Να μην ξεχνάμε και τους φίλους μας της LGBTQ [ακολουθούν τα μισά γράμματα της αλφαβήτου] κοινότητας, που έχουν αυτές τις μέρες την τιμητική τους – Athens Pride, 4-12 Σεπτ..
Μερικά ερωτήματα για να περνάει η ώρα: βάσει ποιου αλγόριθμου έχει υπολογιστεί ο αριθμός των ημερών διάρκειας της γιορτής; με ποία μέτρα και σταθμά έχει κριθεί ότι για τις εκδηλώσεις που αφορούν σε μια εθνική / θρησκευτική γιορτή επαρκεί μια μέρα, ενώ για την υπερηφάνεια της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας χρειάζονται …εννέα; Επεμβαίνει κανείς σε αυτό; λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις από κρατικά όργανα, ή το πακέτο έρχεται κατευθείαν απέξω;
Πώς θα αντιδρούσε η LGBTQ κλπ. κοινότητα στη διοργάνωση ενός Straight Pride; υποθέτω με τον ίδιο λυσσαλέο τρόπο που αντιδρούν τα thugs των Black Lives Matter σε όποιον απαντά …”all lives matter” στο σύνθημά τους…
Και το πιο σκανδαλώδες, για να περνάει η ώρα πάντα: από που αντλεί ηθικό κύρος μια ρητορική θυματοποίησης όπως αυτή [των BLM ή] της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας, όταν είναι φανερό ότι ο αγώνας των “αδικημένων” τελεί υπό την αιγίδα της εξουσίας, σε κάθε μορφή που μπορεί κανείς να τη συναντήσει, μιντιακή ή πολιτική;
Σημείωση, σχετική με τη φωτογραφία [πάνω]:
…τι σημαίνει “ΩΣ ΕΔΩ”;
“Ως εδώ” ποιό;
Με απειλεί κάποιος εδώ, ή έτσι μου φαίνεται;
Με απειλεί ότι …τί, ας πούμε;
Άλλη σημείωση: η επιλεκτική ασυλία του Gay Pride στα μέτρα για την “πανδημία” είναι σκανδαλώδης, τουλάχιστον όσο εκείνη του κυρίου Παπακωνσταντίνου. Οι κρατικοί παράγοντες που επιτρέπουν σε ζάπλουτους “ροκ σταρ” της συμφοράς και “υπερήφανους gay” να αλωνίζουν την Ελλάδα, έχουν οδηγήσει σε καταστροφή, ήδη μέσα στο καλοκαίρι, εκατοντάδες οικογένειες από το χώρο της μουσικής και του θεάματος.
Στο βίντεο κάτω: ο πρωταγωνιστής έχει περιέλθει σε κατάσταση trance, κλωτσώντας και σπάζοντας, απειλώντας θεούς και δαίμονες, γιατί ο υπάλληλος του καταστήματος είχε το θράσος να τον αποκαλέσει …”sir”… “It’ s ma’am, motherfucker! ma’am!!!”
Μην ξεχνάμε ότι οι γκέι όχι μόνο βγήκαν αλώβητοι από την “πανδημία” του AIDS, αλλά η επιρροή τους από τη δεκαετία του ’80 και μετά έχει φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Και μιλάμε για μια 100% θανατηφόρα επιδημία που μεταδίδεται αποκλειστικά σχεδόν από τους ίδιους (καθώς και τους υποσαχάριους μαύρους) και που τείνει πλέον να ξεχαστεί χωρίς να έχει βελτιωθεί καθόλου το επιδημιολογικό της προφίλ, επειδή τα μέτρα προστασίας θίγουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους να κάνουν επί καθημερινής βάσεως παρτούζες με αγνώστους. Τώρα κάτι κωλονοϊούς, κόβιντ 69 ή δεν ξέρω κι εγώ πως τους λένε, τους έχουν για μεζεδάκια..
Αυτά που γράφεις απηχούν 100% αυτά που πιστεύω.
Η χωρίς πρόσχημα διαφήμιση της ομοφυλοφιλίας ως επαναστατικής πράξης [αρχής γενομένης από τα early ’70s, με αιχμή δόρατος την “κουλτούρα” (πριν το “Glad To Be Gay” των TRB υπήρχε το “Rebel Rebel” του Bowie)] δεν επηρεάστηκε σε τίποτα από το AIDS. Όπως δεν επηρεάστηκε και η συντονισμένη εκστρατεία εναντίον της φυσιολογικότητας, η οποία, ως στατιστικό μέγεθος, θα έπρεπε να θεωρείται υπεράνω αμφισβήτησης.
Κανένα μέτρο δεν λαμβάνεται, παρόλο που οι αριθμοί των νεκρών από AIDS [σύμφωνα με τον WHO] είναι της τάξεως των 570.000 – 1.100.000 για το 2018 πχ. και 500.000 – 970.000 για το 2019. Και παρόλο που θεωρείται ότι, παγκόσμια [όχι στις ΗΠΑ] διαδίδεται πλέον περισσότερο μέσω επαφών ανδρών – γυναικών παρά μέσω επαφών ατόμων του ιδίου φύλου.
Η ετεροφυλική μετάδοση αφορά κυρίως τους μαύρους της υποσαχάριας Αφρικής. Εννοείται βεβαίως ότι τέτοιες συζητήσεις σε καθιστούν αυτομάτως ρατσιστή του χειρότερου είδους. Αν τώρα πας να υποστηρίξεις το δικαίωμα των παιδιών να αναπνέουν ελεύθερα χωρίς να πειράζουν κανέναν, είσαι αντικοινωνικό στοιχείο και δημόσιος κίνδυνος. Έχω φτάσει πλέον στο σημείο να δέχομαι παρόμοιους χαρακτηρισμούς ως κοπλιμέντα.
..όσο για το επαναστατικό μέρος του ζητήματος, τα έχουμε ξαναπεί: άνθρωποι που το κοινωνικό τους όραμα εξαντλείται στο να πηγαίνουν στρατό, να κάνουν οικογένεια, να παίρνουν επίδομα χηρείας, να κάνουν μουράτες δουλειές, να σταδιοδρομούν στην πολιτική και να διαφημίζουν την υποτιθέμενη ευτυχία τους, δικαιούνται πιστεύω να χαρακτηριστούν ως επαναστάτες του κώλου.
Η συγκεκριμένη διατύπωση είναι κατά την άποψή μου κλασική.