδώ και από εκεί, έχει να κάνει με τον εσωτερικό πλούτο του καθενός. Στην πραγματικότητα, συνδέοντας την ελευθερία με τη φυσική κινητικότητα, έχουμε μια θέληση ανελεύθερη. Η ελευθερία μας πια είναι μια κίνηση προς τα έξω, όχι μια κίνηση που οδηγεί σε αυτοσυνείδηση. Πραγματικά ελεύθερος είναι αυτός που καταλαβαίνει τα όριά του, που κοιτάζει μέσα του. Το φάρμακο σε τέτοιες περιστάσεις, όπως αυτή που ζούμε, είναι η σύνδεσή μας με τον εσωτερικό μας κόσμο. Να τα ‘χουμε καλά με τον εαυτό μας.
Μιλάμε για άνθρωπο που αυτοπροσδιορίζεται ως σκουπίδι, αιώνες τώρα, με κάθε του λέξη.
Πήγα να μπω σε διαδικασία “ανάλυσης / σχολιασμού” αυτού του πράγματος και μου ‘ρθε κυριολεκτικά να ξεράσω. Απλώς δεν γίνεται.
Το μόνο που μπορεί να επισημάνει κανείς είναι ότι, για να ξεπροβάλλει ο συγκεκριμένος γυμνοσάλιακας τη συγκεκριμένη στιγμή και να λέει αυτά που λέει, “κάποιοι έχουν σχέδια για μας” – το ξέραμε ήδη, απλώς με παντοίους τρόπους επιβεβαιώνεται.
Καλά είμαστε τώρα σε θέση εμείς να σχολιάσουμε τον εθνικό μας Φιλόσοφο; Μου ήρθε φλασιά το πρωί, δεν μπορεί, λέω, κάτι θα δήλωσε ο Βαθυστόχαστος.. Και δε με απογοήτευσε!!
Δυστυχώς υπάρχει αρκετός κόσμος που τους παίρνει κάτι τέτοιους στα σοβαρά. Και μιλάμε για την απόλυτη αποθέωση του να είσαι ό,τι δηλώσεις.
Γενικότερα διανοούμενοι και κωμικοί έδωσαν ρέστα το τελευταίο διάστημα. Ο μόνος που προσπάθησε να σώσει κάπως την τιμή ..αμφοτέρων ήταν ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί (!) που αντιτάχθηκε από την αρχή στο σκεπτικό του φόβου και του εγκλεισμού.
Το “αμφοτέρων” είναι το ζουμί.😊 Γεγονός είναι ότι ο εν λόγω στάθηκε πάνω απ’ το ύψος του. Ελπίζω να προλάβω να ανεβάσω κάτι σχετικό το απόγευμα.