Η συζήτηση του Matt Walsh με την Αυστραλή δημοσιογράφο Rita Panahi είναι αντιπροσωπευτική μιας κατάστασης πραγμάτων. Λιγότερο βεβαρυμένης απ’ τη σημερινή δική μας, χειρότερης όμως ήδη για την Αμερική, από ό,τι ήταν τη στιγμή της συνέντευξης.
Η ταινία στην οποία αναφέρονται είναι φυσικά …απαγορευμένη από τις περισσότερες πλατφόρμες.
Εδώ είναι το link γι’ αυτήν στο Rumble.
Θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Κάποτε γίνεται “ελαφρώς” καταθλιπτική, άλλοτε πάλι διασκεδαστική [όπως η συζήτηση με τον “κοινωνικό επιστήμονα” – 18:50, ή με τον απολογητή της συμμετοχής “transgender women” σε γυναικεία αθλήματα – 30:45, η γυναικεία διαδήλωση – 41:45, ή η συζήτηση με τους Μασσάι – 44:11]. Με την επιφύλαξη ότι το διασκεδαστικό εμπεριέχει τον κίνδυνο υποβάθμισης του θέματος : μιλάμε για εξέγερση στη πτέρυγα επικινδύνων του ψυχιατρείου, με παράφρονες, οπλισμένους και σε θέση ισχύος, και μ’ επικεφαλής μέλη του “ιατρικού προσωπικού” του ιδρύματος.
Σκέφτομαι πάντως μήπως όλο αυτό τελικά είναι κάτι περαστικό. Κάτι σαν την trash tv τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, που άφησε τον κάθε βλαμμένο να κάνει για λίγο το κομμάτι του και μετά έδωσε τη θέση της σε κάτι.. χειρότερο.
Όπως καταλαβαίνεις το ζουμί της τοποθέτησής σου βρίσκεται στην τελευταία λέξη. Το αληθινό κόλπο θα ξεκινήσει όταν θα αρχίσουμε να έχουμε θύματα – αυτοκτονίες κλπ. παρανοημένων παίδων, για τις οποίες θα στοχοποιούνται οι “νεοναζί” γονείς τους.
Είναι ενδιαφέρον πάντως το pattern πίσω απ’ όλες τις δραστηριότητες των gangster globalists : διαδίκτυο, κινητή τηλεφωνία κλπ. αποτελού[σα]ν απλώς το απόλυτο surveillance system, με το έξοδο της παρακολούθησης να …μετακυλίεται στον παρακολουθούμενο.
Οι ίδιοι ακριβώς …κοινωνικοοικονομικοί στόχοι διακρίνονται πίσω από κορωνοϊό και gender dysphoria : διάλυση κοινωνκού ιστού και μπόλικο κέρδος κατευθείαν απ’ την τσέπη των κορόιδων. Για να μη μιλήσουμε για climate change.
Η “γενιά των λοκντάουν” εντωμεταξύ μεγαλώνει σε πολύ αφύσικες συνθήκες και ίσως κάποια στιγμή αποδειχθεί αστάθμητος παράγοντας ακόμα και γιαυτούς που θεωρούν ότι την ελέγχουν.
Αυτό ξαναπές το. Και η πλάκα είναι ότι τα λοκντάουν κάθε άλλο παρά παρελθόν αποτελούν. Ο ίδιος ο Βρετανός “υπουργός υγείας” Matt Hancock, ο άνθρωπος που διέτασσε τα λοκντάουν σπέρνοντας πανικό και ανταλάσσοντας μηνύματα με άλλους υπουργούς του τύπου “we scared the pants off them”
https://oannes.gr/the-lockdown-files/
βγήκε στην δραστηριοποιούμενη αυτές τις μέρες επιτροπή για την πανδημία, και σχεδόν έκλαιγε “για κάθε ένα από τους θανάτους Βρετανών πολιτών από Covid”, “taking full responsibility”.
Λίγο μετά έσπευσε να δηλώσει, ίσως διευκρινιστικώ τω τρόπω, ότι θα έπρεπε να έχουν κάνει ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ λοκντάουν – “μόνο έτσι αναχαιτίζεται ο ιός” – και ότι αυτό θα κάνουν για τον επόμενο, πολύ πιο θανάσιμο, που είναι on the way…