Το να παρακολουθείς τις τελετές για την επέτιεο της D-Day χωρίς ρωσική συμμετοχή είναι πολύ ενδιαφέρον, δεδομένου του ότι ο άνθρωπος που κυριολεκτικά ικέτευε για το άνοιγμα του Δυτικού Mετώπου ήταν ο …Ιωσήφ Στάλιν. Η ανάγκη του γι΄ αυτό, ανάγκη επιβίωσης, βρισκόταν πίσω από τη διάλυση της Κομιντέρν τον Μάιο του 1943: με την οριστική νίκη των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ 3 μήνες πριν, και τη διαφαινόμενη ήττα του Άξονα, οι ανησυχίες των “συμμάχων” για “επαναστατικού τύπου” δραστηριότητες στην Ευρώπη, υποκινημένες απ’ τη Μόσχα, έπρεπε να διασκεδαστούν. Δεν είναι σύμπτωση το ότι, 6 μήνες από την “αυτοδιάλυση” της Κομιντέρν [Νοέμβριος του 1943], οι “σύμμαχοι” αποφάσιζαν επιτέλους για την ημερομηνία της D-Day στη διάσκεψη της Τεχεράνης. Τα αποτελέσματα της “αυτοδιάλυσης” για τα κομμουνιστικά κόμματα της δυτικής Ευρώπης, βεβαίως και για το δικό μας, παρουσίασαν ποικιλία ανάλογη με τις επί μέρους συνθήκες και την ωριμότητα των ηγετικών ομάδων [βλ. δυνατότητα να επεξεργαστούν τα δεδομένα και να ελέγξουν τις αντίρροπες δυνάμεις]. Αφήνοντας αυτή την συζήτηση για άλλη στιγμή, ας θυμηθούμε απλώς ότι: ο συσχετισμός δυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου [αστοί/κομμουνιστές από τη μια, φασίστες/ναζί απ’ την άλλη] ρίχνει τη σκιά του και στη σημερινή ιδεολογική αντιπαράθεση. Kοινός παρονομαστής του “δημοκρατικού” μπλοκ ήταν τότε ο διεθνισμός, κεφαλαιοκρατικός ή …προλεταριακός, σε αντιπαράθεση με το “αντιδιεθνιστικό” πνεύμα του Άξονα. Στο ίδιο πλαίσιο είναι χαραγμένες οι διαχωριστικές γραμμές και σήμερα, με τα στρατόπεδα βέβαια τελείως διεθνοποιημένα και την ιστορία να επαναλαμβάνεται συνολικά ως φάρσα: ας ρίξουμε μια ματιά στο δικό μας “δημοκρατικό τόξο”, αποτελούμενο από τα αστικά κόμματια και το …τιμημένο ΚΚΕ, στο καταστατικό του οποίου αναρωτιέται κανείς πόσοι από τους “συμμάχους” του έχουν εγκύψει. Η ελαφρώς ανόσια συνύπαρξη λαμβάνει χώρα εν ονόματι της [θεμιτότατης] εξάλειψης, ως στίγματος, της Χρυσής Αυγής αλλά και, “παρεμπιπτόντως” της a priori ακύρωσης όλων όσων δεν μας αρέσουν, μέσω της εκβιαστικής τους ταύτισης με το φασιστικό μόρφωμα.