Αποτελεί σχεδόν κανόνα, με την έννοια ότι ισχύει για τους περισσότερους συνθέτες : το θρησκευτικό συναίσθημα έχει εκμαιεύσει μερικά από τα σπουδαιότερα έργα τους. Ο Anton Bruckner (1824-1896), για παράδειγμα, μεγάλος συμφωνιστής του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, αναφερόταν στο Te Deum (για χορωδία και σόλο τραγουδιστές, ορχήστρα και εκκλησιαστικό όργανο) ως “το καύχημα της ζωής του”. Μια ιδέα αυτού παίρνουμε ακούγοντας το πρώτο του μέρος – Te Deum. Philippe Herreweghe, Collegium Vocale Gent, Orchestre Des Camps-Elysées.

It’s almost a rule, in the sense that it applies to most composers: religious sentiment has elicit some of their most important works. Anton Bruckner (1824-1896), for example, great symphonist of the second half of the 19th century, referred to Te Deum (for choir and solo singers, orchestra and church organ) as “the pride of his life”. An idea of this we get by hearing its first part – Te Deum. Philippe Herreweghe, Collegium Vocale Gent, Orchestre Des Camps-Elysées.