Αντι-νοσταλγία των μαθητικών χρόνων απ’ τους Radiohead. Είναι ενδιαφέρον να ακούς τον Τhom Υorke να τραγουδά “δεν γυρίζω πίσω”, τη στιγμή που κάνει …ακριβώς αυτό.
Εξαιρουμένων “ψυχοπαθολογικών” περιπτώσεων [αν ο όρος σημαίνει κάτι] κάθε κίνηση προς το παρελθόν είναι, με κάποιο τρόπο, νοσταλγική.
Νοσταλγείς κάτι, “έτσι απλά” επειδή έχει περάσει. Ανεξαρτήτως του αν το έχεις βιώσει ως ευχάριστο ή δυσάρεστο.
Το “Bishop’s Robes” περιλαμβάνεται στο EP ‘No Surprises / Running From Demons’ του 1997.

School days anti-nostalgia from Radiohead.
It’s funny hearing Thom Yorke singing “I’m not coming back”, just when he’s doing …exactly that.
Apart for “mental” conditions [assuming the term has a meaning] any move towards the past is somehow a nostalgic one.
You’re nostalgic of something, simply just because it’s passed, whether you’ve experienced it as pleasant or unpleasant.
“Bishop’s Robes” is on the ‘No Surprises / Running From Demons’ EP [1997].

Dressed in Bishop’s robes
Terrifies me still
In Bishop’s robes
Bastard headmaster
I’m not going back
I’m not going back
I’m not going back
Children taught to kill
To tear themselves to bits
On playing fields
Dressed in Bishop’s robes
I’m not going back
I’m not going back
I’m not going back