Το υπουργείο Υγείας του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από μια εβδομάδα ότι ένας μικρός σχετικά αριθμός περιπτώσεων μυοκαρδίτιδας σε νεαρούς άνδρες που έλαβαν το εμβόλιο της Pfizer [250 επί 5.000.000], συνδέεται πιθανότατα μ’ αυτό.
Απ΄την πλευρά της η εταιρία απάντησε ότι δεν τεκμηριώνεται, προς το παρόν, αιτιώδης συνάφεια… Οι περισσότεροι ασθενείς που εμφάνισαν τα συμπτώματα δεν πέρασαν περισσότερες από τέσσερις ημέρες στο νοσοκομείο και το 95% των περιπτώσεων ταξινομήθηκαν ως ήπιες.
Σύμφωνα με μελέτη Ισραηλινών ειδικών “υπάρχει πιθανή σχέση μεταξύ της δεύτερης δόσης του εμβολίου και της εμφάνισης μυοκαρδίτιδας σε άνδρες ηλικίας 16 έως 30 ετών. Ακόμα πιο συγκεκριμένα, το φαινόμενο εντοπίζεται στις ηλικίες 16 με 19″. Αλλά και το CDC των ΗΠΑ είχε συστήσει από τον Μάιο ομάδα μελέτης της σχέσης ανάμεσα στα συμπτώματα μυοκαρδίτιδας και τα εμβόλια mRNA. Σε συνεδρίασή της [24/5] η ομάδα ανακοίνωσε ότι τα δεδομένα του Συστήματος Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων από Εμβόλια (VAERS) δείχνουν υψηλότερο από τον αναμενόμενο αριθμό περιπτώσεων μυοκαρδίτιδας ή περικαρδίτιδας σε άτομα ηλικίας 16 έως 24 ετών. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στο πλαίσιο της ίδιας ανακοίνωσης, τα δεδομένα από μια άλλη βάση δεδομένων – Vaccine Safety Datalink (VSD) – δεν δείχνουν ανησυχητικά ποσοστά τέτοιων περιπτώσεων.
Ως εκ τούτου …ο Dr. Paul Offit, διευθυντής του Κέντρου Εκπαίδευσης Εμβολίων στο Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας, δήλωσε ότι οι γονείς “θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εμβολιάζουν τα παιδιά τους λόγω των γνωστών κινδύνων από τον COVID-19 [;!]. Το ζήτημα μιας παροδικής μυοκαρδίτιδας σχετικής με το εμβόλιο είναι αυτή τη στιγμή ένας κίνδυνος θεωρητικός και αναπόδεικτος. Πιστεύω, σταθμίζοντας τα πράγματα, ότι η ασθένεια είναι μεγαλύτερος κίνδυνος”.
Παρόμοια στάση υιοθετήθηκε τελικά και στο Ισραήλ: “η επιτροπή έδωσε το πράσινο φως για τον εμβολιασμό παιδιών ηλικίας 12 έως 15 ετών”, δήλωσε ο Nachman Ash, συντονιστής αντιμετώπισης της πανδημίας του Ισραήλ, στο Radio 103 FM. “Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου υπερτερεί του κινδύνου”.
Το Ισραήλ έχει επωμιστεί τον ρόλο του παγκόσμιου ηγέτη στην εκστρατεία εμβολιασμού. Με τις μολύνσεις να έχουν μειωθεί σε μονοψήφιους αριθμούς την ημέρα, η οικονομία έχει ανοίξει πλήρως, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμοί στον τουρισμό. Το 55% του πληθυσμού του Ισραήλ έχει ήδη εμβολιαστεί. Από την προηγούμενη Τρίτη, το social distancing, αλλά και οι πράσινες κάρτες εμβολιασμού για την είσοδο σε διάφορους χώρους έχουν καταργηθεί.
[Τα στοιχεία του κειμένου έχoυν προέλθει απ’ το Reuters]
Τι προκύπτει εδώ ; ότι , πιθανώς, η “διάδοση” που είχα διαβάσει πρόσφατα [και, όπως κάθε τι αδιασταύρωτο απέφυγα να αναπαραγάγω] περί περιστατικών μυοκαρδίτιδας σε παιδιά, στη διάρκεια των δοκιμων σ’ αυτά του εμβόλιο της Pfizer [ΗΠΑ], δεν ήταν τελικά τόσο …διάδοση.
Κυρίως όμως προκύπτει μια απορία : στο Ισραήλ ο εμβολιασμός του 55% του πληθυσμού έχει δημιουργήσει ατμόσφαιρα ευφορίας, η “ανοσία αγέλης” θεωρείται κατακτημένος στόχος, ο κόσμος κυκλοφορεί ελεύθερα σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.
Πώς συνδυάζεται αυτό με τις τοποθετήσεις Ελλήνων “ειδικών” όπως ο “ιατρός – ερευνητής στις ΗΠΑ” κύριος Παυλάκης * ο οποίος ισχυρίζεται ότι χρειάζεται να εμβολιαστεί, ένα 80 % του πληθυσμού, όχι για να πετύχουμε, αλλά για να αρχίσουμε να μιλάμε για “ανοσία αγέλης”;
* βλ. post ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΧΥΔΑΙΟΤΗΑΣ. AND THE WINNER IS…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ο βασικός λόγος πίσω από τις ελληνικές ακρότητες -και όχι μόνο σε αυτή την περίπτωση- δεν είναι άλλος από την παθολογική εξάρτηση της οικονομίας από τον τουρισμό αλλά και γενικότερα της χώρας από το “εξωτερικό”. Που σημαίνει ότι δεν έχει σημασία ποια είναι η πραγματική επίδραση του εμβολίου, αλλά το τι εμείς νομίζουμε ότι προβάλλεται προς τα έξω, ασχέτως φυσικά με το αν το ίδιο νομίζουν και οι “ξένοι”. Κατά τάλλα το εμβόλιο -καθώς και τα υπόλοιπα μέτρα- δεν έχει καμία σχέση με τη έστω και προσωρινή μείωση των κρουσμάτων, τα οποία στο Ισραήλ όπως και αλλού ακολουθούν απλώς την κυματοειδή κατανομή που σχετίζεται με την εποχή και τη χρονιά: μια “βαριά” δηλαδή σεζόν δημιουργεί ανάλογο τείχος ανοσίας την επομένη (εκτός από την Κίνα όπου η κρίση τερματίστηκε με απόφαση του κόμματος). Αν τελικά το εμβόλιο λειτουργήσει ως placebo – αν δηλαδή ωθήσει τις κυβερνήσεις να συμπεριφερθούν σα να έκανε τη δουλειά του απλά και μόνο γιατί έπρεπε θεωρητικά να την κάνει – then so be it. Τι πιο ταιριαστό από μια πλαστή θεραπεία για μια πλαστή πανδημία;
Συμφωνώ, εννοείται, ως προς το περί placebo, για να μη μιλήσω για τον τουρισμό που στοιχειωδώς σκεπτόμενοι άνθρωποι θα έπρεπε να θεωρούν τη Νούμερο Ένα, όχι βιομηχανία, αλλά συμφορά της χώρας.
Αλλά ως προς τις ακρότητες, δεν νομίζω ότι [θα] είναι μόνο ελληνικές, που σημαίνει εκτός των άλλων ότι δεν θα έχουμε και κάποιο “υγιές πρότυπο” να μιμηθούμε.