Μεταφέρω, μεταφρασμένα ελεύθερα, εκτενή αποσπάσματα από αξιοσημείωτο άρθρο του Βρετανού δημοσιογράφου – συγγραφέα Peter Hitchens. Το κείμενο δημοσιεύθηκε χτες στην Mail On Sunday. Οι εμφάσεις είναι δικές μου.

Έχουμε περάσει περισσότερο από ένα χρόνο ζώντας ηλίθια. Και, στο βασίλειο της βλακείας, αυτός που έχει πρόβλημα είναι το ευφυές άτομο.
Αν θεωρείτε ότι αυτό που ζούμε είναι ελευθερία, έχετε ξεχάσει προφανώς πώς ήταν η ζωή στη Βρετανία κάποτε.
Υπήρχε μια εποχή που μπορούσες να βγεις για φαΐ, χωρίς αισθάνεσαι ότι είσαι σε νεκροτομείο ή σε χορό psycho μεταμφιεσμένων. Υπήρχε μια εποχή που μπορούσες να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις ταξίδι, έχοντας στο χέρι ένα απλό διαβατήριο και μια μικρή βαλίτσα.
Υπήρχε μια εποχή που οι φοιτητές φοιτούσαν στα πανεπιστήμια, παρακολουθώντας τις παραδόσεις από κοντά και συναντώντας τους καθηγητές τους …το ίδιο συνέβαινε στα σχολεία.
Και υπήρχε μια εποχή που τα γαβγίσματα του BBC δεν ήταν ανεξέλεγκτα. Τώρα, πρέπει να ακούω τον Κομισάριο για τον Κόβιντ, Nick Robinson, στο Today, να με ενημερώνει ότι είμαι παράλογος γιατί αρνούμαι να φορέσω μάσκα.
Ένα από τα αποτελέσματα του διαρκείας 16 μηνών πολέμου που διεξάγεται εναντίον της λογικής, είναι ότι μπορείς πλέον να παρουσιάζεις σαν γεγονός από το BBC ό,τι ανοησία θέλεις, σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ο Nick Robinson πιστεύει ότι το να φοράω ξανά και ξανά μέσα στο τρένο μια χαλαρή υφασμάτινη μάσκα, με κάνει …λογικό και αλτρουιστή. Αν δεν το κάνω, εκθέτω τους συνεπιβάτες μου σε κίνδυνο. Γιατί το πιστεύει αυτό; σε ποιά σοβαρά επιστημονικά πειράματα βασίζει την άποψή του; επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι οι μάσκες έχουν οριστεί από την Κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος και του WHO ως “μικρής χρησιμότητας”, είτε για εκείνους που τις φορούν, είτε για τους υπόλοιπους. Έχω τις ανακοινώσεις τους στο blog μου.
Τι άλλαξε; εμφανίσθηκε πχ. κάποια απόδειξη ότι τα τρένα αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης; όχι. Ένα χρόνο πριν, το British Rail Safety and Standards Board κατέληξε μετά από πειράματα στο ότι το ρίσκο μόλυνσης για ένα επιβάτη σε κάθε ταξίδι είναι 1 στις 11.000.
Το γερμανικό παρατηρητήριο τρένων Deutsche Bahn, μετά από έλεγχο ασφαλείας την ίδια εποχή ανέφερε : βλέπουμε αξιοσημείωτα μικρό ποσοστό μολύνσεων στα τρένα. Ελάχιστες συνέβησαν σε άτομα με παραμονή λιγότερη των …10 ωρών.
Υπήρξε κάποιο πείραμα που να δείχνει ότι όλοι αυτοί έκαναν λάθος; Όχι.
Υπήρξε αντίθετα ένα, από επιστήμονες υπέρ της μάσκας στη Δανία, οι οποίοι ζήτησαν από 3000 εθελοντές να τη φορούν για ένα διάστημα και από άλλους τόσους για το ίδιο διάστημα το αντίθετο. Μετά από δυο μήνες, 1.8 % από τους πρώτους κόλλησαν, σε αντιπαράθεση με το 2.1 % εκείνων χωρίς μάσκα. Οι επιστήμονες [διατηρώντας αξιοσημείωτο ποσοστό ακεραιότητας] κατέληξαν στο ότι η διαφορά ανάμεσα στα δύο γκρουπ ήταν στατιστικώς ασήμαντη.
Αυτός είναι ο λόγος που εκτός από την Mail On Sunday, κανένα άλλο μέσο στη Βρετανία δεν δημοσίευσε αυτή τη μελέτη. Αυτός ήταν ο λόγος που πάλεψε για να δημοσιευτεί έστω και σε ένα μεγάλο επιστημονικό περιοδικό.
Το υποτιθέμενο δέος για την Επιστήμη, διαδομένο ανάμεσα στους Ζηλωτές του Κορωνοϊού δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται.
Η Επιστήμη είναι σκληρή ερωμένη, κι απλώς εγκαταλείπει μια πίστη που καταρρίπτεται απ’ το πείραμα. Το δέος των Ζηλωτών περιβάλλει αποκλειστικά …συγκεκριμένους επιστήμονες που συμφωνούν μαζί τους. Όπως για παράδειγμα την καθηγήτρια Susan Michie, στην οποία έχω ξανά αναφερθεί [σ.σ. κι εμείς…] : σκληρή κομμουνίστρια με άσχετη ειδικότητα [ψυχολόγος], η οποία παρόλα αυτά βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή των περί Covid συζητήσεων. Γιατί;
Ίσως γιατί έχει δει πιο καθαρά από άλλους την ευκαιρία που δίνεται, για τη μετατροπή της Βρετανίας σε χώρα όπου μια κλίκα “έξυπνων και ενάρετων” θα κάνει κουμάντο σε όλους τους υπόλοιπους.