Πέρα από τις ασχολίες του ως συνθέτη, σολίστ του πιάνου [από ηλικίας 4 ετών] και διευθυντή ορχήστρας, ο ιδιοφυής Γερμανός υπήρξε περιώνυμος κριτικός από τις σελίδες της Allgemeine Musikalische Zeitung, πρώτης μουσικής εφημερίδας με διεθνή ακτινοβολία. Αυτό εις απάντηση του μύθου περί “κριτικών που είναι αποτυχημένοι καλλιτέχνες” – όχι ότι δεν ισχύει για κάποιους…
Παρά τις ικανότητές του στη μουσική δωματίου, o Carl Maria Von Weber [1786-1826] άφησε στίγμα κυρίως με μια σειρά από όπερες, οι οποίες τον ανέδειξαν σε κορυφαία φυσιογνωμία της πρώιμης ρομαντικής περιόδου. Με ιδιαίτερη εκτίμηση έχουν αναφερθεί σ’ αυτόν συνθέτες όπως ο Berlioz, ο Μeyerbeer, ο Debussy και, κυρίως, ο Wagner.
Ακούμε δύο αποσπάσματα από την όπερα ‘Der Freischütz’ – Ο Ελεύθερος Σκοπευτής: Την εισαγωγή της Πρώτης Πράξης με τον χωρικό Kilian [Paul Kuen] να νικά σε σκοπευτικό αγώνα τον πρωταγωνιστή Max, και την Άρια της Ännchen [Rita Streich], φίλης της Agathe – αγαπημένης του Max, από την Τρίτη Πράξη. Στο ενδιάμεσο [τέλος Δεύτερης Πράξης], o πρωταγωνιστής υπογράφει συμφωνία με τον Διάβολο, με αντάλλαγμα μαγικές σφαίρες που θα του δώσουν τη νίκη στο διαγωνισμό, με έπαθλο το χέρι της Agathe. Λόγω κάποιων αμελοποίητων διαλόγων που περιέχει, η σχετική σκηνή [Wolfsschluht/Wolf’s Glen] παρακολουθείται καλύτερα από βίντεο … [βλ. κάτω].

Apart from his work as a composer, piano soloist [from age … 4] and conductor, the German genius was a renowned critic of Allgemeine Musikalische Zeitung, first ever music journal of international status. This in response to the myth of “critics who are failed artists” – not that it doesn’t apply to some of them…
Despite his skills in chamber music, Carl Maria Von Weber [1786-1826] left his mark with a series of operas, which established him as a leading figure of early romantic period. He was highly appreciated by composers like Berlioz, Meyerbeer, Debussy and, above all, Wagner.
We hear two excerpts from his opera ‘Der Freischütz’ – The Marksman: The introduction of Act I with the peasant Kilian [Paul Kuen] defeating Max, the protagonist, in a shooting context, and the Aria of Ännchen [Rita Streich], friend of Agathe – Max’s beloved, from Act III. In the meantime [end of Act II], the protagonist signs a contract with the Devil in exchange for magic bullets that will give him victory in the competition, with Agathe’s hand as the prize.
Due to some spoken word sections it contains, the specific scene [Wolfsschluht/Wolf’s Glen] is better on video … [see below].

00:00 Victoria! Der Meister Soll Leben…Schau Der Herr
04:57 Einst Träumte Meiner Sel’gen Base. Trübe Augen, Liebchen, Taugen