Η σκέψη ανακυκλώνεται, σαν λούπα, γίνεται βασανιστική: “ραγιάς για 300 ευρώ”. Αυτό είναι το πρόστιμο για το οποίο ανέχεσαι να κυκλοφορείς με μια γελοία μάσκα, ακόμα κι αν περπατάς σε μια λεωφόρο, άδεια ως εκεί που φτάνει το μάτι. Ακόμα κι αν την έχεις στο πιγούνι, τα φασκιωμένα πρόσωπα των άλλων σου θυμίζουν το ελεεινό της υποθέσεως. Κάθε φορά που κάποιος σε κοιτάει επιτιμητικά, σου έρχεται να ξεκινήσεις “ιστορία”. Αναρωτιέμαι, άνθρωποι “κατά τ’ άλλα ευφυείς”, όπως ο συγγραφέας – αρθρογράφος Τάκης Θεοδωρόπουλος [ειρωνευόταν προ μηνών τους …αρνητές της μάσκας σαν “προλεταρίους που θέλουν να σπάσουν τις αλυσίδες τους”] έχουν καταλάβει πως κάτι ανώμαλο συμβαίνει εδώ; ή συνεχίζουν σα να μην τρέχει τίποτα;
Η λούπα …επανέρχεται: “ραγιάς για 300 ευρώ”. Τόσο κοστίζει στις μέρες μας η αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου. Ακούγεται μελό, βγαλμένο απ’ την πένα ενός Ουγκό ας πούμε, αλλά – εδώ είναι το πρόβλημα – πρόκειται για μελό …ρεαλιστικό. Και αν σε κάποιους δεν περισσεύουν 300 ευρώ – σε μένα σίγουρα όχι – το περίσσευμα ανοχής – το δικό μου τουλάχιστον – είναι ακόμα μικρότερο.
Ας συνεχίσουμε σε ρεαλιστικούς τόνους:
Η εκτίμηση των ειδικών ότι η διπλή μάσκα είναι λειτουργικότερη από την μονή, βασίζεται στο …λογικό κατά Fauci επιχείρημα “οι δύο καλύπτουν επαρκέστερα τα κενά εφαρμογής στο πρόσωπο που αφήνει η μία”. Ίσως θυμούνται κάποιοι ένα post προ μηνών εδώ, στο οποίο αναφερόμουν στο θέμα των τεράστιων κενών που αφήνει η μάσκα. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε η ιστορία με τις …δυο μάσκες. Η εξήγηση περιλαμβάνει δυο σενάρια, ένα αστείο και ένα σοβαρό: σύμφωνα με το αστείο, ο Doctor Fauci είναι αναγνώστης του blog. Σύμφωνα με το σοβαρό, επειδή εκεί κοντά ξεκίνησε το distribution των εμβολίων, η διπλή μάσκα προέκυψε σαν εξτραβαγκάντζα, προς εξασφάλιση της χρήσης της μονής …ακόμα και μετά το εμβόλιο. Με άλλα λόγια, σε λίγο θα μιλάμε για “αρνητές διπλής μάσκας”, με την μονή να θεωρείται …αυταπόδεικτη.
Αλλά η απορία μου είναι η εξής : το περί ελλιπούς εφαρμογής της μάσκας στο πρόσωπο, πώς και χρειάστηκε ένα χρόνο για να εισχωρήσει στο σκεπτικό των “αρμοδίων”;
Και μια άλλη απορία: πώς η υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας πάνω απ’ τη μύτη αιτιολογείται απ’ τους “ειδικούς” με το “επιχείρημα” ότι ο ιός μπαίνει πιο εύκολα από εκεί, όταν είναι γνωστό ότι …η ρινική αναπνοή προτιμάται για ένα σωρό λόγους; Μεταξύ των οποίων το ότι η μύτη φιλτράρει τον αέρα …πολύ καλύτερα.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Εντωμεταξύ όλη αυτή η εμμονή με τα μικρόβια, τους θανάτους, τις εντατικές, τα βοθρολύματα καθώς και η εναλλακτική εντρύφηση του κοινού (που περιλαμβάνει και παιδιά) σε λεπτομέρειες “βιασμών”, gay οργίων και τα σχετικά, δείχνει μια εντυπωσιακή μετατόπιση της δημόσιας αισθητικής από το κακόγουστο προς το σιχαμερό.
Αυτό να λέγεται. Και πέραν της αισθητικής, που αφορά στο επίπεδο ζωής [και συνακόλουθα διάθεσης για …πολλά και διάφορα] πού κατατείνουν και τα δυο αυτά, κορωνοϊός – #metoo παράκρουση; στη μεγιστοποίηση του προβλήματος αναπαραγωγής μας, με ορδές υπερπολλαπασιαζόμενων εξ αφροασίας να προελαύνουν, ενώ ταυτόχρονα το ζήτημα της …αναπαραγωγικής κλωνοποίησης παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.