To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Σχόλια δε χρειάζονται – με την καλή έννοια. Μια πληροφορία μόνο, παρεμπιπτόντως : την τελευταία φορά που είχα ενημερωθεί επί του θέματος, πριν από κάνα εξάμηνο, η Βουλγαρία ήταν η μόνη χώρα κάτω απ’ τη δική μας …προτελευταία στην Ευρώπη από πλευράς αγοραστικής δύναμης του “πολίτη”. Δε θα απέκλεια, σήμερα πλέον, να είναι η τελευταία. Από πλευράς πολιτικού IQ αυτού…
Από την οδυσσαϊκή αναδρομή του John McLaughlin στις εμφανίσεις του στο φεστιβάλ του Montreux, διαλέγουμε εκείνη με τον Chick Corea. Τους ακούμε σε μια σύνθεση του κιθαρίστα. From the odyssean John McLaughlin’s retrospective from his appearances at the Montreux Festival, we chose of the one with Chick Corea. We hear them on a composition by the guitarist.
Δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις στον εκσυγχρονισμό που λαμβάνει χώρα, δια της μετατροπής του ιδιωτικού σε δημόσιο, και του πολίτη σε ήρωα / κομπάρσο γ’ διαλογής σίριαλ. Αυτή άλλωστε, η α-πορία, είναι το βάσει σχεδίου ζητούμενο : αν η αντίδρασή σου είναι αρνητική, το πόρισμα είναι “απουσία ενσυναίσθησης”. * Αν αφεθείς στο ρεύμα, χάθηκες : η τάξη πραγμάτων όπου αυτό…
Johann Sebastian Βach από την πρώτη, γαλλική βερσιόν του φωνητικού γκρουπ του Ward Swingle. Σύμφωνα με τους καθαρολόγους, επρόκειτο για ιεροσυλία. Κάποιοι μίλησαν για “τολμηρούς πειραματισμούς”. Για άλλους πάλι, ήταν “απλώς” διασκέδαση αξιώσεων. Συμφωνώ με τους τελευταίους, επαυξάνοντας:…και εξακολουθεί να είναι. Johann Sebastian Bach from the first, French version by Ward Swingle’s vocal group. According to purists, it was sacrilege….
Ο σημαντικός αλτοΐστας – συνθέτης Arthur Blythe (1940-2017), μουσικός που ήξερε να αξιοποιεί ολόκληρο το φάσμα της jazz, από την avant garde και το bebop μέχρι την παράδοση της Νέας Ορλεάνης (χαρακτηριστικά, στις περισσότερες ηχογραφήσεις του, όπως και εδώ, στον ρόλο του μπάσου όργανου επανέρχεται η τούμπα – το κοντραμπάσο την είχε αντικαταστήσει στις jazz μπάντες, περί το τέλος της…
Τρεις σπουδαίοι μουσικοί : η Carla Bley στο πιάνο, ο (σύζυγος) Steve Swallow στο μπάσο και ο σαξοφωνίστας Andy Sheppard, σε μια συναρπαστική βερσιόν της κλασικής σύνθεσης της CB από τα ‘60s. /// Three great musicians : Carla Bley on piano, (husband) Steve Swallow on bass and saxophonist Andy Sheppard, in a stunning version of CB’s classic from the ’60s.
Το επίπεδο του jazz πιανίστα (-συνθέτη) Steve Hunt προκύπτει αβίαστα από τις δισκογραφικές συνεργασίες του με μουσικούς όπως οι Stanley Clarke, Gregg Bendian, Allan Holdsworth. Από την άλλη, ο κατάλογος των συμμετοχών σε live projects είναι ελαφρώς χαοτικός (από τον Billy Cobham και τον Gato Barberi μέχρι τον Freddy Hubbard και τον Stanley Turrentine) – πρόκειται για μουσικό που προτιμά…
Από το ‘Secrets’ του Allan Holdsworth, άλμπουμ στο σύνολό του “ασύλληπτο” (όχι πάντα με τη μεταφορική έννοια του όρου…) διαλέγουμε ένα κομμάτι του Chad Wakerman – μοναδική συμμετοχή του μουσικού εδώ, και ως ντράμερ : μια ακόμα πλατφόρμα εκτόξευσης για τις διαστρικές πτήσεις του μεγαλύτερου κιθαρίστα όλων των εποχών. From Allan Holdsworth’s ‘Secrets’, an album as a whole “inconceivable” (not…
Ο Charles Lloyd κλείνει σήμερα τα 87 του χρόνια, έχοντας γεννηθεί στις 15 Μαρτίου του 1938. Στις μέρες που έρχονται θα ακούσουμε αρκετή μουσική του κορυφαίου μουσικού της jazz (σαξοφωνίστα, φλαουτίστα, συνθέτη) ξεκινώντας εδώ με μια σύνθεση του Billy Strayhorn, από το ‘Hagar’s Song’ : άλμπουμ με standards που ο CL ηχογράφησε 12 χρόνια πριν με τον Jason Moran, από…
Ένα ακόμα στοιχείο της κατάστασης των πραγμάτων : η λαϊκή κατακραυγή εναντίον του εκ των νεοδιορισθέντων υπουργών Αρίστου Δοξιάδη βασίζεται …πού; σε μια τουϊτερική αποστροφή περί Τεμπών.Αυτό, ενώ μιλάμε για μια ακόμα περίπτωση δημοσίου ανδρός με “βαρύ βιογραφικό”, ωρυόμενου τη μετριότητά του, και τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει από θέση ισχύος. * Εδώ, σε post του 2021, μπορεί κανείς να απολαύσει,…
Ένα μικρό διαμάντι των Floyd, σύνθεση του οργανίστα Rick Wright, αγαπημένου μου μέλους του γκρουπ, ο οποίος και το ερμηνεύει. Είχε κυκλοφορήσει το 1967 ως flip side του ‘Apples And Oranges’. Αρμονικός πλούτος, λυρισμός, ατμόσφαιρα ονείρου, ευγένεια στα όρια της ντροπαλότητας, χαρακτηρίζουν τα τραγούδια του RW, εξασφαλίζοντάς τους ιδιαίτερη θέση στον κατάλογο των πρώιμων Pink Floyd. Αυτό εδώ δεν αποτελεί…
Τάδε έφη χρήστης αντιπροσωπευτικός του είδους του : οπαδός των Τσιόδρα, Βασιλακόπουλου, και ψηφοφόρος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Από τους παραπάνω προτιμώ το βάνδαλο * της Νίκης, εν γνώσει του επιπέδου αυτού και του κόμματος, στο οποίο έχω αναφερθεί. Εν γνώσει επίσης του εκ του ασφαλούς της κίνησής του (βλ. βουλευτική ασυλία), και του επικίνδυνου προηγούμενου που δημιουργεί. Η τέχνη κινδυνεύει…