Το “My body my choice” εξαφανίζεται μαγικώ τω τρόπω ως σύνθημα εκεί που δεδομένα θα άρμοζε: στο ζήτημα του υποχρεωτικού [Dr. Mengele style] εμβολιασμού. Αντ’ αυτού κυριαρχεί στο ζήτημα του “δικαιώματος στην άμβλωση”. Λες και αυτό που βρίσκεται μέσα στο σώμα της εγκύου δεν είναι ένας δυνάμει ανεξάρτητος άνθρωπος, αλλά ένα επιπλέον, “δικό της” όργανο, μια δεύτερη καρδιά ας πούμε, ή ένα δεύτερο συκώτι, το οποίο μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς συνέπειες.
Σύµφωνα µε το άρθρο 1711 του Αστικού Κώδικα : κληρονόμος μπορεί να γίνει εκείνος που κατά το χρόνο της επαγωγής βρίσκεται στη ζωή ή έχει τουλάχιστον συλληφθεί. Χρόνος της επαγωγής είναι ο χρόνος θανάτου του κληρονομουμένου. Το κυοφορούμενο έχει πλήρη ικανότητα να κληρονομήσει, υπό την αναβλητική αίρεση ότι θα γεννηθεί ζωντανό. Εφόσον η αίρεση πληρωθεί, το κυοφορούμενο θεωρείται ότι ήταν ήδη, κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου, γεννημένο.
Το πώς τώρα “το κυοφορούμενο” έχει, συμφώνως τω νόμω, κληρονομικά δικαιώματα, όχι όμως και δικαίωμα στη ζωή, καλείται η επιτροπή σοφών του κυρίου Βενιζέλου να μας το διευκρινίσει.
Σκοταδισμός, οπισθοδρόμηση, συντηρητική υποχώρηση, είναι κάποιες από τις φράσεις που συνοδεύουν την είδηση ότι στις ΗΠΑ, στην Μητρόπολη αυτού που ονομάζουμε Δύση, οι γυναίκες δεν θα μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα εάν θα κάνουν άμβλωση. Ένα από τα βασικά δικαιώματα των γυναικών, που κατοχυρώθηκε με αγώνες τη δεκαετία του 1960 και 1970 πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων οδηγώντας τις γυναίκες δεκαετίες πίσω, εκεί που δεν μπορούσαν να αποφασίζουν για το σώμα τους. [Τα Νέα, χτες]
Θα ήταν απλώς γελοία η φτηνή απομίμηση liberal ρητορικής, απευθυνόμενη σε παιδιά του δημοτικού όχι ιδιαίτερα έξυπνα …αν οι άνθρωποι που την μετέρχονται ήταν, ας πούμε, ήρωες μιας ταινίας.
Η γραφικότητά τους πάει περίπατο, όταν παρακολουθείς επί αμερικανικού εδάφους και όχι μόνο, την κλασική “Χιλάρια” προσέγγιση [the basket of deplorables] να κυριαρχεί εδώ, όπως σε κάθε πτυχή του δημόσιου διαλόγου * : νομολογίες 20 πολιτειών των ΗΠΑ πετιούνται με συνοπτικές διαδικασίες στο καλάθι των αχρήστων με επιχειρήματα / κλισέ από το σκουπιδοτενεκέ των Democrats [“μεσαίωνας” κλπ.] χωρίς ίχνος υποψίας προσφυγής σε περιττές λεπτομέρειες.
“Η υγεία και η ζωή των γυναικών αυτής της χώρας βρίσκονται τώρα σε κίνδυνο”, δηλώνει ο “Πρόεδρος Μπάιντεν” , ο άνθρωπος που η πολιτική του βυθίζει σε ύφεση, και ενεργειακή / επισιτιστική κρίση τις ΗΠΑ και τον Δυτικό κόσμο. Πρόκειται για “το” θέμα στο οποίο ποντάρουν οι neoliberals, μήπως και αντιστρέψουν την πορεία προς την καταστροφή στις mid term elections, και τις προεδρικές του ’24. Και φυσικά για “το” εργαλείο αποπροσανατολισμού, έτσι ελπίζουν, των πληθυσμών που παρασύρουν σε εξαθλίωση. “Η ακύρωση του δικαιώματος στην άμβλωση που αποφάσισε σήμερα το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ είναι ένα τρομερό πλήγμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων”, δήλωσε η Μισέλ Μπατσελέτ, Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ …για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανάλογες, και αναμενόμενες, ήταν οι αντιδράσεις σε χώρες όπως η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και [έκπληξη] ο Καναδάς : “φρικιαστική” ονόμασε την απόφαση ο Τζάστιν Τριντό, εκφράζοντας τη συμπόνοια του στις γυναίκες που χάνουν το νόμιμο δικαίωμά τους στην άμβλωση.
Αλλά και η στοργική μαμά του Αντετοκούμπο Disney, επικεφαλής ομάδας “liberal” εταιριών δηλώνει ότι θα στηρίξει τις υπαλλήλους της απέναντι στην απόφαση, καλύπτοντας τα ταξιδιωτικά τους έξοδα προς περιοχές όπου η άμβλωση επιτρέπεται. Η απορία εδώ αφορά στο IQ που πρέπει να έχει η υπάλληλος ώστε να να μην καταλάβει …πόσο πιο συμφέρον είναι για μια εταιρία να καλύψει αυτά τα έξοδα απ’ ότι τα αφορώντα σε άδειες τοκετού, λοχείας κοκ. Ή πόσο συμφέρον είναι γι αυτήν το ίδιο το “ιδεολογικό” υπόβαθρο του “my body my choice”.
Από κει και πέρα, να μιλήσεις για …Μοντεσκιέ και πνεύμα των νόμων; Για ποδοπάτημα της διάκρισης εξουσιών; Για το thumbs up του προεδρικού living corpse στις οχλοκρατικές εκδηλώσεις έξω από σπίτια δικαστών ; [τρεις μήνες τώρα, από την εποχή της διαρροής του προσχεδίου της απόφασης] Για την περίπτωση του τύπου που συνελήφθη πάνοπλος έξω από το σπίτι του Brett Cavanaugh, με πρόθεση, κατά ομολογία του, να τον δολοφονήσει; Η είδηση έγινε, με τον συνήθη [“Δημοκρατικό”] τρόπο γαργάρα στα mainstream media.
Γαργάρα γίνεται, διά της μεθόδου των ψιλών γραμμάτων στην καλύτερη περίπτωση, και η ίδια η ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η οποία δεν καθιστά παράνομες τις αμβλώσεις. Επαναφέρει απλώς σε ισχύ το προ του νόμου “Roe Vs Wade” καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο κάθε Πολιτεία ξεχωριστά αποφάσιζε αν τις εγκρίνει ή τις απαγορεύει.
* Αν οι ψηφοφόροι του Τραμπ ήταν οι “ανεκδιήγητοι” [διά στόματος Χίλαρι Κλίντον, 2016], οι ασκούντες κρτική στο περί πανδημίας και εμβολίων αφήγημα είναι αντίστοιχα οι ψεκασμένοι αρνητές της Επιστήμης. Όσο για τους σκεπτικιστές του Climate Change …δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους οπαδούς της Επίπεδης Γης [John Kerry : “we have no time for Flat Earthers”]. Έτσι απλά, χωρίς περιττές συζητήσεις, για τις οποίες, μην ξεχνάμε, “δεν υπάρχει χρόνος”.
Το αυτό βεβαίως και για τους αρνητές του “δικαιώματος στην άμβλωση”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Δεν είναι όμως λίγο περίεργο που πάρθηκε η απόφαση επί “προεδρίας Μπάιντεν”? Θα μπορούσε άραγε να είχε περάσει για παράδειγμα επί Τραμπ? Όλοι θα του καταλόγιζαν επέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, ενώ τώρα οι κυβερνώντες νίπτουν απλώς τάς χείρας τους παριστάνοντας τους θιγμένους. Παρεμπιπτόντως η μέθοδος της εξωσωματικής γονιμοποίησης με την οποία γεννιούνται σήμερα τα μισά περίπου παιδιά, προΰποθέτει εξ ορισμού τη θανάτωση ενός ή περισσότερων εμβρύων, προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των κυοφορούμενων το ανώτερο σε δίδυμα.
Το σκεπτικό μου είναι ότι ο “Μπάιντεν” εφαρμόζει στην πράξη αυτό που ο Τραμπ κατάφερε μόνο στα λόγια – και το αντίστροφο: η πολιτική ορθότητα γιγαντώθηκε με τον δεύτερο και άρχισε να παρακμάζει με τον πρώτο. Εν ολίγοις τα επιτελεία χρησιμοποιούν εναλλακτικά όποιον τους βολεύει στην εκάστοτε συγκυρία. Όσο για το ζήτημα της εξωσωματικής, εννοείται γαργάρα. Το πρόβλημα είναι η ταχεία παραγωγή “τροφής για τα κανόνια” και χέστηκε η φοράδα σταλώνι και για τα δικαιώματα των εμβρύων και των παιδιών και των γυνσικών και όλα.
Και για να γίνω ακόμα πιο σαφής, η Αμερική αυτή τη στιγμή προετοιμάζεται για πόλεμο. Οικονομία, κοινωνία, συμμαχίες και τα σχετικά πρέπει να προσαρμοστούν αναλόγως. Εννοείται ότι στο πλαίσιο αυτό η εκ πρώτης όψεως παράλογη “αυτοκτονία” της Ευρώπης βγάζει ωραιότατο νόημα..
Και τώρα πάντως κάποιοι στον Τραμπ και τους “ανθρώπους του” στο Ανώτατο Δικαστήριο τα φορτώνουν όλα. Το timing της κίνησης φαίνεται να διευκολύνει τη διαδικασία αποπροσανατολισμού του κόσμου από τα μείζονα ζητήματα ενεργειακής κλπ. φύσεως, πράγμα το οποίο ενισχύει την άποψη περί επιτελείων που χρησιμοποιούν τις αντίπαλες παρατάξεις σαν πιόνια με ένα βασικό κάθε φορά ζητούμενο, κοινό για όλους: στην περίπτωση μας, μάλλον την …πράσινη μετάβαση, στην οποία θα προσχωρήσει εκών-άκων ο κυρ Τραμπ, πιστεύω, όπως το έκανε και με τα εμβόλια.
Προφανώς οι “πράσινες” τάσεις και γενικότερα η πολιτική ορθότητα διατηρούν ακόμα τη δυναμική τους – έστω και από κεκτημένη ταχύτητα – και ίσως ξαναγίνουν κυρίαρχες αν τα πράγματα γυρίσουν σύντομα στο “φυσιολογικό”. Αν όμως ισχύει το “πολεμικό” σενάριο – και κατά τη γνώμη μου Biden or not δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να έχουν αφήσει τα επιτελεία το “ανατολικό ζήτημα” στην τύχη του – θα δούμε να γίνονται τα όνειρά μας πραγματικότητα (όπως ήδη έγινε με το “τέλος της πανδημίας”) με τη μορφή εφιάλτη..
Δυστυχώς το σενάριο που αναπτύσσεις έχει λογική βάση. Τουλάχιστον εξ ίσου λογική με ένα που θέλει τους πάντες λίγο-πολύ στο κόλπο υπό την αιγίδα των πολυεθνικών. Στο οποίο τελικά φτάνει κανείς να …ελπίζει, με τρόπο παρεμφερή εκείνου που μας έκανε να υποστηρίζουμε τους εκπρόσωπους της “πλουτοκρατίας” [Republicans] ένεκα της ανωμαλίας που έχει κυριεύσει το αντίπαλό τους δέος.
I know exactly what you mean. Και αυτή τη φορά εύχομαι περισσότερο από ποτέ να κάνω πραγματικά σε όλα λάθος. Αλλιώς θα φτάσουμε να θυμόμαστε τις εποχές της πολιτικής ορθότητας και να κλαίμε από νοσταλγία..