To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Other musical stuff
Δεν μπορώ να κρίνω αντικειμενικά αυτό το τραγούδι : ήταν από τα πρώτα παιδικά μου ροκ ακούσματα και ο Alice Cooper ήταν το πρώτο μου “ίνδαλμα”. Είμαι ως εκ τούτου καταδικασμένος να το θεωρώ …φοβερό. Μεταξύ μας δεν νομίζω ότι αυτό απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα. Ιδίως όταν ακούω την απίστευτη, μπροστά απ’ την εποχή της παραγωγή του Bob Ezrin…
Οι ερμηνείες που έχουν διατυπωθεί γύρω από τη μασονική ή μη φύση της ιστορίας του Μαγικού Αυλού, και του χειρισμού της απ’ τους Mozart, Schikaneder [λιμπρετίστα & μέλος της ίδιας βιεννέζικης στοάς με εκείνον] είναι άπειρες, αρχής γενομένης από το ξεκίνημα του 19ου αι. Η πρώτη μετά λόγου γνώσεως θεωρία περί “ύμνου στη Μασονία” από τον μη – μασόνο Leopold…
Στο Memphis των αρχών των ‘50s ο Bobby “Blue” Bland, ο BB King και η υπόλοιπη χαλαρή παρέα μουσικών που πέρασαν στην ιστορία ως The Beale Streeters, συμμετείχαν στη δημιουργία ενος καινούργιου, ηλεκτρικού ήχου, με στοιχεία από τα blues, τα gospel, την country και την jazz. Έχοντας συμμετάσχει, όπως και άλλοι της παρέας, στην πρώτη άτυπη μπάντα του θρυλικού κιθαρίστα…
Πλησιάζοντας μελαγχολικά στο τέλος του μήνα Mozart, ιδού ένα μέρος από το κονσέρτο του για βιολί Νο 4, σε Ρε μείζονα : Andante Cantabile. Σολίστ, ο μεγαλύτερος κατά την άποψή μου βιολιστής που ακούστηκε ποτέ σε ηχογράφηση. Η συγκεκριμένη έρχεται από το μακρινό 1947, αλλά ο ήχος του Jascha Heifetz υπερνικάει τα τεχνικά της όρια – για τα δικά μου…
Η άρια κονσέρτου είναι σύνθεση για τραγουδιστή και ορχήστρα, προορισμένη να παρουσιάζεται αυτόνομα στo πλαίσιο μιας συναυλίας ή ενός ρεσιτάλ.Η κορυφαία αυστρο-αγγλικής καταγωγής σοπράνο Elisabeth Schwarzkopf τραγουδά την έξοχη κονσέρτο άρια “Ch’io mi scordi di te? … Non temer, amato bene” K. 505, του τιμώμενου συνθέτη μας. Concert aria is a composition for singer and orchestra, written to be performed…
Το Κονσέρτο για Κλαρινέτο σε Λα ελάσσονα ήταν το τελευταίο μεγάλης διάρκειας έργο που ολoκλήρωσε ο Mozart, εβδομάδες πριν απ’ τον αδόκητο, πρόωρο θάνατό του. Το έγραψε έχοντας κατά νου ως σολίστ, ξανά, τον κλαρινετίστα Anton Stadler. Ακούμε ξεχωριστά το πρώτο και δεύτερο μέρος, Allegro και Adagio. Σολίστ ο Karl Leister. Το Adagio έχει ακουστεί καταχρηστικά, χάρη στις συλλογές “κλασικής…
Από τους αξιολογότερους της γενιάς του ο Νορβηγός πιανίστας Leif Ove Andsnes διακρίθηκε αρχικά σε έργα συνθετών του 19ου και 20ου αι., για να επεκταθεί αργότερα σ’ εκείνα του Wolfgang Amadeus, με εκπληκτικά αποτελέσματα, κρίνοντας από ηχογραφήσεις όπως αυτή του Κονσέρτου Νo 20, K 466. Ακούμε το τελευταίο μέρος, Allegro Assai. Την Norwegian Chamber Orchestra διευθύνει ο LOA από το…
Τρία ακόμα τραγούδια για φωνή και λαούτο του John Dowland, από τον θρυλικό Alfred Deller. O τραγουδιστής έβαλε ξανά στον χάρτη το “είδος” του κόντρα τενόρου από τη δεκαετία του 40, επαναφέροντας τον ήχο της αντρικής άλτο φωνής, καταργημένης μαζί με το φαινόμενο των καστράτων στις αρχές του 20ου αι. Μαζί με τα τραγούδια ένα οργανικό, από το λαούτο του…
Το σημερινό μας “χρέος” στον Wolfgang Amadeus αφορά στο εύθραυστο δεύτερο μέρος, Andante, του Κουαρτέτου του για Πιάνο σε Σολ Ελάσσονα, K 478. Το ακούμε από τον Alfred Brendel με την εκλεκτή συντροφιά των Beaux Arts Trio. Our today’s “debt” to Wolfgang Amadeus has to do with the fragile second movement, Andante of his Piano Quartet in G minor, K…
Η παράσταση της όπερας ‘Βασιλιάς Πρίαμος’ του Sir Michael Tippett που είχα την τύχη να παρακολουθήσω στο Ηρώδειο στα middle ‘80s ήταν από τις ελάχιστες που έχουν δοθεί παγκόσμια. Άλλωστε η σπανιότητα των ζωντανών παρουσιάσεων ισχύει για το σύνολο του έργου του σημαντικού αυτού Άγγλου συνθέτη του 20ου αιώνα. Ένας λόγος είναι η δυσκολία της μουσικής, συγκριτικά μ’ εκείνην του…
Παράλληλου αφιερώματος συνέχεια με Bowie / Eno. Ακούμε ‘Warszawa’, από το μνημειώδες Low, πρώτο άλμπουμ της βερολινέζικης τριλογίας. Οι “στίχοι” είναι στερούμενα νοήματος φωνήματα. Poetic gloom continued with Bowie / Eno. We hear ‘Warszawa’ from the monumental album Low, first of the Berlin trilogy. The “lyrics” are meaningless voice sounds. Mmmm-mm-mm-ommmSula vie dilejoMmmm-mm-mm-ommmSula vie milejoMmm-ommCheli venco dehoCheli venco dehoMalioMmmm-mm-mm-ommmHelibo seyomanCheli…
Το Kahsmir, Symphonic Led Zeppelin ήταν μια από τις πρώτες απόπειρες του Jaz Coleman στον “κλασικό” χώρο, υπό τον νέο του στα early ‘90s ρόλο του μαέστρου – ενορχηστρωτή – “κλασικού” συνθέτη. Το συνολικό αποτέλεσμα δεν ήταν ακριβώς θριαμβευτικό για τον mastermind των Killing Joke, όπως ούτε εκείνα των αποπειρών του με τη μουσική των Stones, των Floyd, των Doors…