Πάνω : επιλεγμένο ως εξαίρεση από τον άτυπο διαγωνισμό σκατοψυχίας που εκτυλίσσεται στο Twitter, με αφορμή τον θάνατο του “Πεφιλημένου του Διαβόλου“. Ο οποίος, μεταξύ μας, δεν διέφερε σε κάτι από τους προκατόχους του. Απλώς παρέλειψε να προσαρμόσει τον λόγο του στα σύχρονα επικοινωνιακά ήθη.
Σε ό,τι με αφορά, μια και “το είδος” του εκλιπόντος είναι προ πολλού εμπεδωμένο, τίποτα στο απόσπασμα κάτω δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε γλοιωδία τη φωνή της εκφωνήτριας.
(Visited 63 times, 1 visits today)
Να πω την αμαρτία μου, ο Σόιμπλε μου ήταν σχετικά συμπαθής. Ήταν ο μόνος εξάλλου που μας πρότεινε να εγκαταλείψουμε το ευρώ, πράγμα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο σε όλους. Ακόμα καλύτερα θα ήταν αν εγκαταλείπαμε το ευρωπαϊκό σαπιοκάραβο τελείως. Υπόψιν ότι το χρέος είναι σήμερα μεγαλύτερο. Αλλά δεν το αναφέρει κανένας. Ας είναι καλά τα πληθωριστικά ραβασάκια.
Το θέμα είναι βέβαια γιατί κατ’ αρχήν μας άφησαν να μπούμε στο γαμημένο ευρώ [δηλ. το μάρκο] χωρίς να πληρούμε τις προδιαγραφές. Δεν ξέρω τι στάση είχε κρατήσει ο WS στη συγκεκριμένη φάση [της “θριαμβευτικής” εισόδου]. Από κει και πέρα, και εμένα ως “μούρη” δεν μου ήταν αντιπαθής όπως στους περισσότερους, άσε που είχα διαβλέψει το …ζώδιό του μέσω υποβόσκουσας αλλά ουσιαστικής ομοιότητας της φυσιογνωμίας του με του “αρχετυπικού” ξινομούρη Van Morrison.
Ούτε συζήτηση φυσικά για το ότι είχε δίκιο ως προς την έξοδό μας απ’ το “σκληρό πυρήνα”. Και όχι μόνο για οικονομικούς λόγους.
Χαχα.. Δεν το είχα σκεφτεί αυτό με τον Van. Αλλά έχεις δίκιο!!
Ο Σοϊμπλε και κάθε πολιτικός που προστατεύει με οποιονδήποτε τρόπο τα συμφέροντα του θα είναι όσο κυνικός θέλει στο ακροατήριο που του ασκεί κριτική. Επομένως ας μην πέφτουν από τα σύννεφα οι διάφοροι “δικαιωματιστές” για την πραγματική κατάσταση της εποχής μας.
Right on.