Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον του οικονομικού σχολιαστή, ή του έχοντος καν μια, άξια κοινοποίησης, άποψη για τέτοιου είδους ζητήματα.
Ακόμα και ένας financial idiot βεβαίως μπορεί να αντιληφθεί το επίπεδο ασφάλειας που πρέπει να αισθάνεται, βλέποντας το αποφασιστικό ύφος του “προέδρου των ΗΠΑ” – η παρουσία του είναι μια ιλαροτραγική παρένθεση στο 19 λεπτών διάρκειας βίντεο [κάτω].
Σ’ αυτό, πέρα από το σόκιν απόσπασμα όπου αποκαλύπτεται ότι μόνο αναπάντεχη δεν ήταν “για κάποιους” η κατάρρευση της Silicon Valley Bank, * παρουσιάζεται και μια απόπειρα ερμηνείας της κατάστασης / πρόβλεψης για το μέλλον, που δείχνει να έχει κάποιο νόημα : το πράγμα εντάσσεται στο ευρύτερο κόνσεπτ μετάβασης στο digital currency.
Μαζί, ως bonus, “must-see” video [εδώ] με πρωταγωνιστές το προσωπικό της επίσης καταρρεύσασας Signature Bank : ένα μάτσο απίθανους ανθρώπους που νοιάζονταν περισσότερο για τα woke issues, παρά για τη δουλειά που πληρώνονταν να κάνουν.
Το τελευταίο που χρειάζεται βέβαια είναι ο πανικός :
Σύμφωνα με τους experts …“οι περισσότεροι καταναλωτές δεν πρέπει να ανησυχούν για την τύχη των καταθέσεών τους”.
* SVB. Πώς λέμε …Σβάμπ.
Το βασικό πρόβλημα των δυτικών χωρών είναι ότι δεν παράγουν τίποτα. Και καμία εικονική πραγματικότητα δεν μπορεί να σε γλιτώσει από την πείνα.
Όντας όχι ακριβώς “οικονομικός εγκέφαλος” έχω μια ελπίδα ότι οι προφητείες περί κραχ κτλ. απ’ τις οποίες έχει γεμίσει το διαδίκτυο [“It is here”, “It is coming”, “No one will survive this” etc] είναι υπερβολικές όπως οι περί καταστροφής του πλανήτη που διαψεύδονται τριάντα χρόνια τώρα.
Γιατί στο κάτω-κάτω κάθε financial guru έχει και κάτι να πουλήσει, απο απλή μούρη μέχρι πλάκες [ή μετοχές σε ορυχεία] χρυσού ας πούμε.
Βέβαια με τα εσχάτως τεκταινόμενα έχω αρχίσει να ανησυχώ κανονικά.
Βασικά η ανωτέρω διαπίστωση αφορά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο δυτικός κόσμος είναι απόλυτα εξαρτημένος για την επιβίωσή του με τον α ή β τρόπο από τη Ρωσία και την Κίνα. Σε περίπτωση που δεν είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί μαζί τους για ένα καλύτερο μέλλον – και μέχρι στιγμής δεν είναι καθόλου – θα πρέπει να διαλέξει μεταξύ ολοκληρωτικού πολέμου ή ολοκληρωτικής υποταγής. Πρόκειται κυριολεκτικά για μετρημένα κουκιά. Τούτων λεχθέντων δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία ούτε στις αισιόδοξες ούτε στις απαισιόδοξες προβλέψεις των δικών μου συμπεριλαμβανομένων. Κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να προβλέψει τα μεγάλα γεγονότα της ανθρωπότητας. Καμία ευημερία δεν είναι μόνιμη όπως και καμία καταστροφή. Τις μεγάλες ευημερίες ακολουθούν μεγάλες καταστροφές και αντιστρόφως, χωρίς αυτό να τις καθιστά λιγότερο ευημερίες και λιγότερο καταστροφές. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορούν οι άνθρωποι να καταστρέψουν τον πλανήτη και τη ζωή επάνω του. Δεν πιστεύω καν στην “αύξηση της εντροπίας” και στη “φυσική επιλογή” πέραν των προφανών εφαρμογών τους στα περιορισμένα πεδία της θερμοδυναμικής και της μικροβιολογίας. Κατά τη γνώμη μου το σύμπαν και η ζωή δεν αναπτύσσονται μέσω αυτών αλλά ενάντια σε αυτές. “See the danger/always danger/endless talking/life rebuilding” που έλεγε στο Atmosphere ο Ian Curtis..
Αλλά μπορεί να κάνω και λάθος.
Κατά βάση συμφωνώ σε όλα. Με την επιφύλαξη φυσικά ότι από το που θα σε πετύχει η καταστροφή εξαρτάται το αν θα είσαι καν “εκεί” την ώρα της ανάκαμψης.
Έχω ανακαλύψει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις που μπορεί να ακούσει κανείς περί Κίνας – Δύσης, με την έννοια εμβριθών και αλληλοσυμπληρούμενων αναλύσεων from both sides. Και τελείως casual, γιατί τα άτομα δεν είναι “σινολόγοι” αλλά [αυτό που θα έπρεπε να είναι οι] δημοσιογράφοι.
Θα την ανεβάσω σε λίγο.
Scary stuff.
Εντωμεταξύ με το που βγαίνω από το σπίτι, νάσου και πέφτω πάνω στο.. Ζουράρι. Αγέραστος!
Και η μαλακία του το ίδιο αγέραστη, υποθέτω. 😊