Η προσφυγή κάποιων ομιλητών σε κλισέ όπως “οπισθοδρόμιση”, “μεσαιωνικός σκοταδισμός” κτλ. είναι το ακριβές αντίστοιχο του χτυπήματος κάτω από τη μέση. Αντί να αντιμετωπίσεις τον αντίπαλο επί του πεδίου, χρησιμοποιείς λέξεις για να τον στοχοποιήσεις, ενώπιον ενός κοινού που επείγεται να βρίσει και να αναθεματίσει. Η επιλογή φυσικά δεν είναι [τελείως] άσχετη με το χαμηλό IQ / επίπεδο ανθρώπων όπως η …Ζέφη Δημαδάμα. Γίνεται άλλωστε όλο και πιο εύκολη, χάρη στην ανακύκλωση των κλισέ και του υπνωτισμού που προκαλεί στα πλήθη.
Τι λέει η γελοία προσωπικότητα που κρύβει, ή έτσι θεωρεί, τη γελοιότητά της πίσω από τον τίτλο “Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”; ακούστε το 30″ διάρκειας βίντεο:

Από αύριο, όλη η οπισθοδρομική “φασαρία” που γίνεται γύρω από την ισότητα στο γάμο, θα έχει υποχωρήσει.

(Απόσπασμα από τον @984Athina)#isotita #isotitastogamo #lgbt #γαμος_ομοφυλων pic.twitter.com/SU7aMOnsZq

— Ζέφη Δημαδάμα (@ZefiDimadama) February 15, 2024

Συνοψίζοντας τα παραπάνω : “Η κριτική εναντίον μας δεν συνιστά έναρθρο λόγο, αλλά απλή φασαρία. Πού ξανακούστηκε στη φασαρία να απαντάς με επιχειρήματα;”
Επίσης : “Εκείνο που μετράει για μας είναι η …ισχυροποίηση του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας και της ισότητας. Τα υπόλοιπα, πλειοψηφίες, δημοψηφίσματα, φωνές λαού – οργές Θεού, είναι αριθμητικές ανούσιες και παρωχημένες”.
..Εγείρονται βέβαια εδώ και κάποιες απορίες. Όπως, πώς γίνεται κάτι άναρθρο όπως η φασαρία να είναι φορέας, οπισθοδρομικού έστω, νοήματος. Ή πώς νοείται δημοκρατία χωρίς αριθμητική ας πούμε.
Αυτά για την κυρία Ζέφη είναι ψιλά γράμματα.
Στο φινάλε, το θέμα όντως σύντομα θα έχει υποχωρήσει. Για λόγους που θα αφορούν βεβαίως την οπισθοδρομική / φασαριόζικη χροιά των αντιδράσεων – όχι προς Θεού τους “χειρισμούς” των [social] media.

Σε “άλλες εποχές” [ελάχιστα χρόνα και κάποιοι αιώνες τις χωρίζουν απ’ το σήμερα] τα πράγματα μπορούσαν να ειπωθούν με τ’ όνομά τους – βλ. κάτω. Και κάποιοι είχαν το δικαίωμα στην κριτική και, άκουσον-άκουσον, στο γέλιο.