Mέσα στον (πυρηνικό) πανικό των ημερών, το χρειαζόμουν αυτό :
Πρόκειται για το νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη! Ακολουθεί επεξηγηματικό μήνυμα, από το ίδιο το Κίνημα Δημοκρατίας :
...Είδα επίσης τον Scott Ritter καλεσμένο σ’ ένα site.
Ο παλιός μας γνώριμος, ξεκαθάρισε ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη, ότι ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν έχει βρεθεί πιο κοντά στον όλεθρο και ότι, αν δεν κάνουμε κάτι …“we’ re all gonna die”.
Στη συνέχεια κάλεσε τον κόσμο να μαζευτεί στην Ουάσινγκτον, 7 Δεκεμβρίου, σε μια μεγάλη διαδήλωση για την ειρήνη.
Τώρα : με δεδομένο ότι ο Scott Ritter είναι de facto σε επικοινωνία με το Κρεμλίνο και, ως εκ τούτου, αποκλείεται το κάλεσμα να μην έγινε εν γνώσει κάποιων απ’ τους αξιωματούχους του, μπορεί ίσως κανείς να πάρει μια ανάσα. Με την έννοια ότι δεν φαίνεται πιθανό κάτι “περίεργο” να συμβεί, για τις επόμενες δυο βδομάδες τουλάχιστον.
0 (Visited 26 times, 28 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ήρθε για να μείνει!!
Η επιμονή του ανθρωπάκου πιστοποιεί το “on a mission” της υποθέσεως.
Και βέβαια, πάντα πρόθυμοι, σωρηδόν οι ηλίθιοι τον ακολουθούνε. Το #ΚίνημαΔημοκρατιας κυριαρχεί στα trends του Twitter, μαζί με το #Με_Τον_Στέφανο
Εν τω μεταξύ μετά την προφυλάκιση του Ρωμανού, διάφοροι “αντιεξουσιαστές” ονειρεύονται / ευαγγελίζονται επανάληψη του 2008 στις 6 του Δεκέμβρη.
Η φάση με τους “αντιεξουσιαστές” είναι ότι πρόκειται για έναν αυτοαναφορικό βασικά χώρο. Δε μπα να καίγεται ο κόσμος. Αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τους δικούς τους.
Ο οποίος “δικός τους” στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι γιός του Γιώργου Ρωμανού, παιδικού μου ειδώλου. Ο οποίος δηλώνει (το αφήνω ασχολίαστο) ότι “η αλλαγή θα έρθει απ’ τα παιδιά, τα λεγόμενα των βορείων προαστίων”.
Αλλά και ένα βιβλίο της μάνας του που είχα διαβάσει (‘Αμερικανκά Οράματα στη Σμύρνη τον 19ο αιώνα’) συμπαθητικό μου είχε φανεί και ενδιαφέρον.
Μόνο σαν όνομα τον έχω ακουστά. Στον παρελθόν πάντως είχα σχετιστεί λόγω επαγγέλματος με ανήλικους “αντιεξουσιαστές” που κατάγονταν από διάσημους αριστερούς γονείς των βορείων προαστείων. Σαν οικογένειες μου έκαναν μάλιστα την καλύτερη εντύπωση. Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς ωθεί αυτά τα παιδιά στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Το σίγουρο είναι ότι ορισμένες ιδεολογίες έχουν την τάση να προσελκύουν συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων.
Εντύπωσή μου είναι ότι το κόλπο αφορά μεταξύ άλλων στο περιπετειώδες, το hi energy της υποθέσεως – τουλάχιστον αν ήμουν …εγώ παιδί των Βoρείων Προαστείων, αυτό θα ίσχυε. Όσο τραβηγμένο και αν ακούγεται, δεν είναι άσχετο πιστεύω με την παραδοσιακή ροπή των νεαρών πλουσίων προς τα extreme sports.
Συν βέβαια ένα είδος ηθικής ακεραιότητας, και μια (ανεπαρκώς “ενημερωμένη” αλλά) καθαρή ματιά στο σκουπιδότοπο που αντιπροσωπεύει το “πολιτικό” τοπίο. Η οποία εν τέλει οδηγεί σε απολιτίκ, αυτιστικές εκδηλώσεις του τύπου που περιγράφεις (“δε μπα να καίγεται ο κοσμος…”)
Παρεμπιπτόντως, ο Μπακούνιν ήταν ως γνωστόν αριστοκρατικής καταγωγής, ο δε Κροπότκιν …πρίγκιπας.