H Γλυκερία, ο Κώστας Καραφώτης και η Αρετή Κετιμέ, ο Αλέκος Ζαζόπουλος και η Βασιλική Νταντά παραμένουν στο Ισραήλ, περιμένοντας ασφαλή τρόπο επιστροφής στην Ελλάδα. Καθίστε εκεί για να μάθετε άλλη φορά να προσφέρετε τις υπηρεσιες σας σε δολοφόνους!
Εν τω μεταξύ, ο “χρήστης” και οι όμοιοί του καταφέρονται, πλην άλλων, εναντίον της Αρετής Κετιμέ, ενός από τα μεγαλύτερα μουσικά ταλέντα στη χώρα (το ότι δεν ανθίζει όσο θα ‘πρεπε, οφείλεται στην ποιότητα του καλλιεργήσιμου εδάφους της).
(Visited 42 times, 25 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Να υπενθυμίσω εντωμεταξύ ότι αυτό που κάνει τώρα το Ιράν αποτελεί εφαρμογή της αυτονόητης μεν (ίσως όχι και τόσο τελικά..) πατενταρισμένης δε – από μένα that is – στρατηγικής θεωρίας του clear spot που είχα εκθέσει παλιότερα και συμπυκνώνεται στη φράση “το καθαρό έθνος αποτελεί και καθαρό στόχο”. Με άλλα λόγια η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων αφαίρεσε ταυτόχρονα την μουσουλμανική ανθρώπινη ασπίδα που εμπόδιζε τους αντιπάλους του Ισραήλ να το χτυπούν στα τυφλά. Τώρα μπορεί άνετα το Ιράν χωρίς ηθικές αναστολές να βαράει στο γάμο του καραγκιόζη και όποιον πάρει ο Χάρος.
Αυτή η υπόθεση στο συνολό της είναι μια καλή αιτία για να πάψει κανείς να ασχολείται με τα κοινά all over. Και όταν λέω στο συνολό της εννοώ κατ’ αρχήν φυσικά τη στάση του Ισραήλ, τα μεγαλοϊδεατικά τους σχέδια κτλ κτλ. (εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό που πράγματι θέλει ο Τραμπάκουλας είναι ένας συμβιβασμός, και ότι προσπαθεί γι’ αυτόν – άσχετα αν δεν μπορεί να κάνει και πολλά *) Η στάση όμως ως προς τους Παλαιστινίους δεν είναι ακριβώς καινοφανής : μόνιμη κατηγορία εναντίον του Ισραήλ ήταν πάντα η περί γενοκτονίας, απο μια δεθνή κοινή γνώμη που εκφράζεται από τον …ΟΗΕ, ας πούμε. Ως προς τους αριθμούς, προφανώς είναι πρωτοφανείς, από την άλλη “κάτι” περίεργο και συντονισμένο λαμβάνει χώρα στον Δυτικό κόσμο (παρεμπιπτόντως, δεν είδα πουθενά παρόμοιες εκδηλώσεις στον μουσουλμανικό, ούτε κανέναν πρόθυμο εξ αυτού να στέρξει τους Παλαιστίνιους). Και για να πω το κρίμα μου δε γουστάρω ούτε το γενικό ξεσάλωμα και τις διαδηλώσεις αριστερών του κώλου, liberals και ΛΟΑΤΚΙ, η συντριπτική πλειονότητα των συμμετεχόντων στις οποίες δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ούτε τη χαιρεκακία για τη μοίρα των Ισραηλινών, για την οποία ουδείς ενδιαφέρεται απ’ τη στιγμή που “υποστηρίζουν ένα κράτος-δολοφόνο”. Γιατί (κάνοντας κανείς το δικηγόρο του Διαβόλου) οι άμαχοι της Γάζας τι ακριβώς κάνουν με τη Χαμάς; αντιπολίτευση;
* Είναι δεδομένο και όχι σχήμα λόγου : περισσότεροι είναι οι Αμερικανοί βουλευτές / γερουσιαστές που ελέγχει ο Νετανιάχου από εκείνους που ελέγχει ο Τραμπ.
Ακριβώς αυτό σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες. Όλοι κακοί.