Η μεροληψία με την οποία οι CEO εταιριών όπως το Twitter, το YouTube και το Facebook διατάσσουν το μπλοκάρισμα αναρτήσεων συντηρητικών χρηστών, συχνότατα δε και των λογαριασμών τους, περνάει “απαρατήρητη” μόνο απ’ όσους καρπώνονται οφέλη από αυτήν [πρόσφατα ο Anthony Fauci …επικρότησε την αφαίρεση του βίντεο των American Frontline Doctors από τις παραπάνω πλατφόρμες, “for spreading misinformation”].
Μια από τις σημαντικές ειδήσεις της εβδομάδας: τη Δευτέρα που πέρασε, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, μετά το πρόσφατο [28 Μαΐου] διάταγμα D. Trump περί απαγόρευσης της λογοκρισίας στο διαδίκτυο, υπέβαλε αίτηση για τη διευκρίνηση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 230 του Communications Decency Act [1996].
Αυτό που ζητά το Υπουργείο από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών [FCC] είναι να ξεκαθαρίσει ότι το άρθρο 230 δεν παρέχει νομική ασυλία σε εταιρίες των social media που αλλοιώνουν ή “επιμελούνται” τον λόγο των χρηστών τους.
Ζητά επίσης από την FCC να ορίσει τα κριτήρια αξιολόγησης της καλής πίστης με την οποία οι πλατφόρμες διεκπεραιώνουν τις αναρτήσεις των χρηστών, απαιτώντας προϋποθέσεις διαφάνειας στις πρακτικές ελέγχου που ασκούν, αντίστοιχες εκείνων που ισχύουν για τους παρόχους ευρυζωνικών υπηρεσιών, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Communications Act.
Το τι ακριβώς θα προκύψει από την κίνηση είναι άγνωστο, με δεδομένα τα απίθανα νομικά “παραθυράκια” και “εργαλεία” που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι CEOs των διαδικτυακών πλατφορμών.
Το ενδιαφέρον, όχι βεβαίως και παράξενο, είναι η απουσία της είδησης από την συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών media. Τα τελευταία θεωρούν ότι έχουν επιτελέσει το ενημερωτικό καθήκον τους, περιγράφοντας το διάταγμα του Μαΐου, τη μέρα της έκδοσής του, ως …πόλεμο του Trump εναντίον του Twitter.